Του Ονασαγόρα
Το μετέωρο βήμα του πελαργού δεν ισχύει στην περίπτωση του πελεκάνου. Καθότι ο δικός μας πελεκάνος, αποφασιστικά και με ένα δυναμικό τίναγμα των φτερών, πέταξε μακριά από την Πινδάρου. Έστειλε μάλιστα και μήνυμα προς τις κακές γλώσσες, δηλώνοντας πως δεν θα μπορέσουν να τον σπιλώσουν (η αλήθεια είναι πως αφέθηκαν αρκετά υπονοούμενα εις βάρος του) και πως η Κύπρος είναι… μικρή.
Μικρή και τριανταφυλλένια θα έλεγα εγώ, για να έχουμε και μια σύνδεση με το γάλα τριαντάφυλλο και τον Δίπλαρο, ο οποίος είναι ίσως ο μόνος από την ηγετική πυραμίδα του Συναγερμού από τον οποίο ο Πελεκάνος δεν έχει παράπονο. Κι όλα αυτά για τη στρατηγική στο θέμα των σταυρών. Τέτοιες Σταυρομαχίες στον τόπο μας είχαμε να δούμε από την εποχή του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου.
Μιλώντας για σταυρούς, η Σταύρου –αφού έκανε τον σταυρό της για τις εξελίξεις– χαμογέλασε πλατιά, μιας και η ίδια νιώθει πως πολλοί από τους σταυρούς τού Μάριου θα καταλήξουν πλέον κοντά της στις ευρωεκλογές, αφού και ιδεολογικά βρισκόντουσαν πολύ κοντά σε πληθώρα ζητημάτων. Σταυρώστε με, σταυρώστε με, που τραγουδάει και η Έφη Σαρρή.
Οι εργολάβοι ομολόγησαν πως έδωσαν μίζες για τα έργα του ΣΑΠΑ, μα κανένας δεν τους άσκησε δίωξη. Βέβαια και δεν τους δίωξε αλλά έναν συγκεκριμένο τον επιβράβευσε, δίνοντάς του έργα σχεδόν ενός δισεκατομμυρίου, μαζί με μια άδεια να μας πουλά ρεύμα, αξίας 300 εκατομμυρίων. Η ιστορία βέβαια μου θυμίζει το κούρεμα, όπου από το 2010 μας οδηγούσαν στα βράχια Χριστόφιας και ο Βγενόπουλος, τα γράφαμε εμείς, αλλά το σύστημα ξύπνησε κατόπιν εορτής, το 2013 και ζητούσε ευθύνες. Του έδωσαν λοιπόν του εργολάβου που λάδωσε τον Βέργα, τα εξής έργα (πιάστε μολύβι και χαρτί): Το Μουσείο, τον περιφερειακό Λευκωσίας, το ΓΣΠ, το στάδιο της Λεμεσού, τον δρόμο Λεμεσού-Πλατρών, τον δρόμο Λευκωσίας-Τροόδους, τά εργα στον Ακάμα και άλλα πολλά. Μετά απ’ όλα αυτά, για τα οποία ελεγκτής, κόμματα, γραμματείς και Φαρισαίοι, δεν έβγαλαν άχνα, τώρα θυμήθηκαν τα πειθαρχικά! Και άρχισαν ξαφνικά και τις «έρευνες». Μην ξεχάσω βέβαια την Τράπεζα της Κύπρου που τον χρηματοδότησε απλόχερα για τον πύργο της Λευκωσίας. Ενώ εσάς σας ψάχνει από πάνω μέχρι κάτω για να σας δώσουν δάνειο, ο αγαπημένος Χούριγκαν τού έστησε, αν και λάδωσε τον Βέργα, άγαλμα στο κέντρο της Λευκωσίας. Να τον βγάλουμε και «Επιχειρηματία της Χρονιάς» σιορ, ο άνθρωπος είναι το απόλυτο πρότυπο.
Τσακώνονται ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ για το ποιος ευθύνεται περισσότερο για το ακριβό μας ρεύμα. Να τους πω εγώ: Όλα τα κόμματα, οι αρμόδιοι υπουργοί, οι βουλευτές, η ΑΗΚ, και όλοι ανεξαιρέτως οι πρόεδροι από το 1960 μέχρι σήμερα έχουν ασήκωτες ευθύνες απέναντι στον Κύπριο καταναλωτή. Ειδικά όμως οι «δημοφιλείς» Λακκοτρύπης και Πειλίδου, τα αστέρια της διακυβέρνησης Αναστασιάδη, που θα πληρώνουμε για χρόνια ακόμη την καλή τους εικόνα.
Πρώτο θέμα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης η Ελλάδα αφού έγινε η πρώτη ορθόδοξη χώρα που νομιμοποίησε τον γάμο –και κατ’ επέκταση την υιοθεσία– μεταξύ ομοφύλων ζευγαριών. Αυτό βέβαια δημιούργησε ρήγματα σχεδόν ανάμεσα σε όλα τα κόμματα, ακόμη και στον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη.
Πρέπει πάντως να αναγνωρίσουμε την τόλμη του Μητσοτάκη να προωθήσει ένα νομοσχέδιο που έχει πολλούς και φανατικούς αντιπάλους μέσα στο ίδιο του το κόμμα, αδιαφορώντας για το οποιοδήποτε πολιτικό ή κομματικό κόστος. Ποια θα είναι άραγε η επόμενη ορθόδοξη χώρα που θα το τολμήσει; Η Ρωσία, η Ουκρανία ή η Κύπρος; Δύσκολη η πρόβλεψη.
