Kathimerini.gr
Ο Χάρι Μπελαφόντε, τραγουδιστής, τραγουδοποιός και πρωτοποριακός ηθοποιός, που ξεκίνησε την ψυχαγωγική του καριέρα με το «Day O» τη δεκαετία του 1950, πριν στραφεί στον πολιτικό ακτιβισμό, πέθανε σε ηλικία 96 ετών.
Σε ανύποπτη στιγμή είχε δηλώσει ότι βρισκόταν σε μια συνεχή κατάσταση εσωτερικής εξέγερσης που την κινητροδοτούσε ο θυμός του.
Ως πρωτοπόρος μαύρος άνδρας, μπήκε μπροστά από την εποχή του και εξερεύνησε ως άλλος καλλιτεχνικός σκαπανέας φυλετικά θέματα σε ταινίες της δεκαετίας του 1950 – μία εποχή αναμφίβολα δύσκολη για αυτά τα ζητήματα στις ΗΠΑ.
Κατόπιν, συνεργάστηκε με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ τζούνιορ κατά τη διάρκεια του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των ΗΠΑ, στις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Τη δεκαετία του 1980, ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από το τραγούδι «We Are the World», που τραγουδήθηκε ομαδικώς από σειρά διασημότητες, και στόχευε στην καταπολέμηση της πείνας.
Την ίδια εποχή εργάστηκε για τον τερματισμό του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική και συντόνισε την πρώτη επίσκεψη του Νέλσον Μαντέλα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
AP Photo/Spartaco Bodin
Πρωτοπόρος και ακτιβιστής
Ο Μπελαφόντε γεννήθηκε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, αλλά πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στην πατρίδα της οικογένειάς του, Τζαμάικα.
Όμορφος και ευγενικός, έγινε γνωστός ως ο «Βασιλιάς της Καλυψώς» στα πρώτα βήματα της καριέρας του.
Ήταν ο πρώτος μαύρος που επιτράπηκε να εμφανιστεί σε πολλά νυχτερινά κέντρα και είχε επίσης φυλετικές αναφορές σε ταινίες, σε μια εποχή που οι διακρίσεις ήταν ισχυρές σε μεγάλο μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στο «Island in the Sun» το 1954, ο χαρακτήρας που ενσάρκωσε είχε σχέση με μια λευκή γυναίκα που υποδύθηκε η Τζοάν Φοντέιν – η ταινία αυτή φέρεται να πυροδότησε απειλές για κάψιμο θεάτρων στον αμερικανικό νότο.
Στο «Odds Against Tomorrow» το 1959, υποδύθηκε έναν ληστή τράπεζας με έναν ρατσιστή σύντροφό του.
Ο Μπελαφόντε ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο ως πρεσβευτής καλής θέλησης για τη UNICEF, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά, ενώ το 1987 ίδρυσε ένα ίδρυμα για το AIDS.
Οι πολιτικές ιδέες του Μπελαφόντε μπήκαν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, τον Ιανουάριο του 2006, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στη Βενεζουέλα, όταν αποκάλεσε τον πρόεδρο Τζορτζ Ου. Μπους ως «τον μεγαλύτερο τρομοκράτη στον κόσμο».
Τον ίδιο μήνα συνέκρινε το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ με την Γκεστάπο της Ναζιστικής Γερμανίας.
Το 2014 έλαβε ένα Όσκαρ για το ανθρωπιστικό του έργο.
Σε όλη του τη ζωή μιλούσε ανοιχτά για την ισότητα των φυλών και του εισοδήματος και κατόπιν παρότρυνε τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα να κάνει περισσότερα για να βοηθήσει τους φτωχούς. Ήταν εκ των επικεφαλής της «Πορείας των Γυναικών στην Ουάσιγκτον», που πραγματοποιήθηκε την επομένη της ορκωμοσίας του Ντόναλντ Τραμπ ως πρόεδρος τον Ιανουάριο του 2017.
Μια ανθολογία της μουσικής του κυκλοφόρησε με αφορμή τον εορτασμό των 90ων γενεθλίων του την 1η Μαρτίου 2017. Λίγες εβδομάδες πριν από την κυκλοφορία, ο Μπελαφόντε είπε στο περιοδικό Rolling Stone ότι το τραγούδι ήταν ένας τρόπος για να διατρανώσει την αντίθεση του απέναντι στις αδικίες που συμβαίνουν στον κόσμο.
«Το τραγούδι μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω πολιτικά σχόλια, να κάνω κοινωνικές δηλώσεις, να μιλήσω για πράγματα που βρήκα ότι ήταν δυσάρεστα – και πράγματα που βρήκα ότι ήταν εμπνευσμένα», είχε αναφέρει.
