Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Η ιστορία με το χαλούμι είναι μια αντανάκλαση της ιστορίας μας ως τόπου, ως κουλτούρας ως λαού. Το χαλούμι είναι αδιαμφισβήτητα το τυρί με το οποίο μεγάλωσαν οι πρόγονοί μας, μια εξέλιξη τυροκομίας με ρίζες από τον μεσαίωνα συνδεδεμένη με τη ζωή του φτωχού κύπριου αγρότη, την κοινωνικοποίησή του, και το βιός του με βάση τη γη του, τα ζώα του και την οικογένεια. Η κατοχύρωση αυτού του προϊόντος, το οποίο είναι πρώτα απ' όλα πολιτιστικό και πολιτισμικό αγαθό γαστρονομίας της παγκόσμιας ιστορίας, με ρίζες αιώνων δεν είναι μια απλή εμπορική πράξη όπως θεωρούν εφήμερα σκεπτόμενοι κάποιοι εξ ημών. Είναι πάνω απ όλα μια εθνική υπόθεση κατοχύρωσης της ιστορικής μας κληρονομιάς, που ναι έχει και εμπορικές προεκτάσεις αλλά συνάμα και τουριστικές υπεραξίες ανεκτίμητες.
Δυστυχώς η πολιτική μας ηγεσία, σε αντίθεση με την ελληνική, ιταλική, ισπανική, γαλλική, χωμένη στην καθημερινότητα του Κυπριακού και της διαχρονικής πάλης εξουσίας, ποτέ δεν έδειξε ιδιαίτερη φροντίδα στον πολιτισμό, πόσο μάλλον στη γαστρονομία αλλά και τις εθνικές υπεραξίες. Το αποτέλεσμα της έλλειψης ενδιαφέροντος ήταν να άγεται και να φέρεται η χώρα από τα συμφέροντα των λίγων, και το εθνικό μπλοκάρισμα του ιστορικού μας προϊόντος στον βωμό των χωρίς προτύπων εξαγωγών, της ποσότητας και ποσόστωσης του αγελαδινού, της άναρχης εκμετάλλευσης της ιστορίας μας με τη δημιουργία «χαλούμι για μπέργκερ», «χαλούμι με αρωματικά» ή και «χαλούμι με σκόρδο». Μπλοκάραμε εδώ και είκοσι χρόνια την κατοχύρωση για το χαλούμι λόγω της εσωτερικής μας διαμάχης για την ιστορικά ανεδαφική ποσόστωσή του με αγελαδινό γάλα, την ώρα που αγελάδες εισήχθησαν στην Κύπρο μόλις πριν από εκατόν χρόνια. Με το αστείο επιχείρημα πως δεν έχουμε αρκετό αιγοπρόβειο γάλα, λες και θα έβαζε ποτέ η Ελλάδα αγελαδινό γάλα στη φέτα για να «πέσει η τιμή» και να παραχθεί περισσότερο προϊόν. Λες και θα μπορούσες να βρεις ποτέ προσιούτο από κρέας αγελάδας, chorizo από γαλοπούλα ή γραβιέρα Κρήτης από γάλα εκτός από αιγοπρόβειο.
Μόνο εμείς στον βωμό του κέρδους και της έλλειψης ευθύνης μπορούσαμε να κρατούμε το μοναδικό μας προϊόν, με αξία δισεκατομμυρίων ευρώ, ακατοχύρωτο, ανοχύρωτο, και έρμαιο τυχοδιωκτισμού και αισχροκέρδειας των λίγων που εξάγουν χαλούμι απο γάλα σκόνη, ή που φτιάχνουν εργοστάσια στην Σουηδία. Τα λάθη αυτά του παρελθόντος είναι καιρός να τελειώσουν. Τις επόμενες μέρες μετά βεβαιότητας θα γίνουμε και πάλι θεατές του θεάτρου του παραλόγου με το γάλα να ρέει στους δρόμους και πιθανές σφαγές άμοιρων ζώων στις πύλες του προεδρικού. Η σιγή των πολιτικών κομμάτων και ιδίως των οικολογικά σκεπτόμενων σχηματισμών στην απέλπιδα προσπάθεια για μπλοκάρισμα της κατοχύρωσης Προϊόντος Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) θα είναι επιβεβαίωση της έλλειψης ιστορικής παιδείας. Είναι δε η ώρα της κυβέρνησης να δείξει ποιός κυβερνά τελικά αυτόν το τόπο.
ΣΗΜ: Το κείμενο έχει υποστεί μικρές αλλαγές στις 30/3/21 για να διασαφηνίζει καλύτερα το ποιοί αισχροκερδούν με το υπάρχον status quo.
