
ΚΥΠΕ
Τα διαχρονικά μηνύματα από τους αγώνες του Ελληνισμού γενικότερα και του Κυπριακού Ελληνισμού ειδικότερα αποτελούν τώρα πηγή έμπνευσης για τους αγώνες που εμείς καλούμαστε να δώσουμε τώρα για εθνική επιβίωση και δικαίωση, ανέφερε η Υφυπουργός Πολιτισμού Βασιλική Κασσιανίδου.
Σε πανηγυρικό λόγο της χθες στα Λατσιά για τις εθνικές επετείους του 1821 και του 1955 η Βασιλική Κασσιανίδου είπε ότι συναισθανόμενοι την ιστορική μας ευθύνη, οφείλουμε να πορευόμαστε συστρατευμένοι για να παλέψουμε για το δίκαιο της πατρίδας μας.
«Οφείλουμε να είμαστε όλοι προσηλωμένοι στον αμετάκλητο στόχο μας για πλήρη απαλλαγή της πατρίδας από κατοχικούς στρατούς και επεμβατικά δικαιώματα άλλων χωρών. Οφείλουμε να διασφαλίσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των νόμιμων κατοίκων του νησιού μας» ανέφερε.
Μετά το πρώτο σημαντικό βήμα που επιτεύχθηκε στο πλαίσιο της άτυπης συνάντησης στη Γενεύη, είπε, το Κυπριακό βρίσκεται σε θετική τροχιά ως αποτέλεσμα των προσπαθειών της Κυβέρνησης για επανέναρξη των συνομιλιών εκεί από όπου διακόπηκαν το 2017.
Αποτέλεσμα, σημείωσε, της συνάντησης είναι η απόφαση για νέα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, ο διορισμός προσωπικού απεσταλμένου, o καθορισμός επόμενης συνάντησης (με την ίδια σύνθεση) το καλοκαίρι 2025. Εξίσου σημαντικό, πρόσθεσε, είναι το γεγονός ότι σε κοινή τους επιστολή ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καταγράφουν με τον πλέον σαφή τρόπο το περίγραμμα της λύσης που προωθεί η ΕΕ.
«Η Κυβέρνηση οφείλει και θα συνεχίσει να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια μέσω της διπλωματικής οδού και του ειρηνικού πάντοτε διαλόγου για την επίτευξη μιας δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης λύσης, η οποία θα εδράζεται στα περί Κύπρου Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις αρχές της διεθνούς νομιμότητας και το ευρωπαϊκό κεκτημένο» είπε.
Αυτός είναι σήμερα ο δικός μας αγώνας, η δική μας επανάσταση και η δική μας υπέρβαση, που θα δικαιώσει όσους θυσιάστηκαν διαχρονικά για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας, ανέφερε η Υφυπουργός Πολιτισμού. Αυτό είναι το ιστορικό μας χρέος, έναντι στις απελθούσες και επερχόμενες γενεές των Ελλήνων της Κύπρου, κατέληξε.