Kathimerini.com.cy
Aυτή την Κυριακή με την «Καθημερινή» έρχεται το νέο τεύχος «Σελίδες Ιστορίας» με μεγάλο αφιέρωμα στα «χαρακώματα» του Ψυχρού Πολέμου.
Στις 19 Οκτωβρίου 1945, ο Τζορτζ Οργουελ, γνωστός κυρίως για το μυθιστόρημα 1984 (1949) και την αλληγορική Φάρμα των ζώων (1945), χρησιμοποίησε έναν όρο ο οποίος χαρακτήρισε μια περίοδο σχεδόν πέντε δεκαετιών μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου: «ψυχρός πόλεμος». Τη στιγμή εκείνη, είχαν περάσει μόλις δυόμισι μήνες από τη ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, κι ενάμισης μήνας από το τέλος του πολέμου.
O Βρετανός συγγραφέας επανήλθε στις 10 Μαρτίου 1946 κάνοντας λόγο για τον «ψυχρό πόλεμο» που είχε ξεκινήσει Σοβιετική Ενωση εναντίον της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Σχεδόν ταυτόχρονα, στις 6 Μαρτίου 1946, ο Ουίνστον Τσώρσιλ εκφωνούσε στο Κολέγιο Ουεστμίνστερ του Φούλτον, μια ιστορική ομιλία, στην οποία έκανε λόγο για την ύπαρξη ενός «σιδηρού παραπετάσματος» –ένας ακόμη ευρέως χρησιμοποιημένος όρος για την ίδια περίοδο–, το οποίο χωρίζει την ευρωπαϊκή ήπειρο. Οταν πλέον ο Walter Lippmann έκανε τον όρο «ψυχρός πόλεμος» τίτλο ενός βιβλίου του, ο πλανήτης βρισκόταν ήδη στα «χαρακώματα» αυτού του ιδιότυπου πολέμου.
«Ιδιότυπου» διότι, όπως τεκμηριώνεται και από την αρθρογραφία του φακέλου του 6ου τεύχους των Σελίδων Ιστορίας, αφορούσε πολλά πεδία, απέκτησε αρκετές μορφές και πέρασε από πολλές φάσεις –λιγότερο ή περισσότερο έντονες και συγκρουσιακές–, έως την ημέρα που κατέρρευσε το βασικό του σύμβολο, το Τείχος του Βερολίνου (Νοέμβριος 1989), και διαλύθηκε η ΕΣΣΔ (Δεκέμβριος 1991).
Τα γενικά χαρακτηριστικά της περιόδου αυτής (Ευ. Χατζηβασιλείου), οι απαρχές της (Γ. Στεφανίδης), το Βερολίνο ως πόλη-σύμβολό της (Ν. Παπαναστασίου), η πλέον επικίνδυνη στιγμή της, η Κρίση Πυραύλων στην Κούβα (Θ. Καρβουναράκης), το Μεγάλο Παιχνίδι των κατασκόπων (Ελ. Μπράατ), η ψυχροπολεμική τεχνολογία (Μ. Ανδριωτάκης) και η αποτύπωση της περιόδου αυτής στον κινηματογράφο (Αιμ. Χαρμπής) αποτελούν τα θέματα του φακέλου.
Στις υπόλοιπες στήλες του περιοδικού, παρουσιάζονται με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τρόπο οι ιστορίες των Αμαζόνων (Ευφ. Καρακάντζα) και της Ποκαχόντας (Andrea Severson), καθώς και στιγμές της ελληνικής Ιστορίας όπως η σχέση του Αλή πασά με την Ελληνική Επανάσταση (Β. Παναγιωτόπουλος), η Ναυμαχία του Ναβαρίνου (Αντ. Τάντουλος), το κίνημα Γαργαλίδη-Λεοναρδόπουλου το 1923 (Ι. Δασκαρόλης), η πορεία του ναού και των γλυπτών της Αφαίας (Α. Σίμωσι – Σ. Μιχαλοπούλου), ο λόγιος, ιερολοχίτης και πολιτικός Γ. Λασσάνης (Ν. Ζυγούρη) και η επιδημία πανώλης που έπληξε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία στα χρόνια του Ιουστινιανού (Ανδρ. Δρυμιώτης).
Η ιστορία της όπερας (Alexandra Wilson) αλλά και της μεταφοράς του τσαγιού από την Απω Ανατολή στη Βρετανία (Π. Τσομπάνης), του κυπριακού Δημοψηφίσματος του 1950 (Π. Παπαπολυβίου) αλλά και της Σαϊεντολογίας (Δ. Ουλής), η εκτύπωση της Βίβλου από τον Γουτεμβέργιο (Μ. Κατσίγερα), καθώς και ένας διάλογος για την έννοια και τον ρόλο των επαναστάσεων στην πορεία της ανθρωπότητας (Αρ. Χατζής – Π. Παυλίδης) συμπληρώνουν την ύλη του τεύχους.
Σελίδες Ιστορίας. Οι ιστορίες που έγραψαν την Ιστορία κυκλοφορούν την Κυριακή 10 Μαρτίου με την «Καθημερινή».
