Του Ονασαγόρα
Ποιος είπε άραγε “Θα συνεχίσουμε το μακροχρόνιο για επανένωση, ώστε να τσιμεντώσουμε την Διχοτόμηση”; Επίσημα κανένας. Ανεπίσημα, το σκέφτηκαν σίγουρα πολλοί ηγέτες μας.
Άσε στην άκρη την απορριπτική σου στάση, διαμηνύει ο Τατάρ στον Χριστοδουλίδη! Μέγας είσαι κύριε και θαυμαστά τα έργα σου. Ναι, σίγουρα ο μικρός Νίκος δεν θεωρείται και φανατικός θιασώτης της λύσης, αλλά ο τελευταίος που δικαιούται να κατηγορεί οποιονδήποτε άλλον για απορριπτισμό είναι ο Τατάρ! Είναι σα να λέμε “είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα”!
Θα συνεχίσουμε το μακροχρόνιο για επανένωση, ώστε να τσιμεντώσουμε την Διχοτόμηση.
Κοιτάζοντας πίσω -και κάνοντας τον μετά Χριστό προφήτη- θα τολμούσα να ισχυριστώ πως ο μόνος τουρκοκύπριος ηγέτης που ήταν διατεθειμένος να διανύσει το έξτρα μίλι για να προσεγγίσει τις θέσεις της δικής μας πλευράς -ακόμη και ενάντια στις προσταγές της Άγκυρας- ήταν ο Ακιντζί. Μετά από εκείνον, δυστυχώς, η στάση της κατοχικής ηγεσίας φαίνεται να γίνεται όλο και σκληρότερη με αυξανόμενη την εξάρτηση από την εκάστοτε τουρκική κυβέρνηση. Κάθε πέρσι και καλύτερα.
Κάνουμε νέα αρχή στις σχέσεις της Ελλάδος με την Τουρκία, δήλωσε ο Μητσοτάκης. Τι να σημαίνει άραγε αυτό για το Κυπριακό; Κύριος οίδε. Θεωρητικά θα μπορούσε να ήταν και θετική εξέλιξη παρόλο που στην πράξη το πιο πιθανό είναι η σύσφιξη σχέσεων Ελλάδος-Τουρκίας να οδηγήσει σε αυξημένη πίεση στην Κύπρο για υποχωρήσεις. Όπως θα ‘λεγε και ο Ρουβάς “τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, τώρα για πες μου τι κάνουμε”!
Απευθείας πτήσεις από Βρετανία στα κατεχόμενα ζητάει βρετανός βουλευτής. Δεν ξέρω πόσο αυτό σχετίζεται με την ολοένα και αυξανόμενη παρουσία του μουσουλμανικού στοιχείου στη Μεγάλη Βρετανία. Το σίγουρο είναι πως τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα και πιεστικά για την πλευρά μας.
Επιβάλλεται λοιπόν άμεσα να ξεκαθαρίσουμε αναμεταξύ μας τι ακριβώς ζητούμε σαν ελληνοκύπριοι. Διότι ο καθένας από εμάς έχει διαφορετική άποψη ως προς το τι αποτελεί ιδανική λύση και δυστυχώς δεν μας παίρνει άλλο να κοροϊδεύουμε είτε το διεθνή παράγοντα είτε τον εαυτό μας.
Μια χαρά στήθηκαν καριέρες στον περιβόητο μακροχρόνιο αλλά ο πλανήτης έχει και πιο σοβαρά προβλήματα να αντιμετωπίσει και φοβάμαι πως κάπου μας βαρέθηκε. Πρέπει λοιπόν να πάρουμε κάποιες δύσκολες αποφάσεις προτού βρεθούμε προ πολύ οδυνηρών τετελεσμένων.
Ψηφίζει σήμερα η Βουλή σχετικά με το επίμαχο θέμα των εκποιήσεων. Εννοείται πως δεν πρέπει να τεθεί σε κίνδυνο η πορεία της οικονομίας του τόπου. Ταυτόχρονα όμως δεν γίνεται να αγνοήσουμε την ψυχική υγεία αλλά και την επιβίωση χιλιάδων οικογενειών του τόπου μας. Ειδικότερα των ευάλωτων και όσων βρέθηκαν τα τελευταία χρόνια, χωρίς να ευθύνονται, σε οικονομική δυσχέρεια, π.χ εξαιτίας του κορωνοϊού.
Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να εντοπιστούν οι στρατηγικοί κακοπληρωτές και να διαχωριστούν από τους υπόλοιπους. Και ας βάλουμε όλοι -και οι τράπεζες φυσικά- λίγο νερό στο κρασί μας. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι μια πληγή που πρέπει κάποτε να επουλώσουμε. Όχι φυσικά χαρίζοντας τα δάνεια αλλά βοηθώντας με διάφορους τρόπους τους δανειολήπτες να τα ξοφλήσουν.
