ΚΥΠΕ
Τη δέσμευση της Κυβέρνησης για συνέχιση του αγώνα, με σκοπό την απελευθέρωση και επανένωση της Κύπρου, εξέφρασε την Παρασκευή ο Υπουργός Άμυνας, Βασίλης Πάλμας, ο οποίος είπε πως η δέσμευση αυτή αποτελεί, όχι μόνο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης για τη θυσία των ηρώων, αλλά και ιερό καθήκον απέναντι στις μελλοντικές γενιές.
Σε χαιρετισμό του, στην εκδήλωση που διοργανώνουν οι Σύνδεσμοι Αποστράτων Αξιωματικών, Αξιωματικών και Υπαξιωματικών του Κυπριακού Στρατού με θέμα «50 χρόνια από τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και κατοχή – Δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι», ο Υπουργός Άμυνας είπε πως η δέσμευσή της Κυβέρνησης απαιτεί «συνεχή αγώνα για την οικοδόμηση των συνθηκών εκείνων, που θα καταστήσουν εφικτή την επιστροφή στο τραπέζι των συνομιλιών και στην κατάληξη σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, που θα στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο και τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες και θα διασφαλίζει στον λαό μας συνθήκες ασφάλειας και ευημερίας».
Ανέφερε ότι «πενήντα χρόνια, μετά το διπλό έγκλημα κατά της Κύπρου, τον Ιούλιο του 1974, τις ψυχές μας βαραίνουν ακόμα οι ίδιες νωπές, βαθιές πληγές», προσθέτοντας πως «οι μνήμες της τραγικής περιόδου της τουρκικής εισβολής και των δεινών από τα οποία διήλθε ο λαός μας, παραμένουν αέναα χαραγμένα στη μνήμη μας και έχουν πάντοτε την ίδια αμείλικτη μορφή».
«Μισό αιώνα μετά, συνεχίζουμε να αποτίνουμε τον πρέποντα φόρο τιμής, τόσο σε αυτούς που έπεσαν ηρωικά στις μάχες προάσπισης της ελευθερίας και της δικαιοσύνης ή αγνοούνται ακόμα, όσο και σε όλους όσοι, θέτοντας στο περιθώριο τα προσωπικά τους όνειρα και τις προσδοκίες προσέτρεξαν στο κάλεσμα υπεράσπισης της πατρίδας και κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για απόκρουση της τουρκικής βαρβαρότητας», είπε.
Αναφερόμενος στην εκδήλωση των Συνδέσμων Αποστράτων Αξιωματικών, Αξιωματικών και Υπαξιωματικών του Κυπριακού Στρατού, είπε πως αυτές «δεν συντείνουν απλώς στη διατήρηση της ιστορικής και αγωνιστικής μνήμης», αλλά σημείωσε «αποτελούν πρωτίστως αδιάλειπτη υπενθύμιση του ανεξόφλητου καθήκοντος και χρέους που έχουμε απέναντι στους ήρωες προασπιστές της Κύπρου».
Σύμφωνα με τον Υπουργό Άμυνας η ανυπέρβλητη ηρωική στάση των ανθρώπων αυτών «σαν στεντόρεια φωνή μας καλεί και επιτάσσει για συνέχιση του αγώνα που διεξάγουμε με στόχο τον τερματισμό της κατοχής, την απελευθέρωση και την επανένωση της πατρίδας μας».
Εξέφρασε τον σεβασμό του και την ευγνωμοσύνη του στους γενναίους μαχητές όλων των Μονάδων Πεζικού της Εθνικής Φρουράς, που στη Λευκωσία, στη Μια Μηλιά, στην Κυθραία, στο Συγχαρί, στην Κλεπίνη, στη Λάπηθο, στην Κερύνεια και όπου αλλού χρειάστηκε, κατέθεσαν μέχρι και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους στα τιμημένα πεδία των μαχών και του καθήκοντος.
Αναφέρθηκε στα παλικάρια των Μονάδων Καταδρομών «που στις δυσπρόσιτες βουνοκορφές του Πενταδακτύλου, στον Λωρόβουνο, στον Κουτσοβέντη, στην Άσπρη Μούττη, στον Άγιο Ιλαρίωνα και όπου κλήθηκαν να ενεργήσουν πρόταξαν τα στήθη τους και πότισαν με το άλικο αίμα τους το δέντρο της κυπριακής ελευθερίας», αλλά και «στους γενναιόψυχους πυροβολητές. Σε αυτούς που ως γνήσιοι απόγονοι του εμβληματικού Μακεδονομάχου πυροβολητή Ανθυπολοχαγού Παύλου Μελά δήλωσαν βροντερά το παρόν τους, έτοιμοι να υπερασπίσουν τις αξίες και τα ιδανικά με τα οποία γαλουχήθηκαν».
«Στους μαυροσκούφηδες των Τεθωρακισμένων, που απέδειξαν σε όλους πως η δόξα αποκτάται με την τόλμη και αποφασιστικότητα. Στους τιμημένους Σκαπανείς του Μηχανικού, που στη Λάπηθο, στον Καραβά και στην Αμμόχωστο, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή, μερικές ανάσες από τα εχθρικά τμήματα, να στρώνουν, δίχως υποστήριξη, ναρκοπέδια και να υλοποιούν καταστροφές δρομολογίων», συνέχισε.
Επιπροσθέτως, είπε ότι «μαζί μ’ αυτούς και τους στους μαχητές των Μονάδων Διαβιβάσεων που έπεσαν ή αγνοούνται ακόμα, επιτελώντας το καθήκον και την αποστολή τους με τα πενιχρά και συχνά ανεπαρκή μέσα που διέθεταν», ενώ σημείωσε ότι «στο πλευρό των Ελλήνων της Κύπρου στάθηκαν ακλόνητοι φρουροί οι μαχητές της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου και της Α΄ Μοίρας Καταδρομών».
Ο κ. Πάλαμας αναφέρθηκε και στα παιδιά της Ελλάδας, που «ως άξιοι επίγονοι ευκλεών προγόνων επέδειξαν άφθαστο θάρρος και αποφασιστικότητα, πολεμώντας με σθένος και καταθέτοντας βαρύτατο φόρο αίματος στον απαράμιλλο αγώνα που έδωσαν στη Μεγαλόνησο, εδώ, στην εσχατιά του Ελληνισμού».
Καταλήγοντας ανέφερε ότι «όλοι ανεξαιρέτως, με τον ηρωικό τους θάνατο, μας κληροδότησαν μια ανεξάντλητη κιβωτό αρετών, αρχών και υψηλών αξιών και μια διαχρονική και αμετάβλητη παρακαταθήκη φιλοπατρίας, αυτοθυσίας και ακλόνητης προσήλωσης στο καθήκον», για να προσθέσει πως «η ανυπέρβλητη θυσία τους εμπνέει και καθοδηγεί τις παρούσες και επόμενες γενιές προς την εκπλήρωση του καθήκοντος απέναντι στην πατρίδα».
