Αγγελική Σπανού
Ούτε ο πιο διαστροφικός σεναριογράφος δεν θα μπορούσε να επινοήσει μια τέτοια πολιτική μαύρη κωμωδία που δεν ξέρουμε ακόμη πώς θα τελειώσει για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έχει ήδη προκαλέσει τεράστια έκπληξη στο μεγάλο κοινό.
Πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι από το βράδυ της Κυριακής ένας ουρανοκατέβατος ομογενής με προϋπηρεσία στην Goldman Sachs, που αποτελεί, συμβολικά, την καρδιά του κτήνους για την παραδοσιακή Αριστερά.
Κάνοντας θριαμβευτική πορεία για τρεις εβδομάδες στα social media και προκαλώντας φρενίτιδα στις lifestyle εκπομπές, με χολυγουντιανό χαμόγελο και βιντεάκια υψηλότατου επαγγελματισμού για τα ελληνικά δεδομένα, φωτογενής και ερωτικός στην επαφή του με τον κόσμο, ο πρώτος ομοφυλόφιλος αρχηγός ελληνικού πολιτικού κόμματος έσπασε ήδη ένα ρεκόρ: Έγινε επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης χωρίς να έχει κομματικές περγαμηνές και κοινοβουλευτικό παρελθόν.
Το δυνατό του σημείο είναι ότι κινητοποίησε τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ διεγείροντας το φαντασιακό του, απευθυνόμενος στο θυμικό και εμφανιζόμενος, μαγικά, σαν συνεχιστής του Αλέξη Τσίπρα. Λειτούργησαν υπέρ του η φθαρμένη εικόνα του παλαιοκομματικού ΣΥΡΙΖΑ και οι λυσσαλέες επιθέσεις που δέχτηκε από δεξιά και αριστερά και του επέτρεψαν να χτίσει ένα ελεγχόμενα αντισυστημικό προφίλ.
Ο μέχρι πριν από λίγους μήνες εντελώς άγνωστος πολιτικός, αθώος του αίματος της εκλογικής συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν κουβαλά βάρη από τις παλιές αμαρτίες του κόμματος, κατάφερε να δημιουργήσει την ελπίδα στην απελπισμένη κομματική βάση ότι μπορεί να κερδίσει τον Κ. Μητσοτάκη.
Οι σκληροί του δικού του χαρακώματος ανάλωσαν ενέργεια για να διαχυθεί δηλητήριο σε βάρος της Ε. Αχτσιόγλου που συκοφαντήθηκε ως υπονομεύτρια του Αλ. Τσίπρα, με αποτέλεσμα να πέσει πάνω της μια σκούρα σκιά.
Η πρώην υπουργός είχε έτσι κι αλλιώς επικοινωνιακό μειονέκτημα απέναντι του, με την έννοια ότι είναι πολύ περισσότερο συμβατική και προβλέψιμη. Το πιο αδύνατο σημείο της, τελικά, ήταν ότι κατέληξε να εμφανίζεται σαν εκπρόσωπος του παλιού κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ, παρά την ηλικία της.
Ακόμη και η πελώρια γκάφα, με την αναφορά του στο “κρατίδιο” της Κύπρου, που έδωσε αφορμή στους εσωκομματικούς αντιπάλους του να τον απαξιώσουν στα τελευταία μέτρα της κούρσας, δεν μέτρησε ή πάντως μέτρησε λιγότερο από το ρομαντικό γύρισμα στο Σούνιο με το οποίο αφηγήθηκε το σύντομο ταξίδι του στο σύμπαν του ΣΥΡΙΖΑ λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες.
Τα ερωτήματα που αιωρούνται δεν επιδέχονται αυτονόητης απάντησης:
Πώς θα κινηθεί στο εξής ο Στ. Κασσελάκης;
Κανείς δεν ξέρει! Σίγουρα προσπαθεί να εμφανιστεί ενωτικός και να δημιουργήσει ατμόσφαιρα επανεκκίνησης και συσπείρωσης. Τα χαρτιά που θα ανοίξει άμεσα και θα δείξουν προθέσεις είναι: Τα πρόσωπα που θα επιλέξει για την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και την εκπροσώπηση του κόμματος, ποιοι θα μετέχουν στην ηγετική ομάδα, πόσο κοντά θα βρίσκεται στους “λοχαγούς” του (Ν. Παππά, Π. Πολάκη, Γ. Τσίπρα), πόσο γρήγορα θα είναι σε θέση να δώσει τηλεοπτική συνέντευξη χωρίς να εκτεθεί και να μιλήσει από στήθους χωρίς να κινδυνεύει να κάνει σοβαρά λάθη. Ο ίδιος είπε, όταν απολογήθηκε για το “κρατίδιο”, ότι μαθαίνει γρήγορα και χρειάζεται δυο μήνες “ταχύρρυθμη εκπαίδευση”.
Τι ρόλο έπαιξε ο Αλέξης Τσίπρας στις διεργασίες για τη διαδοχή του;
Είναι αλήθεια ότι κράτησε μεγάλη απόσταση από την εσωκομματική φασαρία και ότι απέφευγε να δίνει “γραμμή” ακόμη και σε πρώην στενούς του συνεργάτες, ενώ δεν ανταποκρίθηκε στα πιεστικά αιτήματα να πάρει θέση πριν από τον δεύτερο γύρο. Όμως, προκύπτει ότι ανέχτηκε το “σοκ Κασσελάκη”, με την έννοια ότι δεν προσπάθησε να το αποτρέψει όταν ακόμη δεν ήταν δεδομένη η υποψηφιότητα. Σίγουρα δεν είχε προβλέψει ότι ο τυφώνας Κασσελάκη θα αποδειχθεί τόσο σαρωτικός.
Υπάρχει κίνδυνος διάσπασης;
Στο ορατό μέλλον όχι. Μπορεί να υπάρξουν μεμονωμένες αποχωρήσεις αλλά οργανωμένη αποχώρηση της “Ομπρέλας”, όπως συνέβη με την “Αριστερή Πλατφόρμα” υπό τον Π. Λαφαζάνη το 2015, δεν προβλέπεται. Ένας λόγος είναι ότι η Έφη Αχτσιόγλου, την οποία υποστήριξε η “Ομπρέλα” στον δεύτερο γύρο, είναι αποφασισμένη να μη φύγει, ενώ κορυφαία στελέχη της “Ομπρέλας” (Βούτσης, Φίλης, Σταθάκης, Βίτσας κα) δεν είναι βουλευτές και επομένως δεν θα μπορέσουν να έχουν μια συνεκτική κοινοβουλευτική παρουσία εκτός ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα να τους φάει το μαύρο σκοτάδι πολύ σύντομα.
Και τι θα κάνουν οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι;
Προετοιμάζονται ήδη για το συνέδριο (δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί η ημερομηνία του). Στόχος τους είναι ο έλεγχος της Κεντρικής Επιτροπής ώστε ο νέος πρόεδρος να βρίσκεται σε ομηρεία και, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες, να αμφισβητηθεί. Μπορεί κανείς εύλογα να εικάσει ότι δεν θα είναι ήρεμα τα νερά στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και ότι η Ε. Αχτσιόγλου θα είναι το αντίπαλο δέος και θα του βγάλει το λογαριασμό μετά τις ευρωεκλογές και ανάλογα με το αποτέλεσμα.
Τι ρόλο θα παίξουν οι δημοσκοπήσεις;
Σημαντικό. Αν καταγραφεί γρήγορα άνοδος για τον ΣΥΡΙΖΑ πάνω από το 20%, ο νέος πρόεδρος θα έχει αέρα στα πανιά του και χρονικό περιθώριο να οργανωθεί. Αν συμβεί το αντίθετο, θα βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.
Τι σημαίνει η εκλογή του Στ. Κασσελάκη για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ;
Και μόνο λόγω της μεγάλης προβολής που έχει κάθε του κίνηση, από το γυμναστήριο μέχρι τη βόλτα του σκύλου, διαμορφώνεται μια νέα συνθήκη για το Μέγαρο Μαξίμου και την Χαριλάου Τρικούπη. Επισήμως, δεν εκφράζεται ανησυχία ούτε από τη ΝΔ ούτε από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Στην αθέατη πλευρά, όμως, γίνονται συζητήσεις για ενδεχόμενη αποενοχοποίηση της ψήφου στον ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο του κέντρου, εφόσον ο Στ. Κασσελάκης κινηθεί έξυπνα και πείσει ότι εκφράζει κάτι “νέο”, όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά. Επίσης, μια διαπίστωση που κανένα κομματικό επιτελείο δεν μπορεί να αγνοήσει είναι ότι ο πολιτικός χρόνος είναι πια εξαιρετικά πυκνός, οι μεταβολές, ακόμη και οι ανατροπές, γρήγορες, ενώ το απρόβλεπτο εντάχθηκε (ξανά) στην ελληνική πολιτική ρουτίνα.
Έχει μέλλον ο ΣΥΡΙΖΑ;
Πολλοί μιλούν για τον πολιτικό του θάνατο. Αλλά ποιος μπορεί να διατυπώσει μια ασφαλή μακροπρόθεσμη εκτίμηση όταν αυτό που συνέβη την Κυριακή ήταν αδιανόητο το καλοκαίρι;
