ΚΥΠΕ
Διαβεβαιώνουμε ως Κυβέρνηση, ότι ύψιστος στόχος μας δεν είναι άλλος από την επανένωση της Κύπρου ανέφερε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, προσθέτοντας πως παραμένουμε σταθερά προσηλωμένοι σε μια συνολική λύση του Κυπριακού στη βάση των σχετικών ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα, πάντα σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, το ευρωπαϊκό κεκτημένο και φυσικά τις αρχές και αξίες πάνω στις οποίες εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτήν την αταλάντευτη αποφασιστικότητα διατρανώνουμε εκ νέου ανέφερε μιλώντας σε αποψινή εκδήλωση–συναυλία μνήμης για τα 50 χρόνια από το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή που πραγματοποιήθηκε στο Μαρκίδειο Θέατρο στην Πάφο.
Όπως έχει διακηρύξει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης, κύριο μέλημά μας, συνέχισε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος «είναι να εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις να επιτύχουμε μια λύση για ένα κράτος ανεξάρτητο και πραγματικά κυρίαρχο, απαλλαγμένο από τις όποιες αναχρονιστικές εγγυήσεις και την παρουσία κατοχικών στρατευμάτων».
Εργαζόμαστε για τον τερματισμό της κατοχής, την επανένωση της πατρίδας μας μέσω της επίτευξης μιας ειρηνικής λύσης του Κυπριακού προβλήματος, συμπλήρωσε.
«Με ευλάβεια και αμείωτη προσήλωση θα συνεχίσουμε», είπε, «να αναλώνουμε κάθε ικμάδα των δυνάμεών μας στην οικοδόμηση μιας Κύπρου που θα αποτελεί σύμβολο ειρήνης, σταθερότητας και προόδου στην περιοχή».
«Μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα-πρότυπο που να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των κατοίκων της, που να εγγυάται την ελπίδα και που θα έχει ως βάση της τον αλληλοσεβασμό και την αλληλεγγύη, έτοιμη να χαράξει τη δική της ξεχωριστή πορεία στον χάρτη της παγκόσμιας ιστορίας» πρόσθεσε.
Ακολούθως ο κ. Λετυμπιώτης κατέθεσε τις σκέψεις του για τις μέρες που τιμάμε, θυμόμαστε και πρέπει να θυμόμαστε αλλά και για την αποψινή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Μαρκίδειο Θέατρο της Πάφου, όπως είπε. «Αιωρείται ένα αίσθημα θλίψης, πόνου, φόβου, πίκρας, αγανάκτησης κάθε Ιούλιο στην πατρίδα μας» είπε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, προσθέτοντας πως πλανώνται έντονα εικόνες της εθνικής τραγωδίας, οι συνέπειες της βάρβαρης εισβολής και η ανεπούλωτη πληγή της συνεχιζόμενης κατοχής.
Είναι, συνέχισε, «ο Ιούλιος ο αδυσώπητος μήνας της μνήμης. Αυτές τις μέρες μοιραία διασκελίζουμε τα 50 πλέον βασανιστικά χρόνια και επαναφέρουμε τα τραγικά γεγονότα του 1974. Πενήντα χρόνια. Μισός αιώνας. Πενήντα χρόνια από το δίδυμο έγκλημα της προδοσίας και του εγκλήματος. Το προδοτικό πραξικόπημα, ένα ανοσιούργημα που έφερε πίσω του ένα ακόμα μεγαλύτερο έγκλημα».
«Δυσκολεύεσαι» είπε ο κ. Λετυμπιώτης, «να ψελλίσεις 50 χρόνια από το μαύρο εκείνο πρωινό της 20ης Ιουλίου, τα σημάδια του οποίου ακόμη είναι εμφανή στη σάρκα και στη ψυχή της Κύπρου μας».
Βάναυσος και αδυσώπητος ο απολογισμός που τον συνοψίζουν τραγικά, ανέφερε ο κ. Λετυμπιώτης προσθέτοντας πως ο άδικος χαμός εκατοντάδων ανθρώπων και ο βίαιος ξεριζωμός δεκάδων χιλιάδων οικογενειών από τα σπίτια τους, οι αγνοούμενοι, των οποίων η τύχη δεν έχει ακόμη διακριβωθεί, η συνεχιζόμενη παράνομη στρατιωτική κατοχή πέραν του ενός τρίτου της επικράτειας της πατρίδας μας, η παραβίαση βασικών ελευθεριών και θεμελιωδών δικαιωμάτων όλων των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου, ο παράνομος τουρκικός εποικισμός, οι εγκλωβισμένοι που παρέμειναν παρά τις διώξεις, πιέσεις και τις συνεχείς προκλήσεις, στις εστίες τους, υπενθυμίζοντας καθημερινά την ταυτότητα της Κύπρου. Ακόμη, συνέχισε, η επονείδιστη καταστροφή της πολιτιστικής και θρησκευτικής μας κληρονομιάς.
«Ανήκω σε εκείνη τη γενιά» ανέφερε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος «που γεννήθηκε στον απόηχο του 1974, 10 χρόνια μετά οι μνήμες ήταν ακόμα νωπές, και οι θύμησες των μαύρων εκείνων ημερών τραυμάτιζαν συνεχώς τις ψυχές των ανθρώπων».
«Δεν έχω μνήμες, ούτε βιώματα από το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974. Έχω όμως εικόνες χαραγμένες στο μυαλό μου, τραγικές παραστάσεις και οδυνηρές σκηνές βγαλμένες από αρχαία τραγωδία. Μια τραγωδία που επιζητεί, εδώ και 50 χρόνια, να επέλθει η κάθαρσις μετά την ύβρη» ανέφερε.
Αισθάνομαι, είπε ο κ. Λετυμπιώτης, το μούδιασμα και την αγωνία όταν στις 05:30 το πρωί της 20ης Ιουλίου μας ξυπνά ο ανατριχιαστικός ήχος των σειρήνων. «Οι σειρήνες όμως δεν ηχούν για να μας προειδοποιήσουν, αλλά για να μας θυμίσουν και για να μας αφυπνίσουν. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς, η 20η Ιουλίου περνά και μας ξεπερνά, επανερχόμαστε στην καθημερινότητά μας, συνεχίζουμε τις ζωές μας. Κι έρχεται ο Αύγουστος, πικρός κι αυτός. Κι έρχεται ο επόμενος Ιούλης, και ο επόμενος, και από παιδιά γινόμαστε γονείς, αποκτούμε μια ακόμη -ισχυρότερη- διάσταση του διακυβεύματος και της ιστορικής μας ευθύνης», συμπλήρωσε.
Η Κύπρος που ζούμε σήμερα, δεν είναι η πατρίδα που οραματίστηκαν οι πρόγονοί μας, ανέφερε ο κ. Λετυμπιώτης και εξέφρασε ένα οφειλόμενο ευχαριστώ προς τον Μουσικό Όμιλο Πάφου για την αποψινή εκδήλωση και για την τιμητική πρόσκληση να την θέσει υπό την αιγίδα του. Θερμά συγχαρητήρια έδωσε και σε όσους συνέβαλαν και σε όσους στήριξαν αυτή την προσπάθεια για να καταστεί εφικτή η διοργάνωση της αποψινής εκδήλωσης.
Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος σημείωσε πως δεν προσφέρεται η αποψινή νύχτα για μεγαλόστομες ρητορικές αναφορές, δηλώνοντας πως έχει κουραστεί ο λαός μας από αυτές.
Έχω άλλωστε την πεποίθηση, είπε, «ότι είναι φορές που οι λέξεις δεν μπορούν να χωρέσουν τον σπαραγμό και την αγωνία. Μπορεί όμως η μουσική και η ποίηση».
Είναι κάτι στον ρυθμό που αγγίζει τα έγκατα της ψυχής μας, που μας ηλεκτρίζει μέχρι το μεδούλι, που αγκαλιάζει τις λέξεις και τις μετατρέπει σε συναίσθημα, όπως ανέφερε.
Απόψε συνέχισε «ας δώσουμε χώρο στη μουσική να πει όσα εμείς αδυνατούμε να συντάξουμε και να συλλαβίσουμε».
«Η μουσική ενώνει, εξιστορεί, συγκινεί, καθοδηγεί, γεμίζει ελπίδα, ταξιδεύει…Διαλύει τα συρματοπλέγματα της κατοχής, διασχίζει τα αλησμόνητα κατεχόμενα χωριά και ακτές μας, εξανεμίζει το νέφος της εφιαλτικής λήθης. Ταξιδεύει σήμερα η ψυχή μας στα μαγευτικά ακρογιάλια της Αμμοχώστου, της Κερύνειας, της Μόρφου. Στα κάστρα του Πενταδακτύλου, στον Άγιο Ιλαρίωνα,στο Βουφαβέντο. Στα μοναστήρια των Αποστόλων Ανδρέα και Βαρνάβα, στους τόπους όπου έζησαν, αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν εκατοντάδες συμπατριώτες μας» είπε.
Η βαριά κληρονομιά που τιμούμε σήμερα, ανέφερε ο κ. Λετυμπιώτης, μας υπαγορεύει το καθήκον μας. «Να αγωνιστούμε αταλάντευτα για τον τερματισμό της κατοχής, την ενότητα του κράτους, τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών του συνόλου του κυπριακού λαού. Το οφείλουμε άλλωστε στις γενιές των προγόνων μας, πολύ περισσότερο όμως στα παιδιά μας» όπως σημείωσε.
Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ολοκλήρωσε τον χαιρετισμό του με στίχους του Μιχάλη Πασιαρδή, από το ποίημα «Σας περιμένουμε» που συνοψίζει τον πόνο της προσφυγιάς, την αγωνία των οικογενειών των αγνοουμένων αλλά και τον πόθο για επιστροφή.
Στη συναυλία που τελούσε υπό την αιγίδα του Κυβερνητικού Εκπροσώπου συμμετείχαν η χορωδία & ορχήστρα του Μουσικού Ομίλου Πάφου υπό την διεύθυνση του Μαέστρου Σωτήρη Καραγιώργη. Σολίστ οι Στέλιος Κακογιάννης, Θεοφανώ Χαραλαμπίδου, Κυριάκος Δρουσιώτης, Αντιγόνη Κυριάκου Σοφοκλέους και Άντρεα Γρηγορίου. Μέλη ορχήστρας, στο πιάνο ο Χρυσόστομος Οικονόμου, στην ακουστική κιθάρα ο Γιώργος Ευτυχίου, στο μπουζούκι ο Γιώργος Δημητριάδης και στο μπάσο ο Αλέξανδρος Καραγιώργης. Αφηγήτρια ήταν η Νατάσα Κακογιάννη. Συμμετείχαν επίσης οι νεαροί Έλενα Χατζηπαναγιώτου, Δημήτρης Αθηνοδώρου, Ιωάννα Σάββα, Νικόλας Σάββα και Ορφέας Χατζηπαναγιώτου. Στα κείμενα και στην επιλογή κειμένων η Καλή Χαραλαμπίδου.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης έγινε επίσης αναφορά στη δράση του Μουσικού Ομίλου Πάφου.
