Του Ονασαγόρα
Οι εξετάσεις τετραμήνου του Πρόδρομου
Που να το φανταζόταν ο Πρόδρομος ότι ενώ βρισκόταν στην τελετή αποχαιρετισμού του ελεύθερου Μίκη Θεοδωράκη στην Αθήνα, στη Λευκωσία θα βούιζε ο τόπος για μια καραμπινάτη ανελεύθερη λογοκρισία σχολικού βιβλίου, από το υπουργείο του, από αυτές που θα ζήλευε και το κατοχικό καθεστώς;
Παρά τις υπερβολές που ακούγονται και γράφονται για το θέμα, αποτελεί αλήθεια που θα κατατρέχει τον Πρόδρομο ότι επί υπουργίας του καταγράφηκαν δύο σκοταδιστικές πρακτικές που στόχευσαν την ελευθερία της έκφρασης. Η πρώτη είναι η δίωξη ενός εκπαιδευτικού εικαστικού, του Γιώργου Γαβριήλ, για πίνακες τέχνης που απεικόνιζαν τον Χριστό αλλά και τον Αναστασιάδη και τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου και άλλους με αντισυμβατικό τρόπο. Η δεύτερη είναι η οδηγία για σκίσιμο σελίδας σε βιβλίο για διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας που ανέφερε τον Ατατούρκ ως τον μεγαλύτερο ήρωα για την Τουρκία. Αυτή που ζήσαμε χθες με τον τραγελαφικό χειρισμό που κατέληξε σε απόσυρση ολόκληρου του βιβλίου και χωρίς καμία επίσημη αναφορά ή απολογία για την οδηγία για σκίσιμο της σελίδας.
Πέραν του ότι ο χειρισμός του θέματος έδωσε λαβή στην τουρκική πλευρά να μιλά για «εχθρότητα» των Ελληνοκυπρίων και να εκμεταλλευτούν πολιτικά την υπόθεση, προκάλεσε και έντονες αντιδράσεις τόσο στον Λόφο όσο και στην Πινδάρου. Και όπως έγκυρα μαθαίνω όλα τα βέλη στρέφονται κατά του Πρόδρομου που δεν ξεκαθάρισε την θέση του από την πρώτη στιγμή, δεν τοποθετήθηκε κατά της λογοκρισίας και δεν αναζήτησε ευθύνες. Κάτι που προκαλεί σχόλια και ερωτήματα για την εμπλοκή του ίδιου του Πρόδρομου στην απόφαση.
Πριν από τρεις ημέρες ο Πρόδρομος στην εγκύκλιό του προς τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και αναφερόμενος στους αρνητές του εμβολιασμού, επιστράτευσε το επιχείρημα: «το σχολείο, που είναι χώρος της μάθησης και της επιστημονικής γνώσης, βρίσκεται στην πλευρά της επιστήμης». Τι μεσολάβησε και την επομένη της εγκυκλίου το σχολείο και το αρμόδιο υπουργείο, άλλαξε πλευρά και εισήλθε στον σκοταδισμό, την επιβολή και την άρνηση της επιστήμης, του διαλόγου και της έρευνας;
Είναι το μεγάλο ερώτημα των ημερών που καλείται να απαντήσει ο Πρόδρομος. Η απάντησή του θα είναι καθοριστική, ένα είδος εξετάσεων για να μπορέσει να περάσει στο επόμενο τετράμηνο.
Δεν είναι η πρώτη του Θεμιστοκλέους...
Πέραν από τα κουτσομπολιά για τον χθεσινό καυγά στην κοινοβουλευτική επιτροπή παιδείας μεταξύ του Ανδρέα Θεμιστοκλέους και της Έφης Ξάνθου, που ήταν αναμενόμενα, υπάρχουν τρία δεδομένα που δεν μπορεί να αμφισβητηθούν. Πρώτον, ότι ο Θεμιστοκλέους διατηρεί την αυθεντικότητά του. Είναι όπως τον γνωρίσαμε όταν βρισκόταν στην Βουλή ως βουλευτής του ΔΗΣΥ. Κάποιοι λένε πως τώρα ως βουλευτής του ΕΛΑΜ επαναλαμβάνει τις ίδιες πρακτικές ίσως να νιώθει ισχυρότερος λόγω της επιτυχίας επανεκλογής του. Δεύτερον ότι όλοι οι υπόλοιποι βουλευτές που ήταν παρόντες καταδίκασαν την συμπεριφορά του Θεμιστοκλέους και ζήτησαν την παρέμβαση της Αννίτας. Την καλούν να εφαρμόσει τους κανονισμούς δεοντολογίας και να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Τρίτον, όλα αυτά τα θαυμαστά δεν καταγράφηκαν στη Βουλή κάποιου τριτοκοσμικού, όπως αρεσκόμαστε να χαρακτηρίζουμε, κράτους αλλά στην ευρωπαϊκή Κύπρο και μάλιστα στην κοινοβουλευτική επιτροπή Παιδείας.
Απ’ όσα μαθαίνω δεν είναι η πρώτη φορά που ο Θεμιστοκλέους φέρνει τα πάνω κάτω στην επιτροπή Παιδείας. Μόνο φέτος είναι η τρίτη φορά, στις τρεις-τέσσερις συνεδριάσεις της επιτροπής. Έγκυρη πηγή μου από την Βουλή με ενημέρωσε πως η απαράδεκτη συμπεριφορά του ο Θεμιστοκλέους έχει ήδη καταγγελθεί προ ημερών, για άλλο περιστατικό, στην πρόεδρο του κοινοβουλίου από τον πρόεδρο της επιτροπής Παύλο Μυλωνά.
Και στην περίπτωση του Θεμιστοκλέους και στην περίπτωση άλλων εκλεγμένων ισχύει η αδυσώπητη αλήθεια ότι βρίσκονται στη θέση τους επειδή ο λαός τους εξέλεξε. Αυτό όμως δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία για ανοχή του φαινομένου.
Σήμερα η νέα Βουλή, όπως και η νέα πρόεδρός της θα δώσουν εξετάσεις και για τα δημοκρατικά τους αντανακλαστικά και για την ποιότητα και την εικόνα της Βουλής την οποία απαρτίζουν. Αναμένεται η απόφαση της επιτροπής δεοντολογίας της Βουλής.
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
