Του Απόστολου Τομαρά
Η εκ του μακρόθεν παρακολούθηση των τεραστίων διαστάσεων πυρκαγιά, στα ορεινά της Κύπρου, δεν μπορεί να αποτυπώσει την τεράστια καταστροφή που συντελέστηκε στις ορεινές περιοχής της Λάρνακας και Λεμεσού, μέσα στο Σαββατοκύριακο. Η «Κ» με οδηγό τον πρώην διευθυντή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Μάρκο Τράγκολα μπήκε την Κυριακή το πρωί στις περιοχές που χτυπήθηκαν ανελέητα, καταγράφοντας στο οδοιπορικό της μόνο θλίψη και πόνο.
Από την Βαβατσινιά στους Αγίους, την Ορά, τη Μελίνη, τα Επταγώνια, τον Αρακαπά και Καπνού, οι φλόγες μετέτρεψαν σε κρανίου τόπο μια από τις ομορφότερες ορεινές περιοχές της Κύπρου.
Στη θέση του πράσινου το γκρίζο και η μυρωδιά του καμένου που θα πάρει χρόνο για να φύγει, όπως μας εξηγούσε ο έμπειρος πυροσβέστης συνοδός μας.
Μέσα στα αποκαΐδια, χαμένες ψυχές που από τη μια μέρα στην άλλη από τον παράδεισο βρέθηκαν στην κόλαση. Όπως μια περίπτωση έξω από την Ορά, που ένας ανήμπορος άνδρας κοιτούσε το κατεστραμμένο σπίτι του.
Η μανία της φωτιάς κατέστρεψε ότι υλικό ήταν καύσιμο. Με δάκρυα στα μάτια μας έδειχνε φωτογραφίες από την περιοχή-τον παράδεισό του που είχε βγάλει μια πέρα πριν έλθει το κακό, σιγοψιθυρίζοντας με αναφιλητά πως όλα τελείωσαν. Ένα σπίτι που έφτιαξε με κόπους ετών καταστράφηκε. Στα λόγια συμπαράστασης ότι θα το φτιάξει και πάλι η απάντηση. «Τι να φτιάξω, με τι κουράγιο».
Η απελπισία και η μαυρίλα στη Μελίνη και τα Επταγώνια που η φωτιά πέρασε μέσα από τις κατοικημένες περιοχές. Χωριά στολίδια εκεί που τέτοια εποχή, όπως μας έλεγαν οι κάτοικοί τους, υπήρχε μόνο χαρά, γονάτισαν κάτω από την καταστροφή.
Κατά την διάρκεια του οδοιπορικού μας ο κ. Τράγκολας θυμήθηκε τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2000 στις ίδιες περιοχές. Μας είπε πως η συγκεκριμένη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στην ιστορία των καταστροφών της Κύπρου.
Δεξιά και αριστερά του δρόμου που ενώνει τα χωριά που επλήγησαν, καμένα σπίτια και αυτοκίνητα.
Συναντήσαμε συνεργεία της ΑΗΚ που κατέβαλαν φιλότιμες προσπάθειες να επαναφέρουν την ηλεκτροδότηση στις περιοχές.
Στον Αρακαπά το οδοιπορικό της «Κ» ολοκληρώθηκε στο σημείο από το οποίο εικάζεται ότι ξεκίνησε η καταστροφή. Στις παρυφές του χωριού μέσα σε μια ρεματιά ο έμπειρος πυροσβέστης – συνοδός μας μας δείχνει το σημείο «μηδέν».
Και μετά η επιστροφή από την Καπνού, μια περιοχή που η πυρκαγιά χτύπησε ανελέητα. Περιοχές με πεύκα μετατράπηκαν σε κρανίου τόπος. Ένα απέραντο γκρίζο με ένα παιδάκι να προσπαθεί να προστατευθεί με τα χέρια του από τη μυρωδιά της καταστροφής.
Με κατεύθυνση του Αγίους Βαβατσινιάς ο κ. Τράγκολας μας λέει πως η φύση μέσα σε σύντομο διάστημα θα προσπαθήσει να επουλώσει την καταστροφή μανία του ανθρώπου. Το πράσινο θα επιστρέψει όχι όμως και τα τεράστια πεύκα που θα χρειασθούν μισό αιώνα, εάν δεν καούν και πάλι, όπως λέει ο κ. Τράγκολας.
Η περιδιάβαση θλίψης ολοκληρώνεται κάπου μετά τις 1 η ώρα το μεσημέρι Κυριακής στη Βαβατσινιά, εκεί που στήθηκε ένας τεράστιος μηχανισμός για τον πόλεμο με τη φωτιά.
Οι νυχτερινές εικόνες με τις κόκκινες φλόγες να οργώνουν τις κορυφογραμμές, ξύπνησαν εφιάλτες του 2000 όπου και τότε η ορεινή Λάρνακα ζούσε και πάλι την καταστροφή.
