Ο Κ. Βήτα εδώ και χρόνια δίνει συνεντεύξεις μόνο με e-mail. Σε μία από αυτές είχε πει: «Επικοινωνώ καλύτερα με τα σκυλιά, τα δέντρα και τα κτίρια της Αθήνας». Παρ’ όλα αυτά, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ, Το χέρι, πρότεινα να βρεθούμε από κοντά για μια κουβέντα εφ’ όλης της ύλης· η συζήτηση συνεχίστηκε ηλεκτρονικά και η συνέντευξη τελικά ολοκληρώθηκε γραπτώς. Δώσαμε ραντεβού στο Κουκάκι. Ήρθε με ένα σκούρο μπλε μπουφάν, ήρεμος, γλυκός, προσιτός. Καθώς μιλούσαμε, έπεφτε το βράδυ. Βλέπαμε όλο και λιγότερο ο ένας τον άλλο. Σε μια στιγμή, μόνο για ένα δευτερόλεπτο, οι προβολείς ενός αυτοκινήτου έπεσαν πάνω του και τον φώτισαν. Είχε κάτι ποιητικό και ταυτόχρονα εντελώς αστικό και καθημερινό αυτή η εικόνα, σαν τις εικόνες των στίχων του, τις οποίες αυτή η παράγραφος προσπαθεί μάταια να μιμηθεί....
