Η πάλη των θρόνων ξεκίνησε μετά την ήττα

Όταν την περασμένη βδομάδα ο Κωνσταντίνος Πετρίδης ανακοίνωνε την απόφασή του να αποσυρθεί από την πολιτική, αυτό που μονοπώλησε αναπόφευκτα τη συζήτηση ήταν το θάρρος του ανδρός. Και λέμε θάρρος καθώς ελάχιστα είναι τα πολιτικά πρόσωπα που επιλέγουν πότε να κλείσουν τον πολιτικό τους κύκλο μόνοι τους και όχι να περιμένουν το σύστημα να τους αποβάλει. Η τοποθέτηση του Κωνσταντίνου Πετρίδη, ωστόσο, έκρυβε κι άλλες πολιτικές παραδοχές και προεκτάσεις. Ήταν ένα από τα πρόσωπα που στάθηκαν εξ αρχής και σθεναρά δίπλα στον Αβέρωφ Νεοφύτου, όταν ο τελευταίος αποφάσισε να διεκδικήσει την προεδρία της Δημοκρατίας. Η αναφορά του λοιπόν ότι δεν διεκδικεί θέση στην ηγετική πυραμίδα με την ουρά ότι το κόμμα χρειάζεται ανανέωση, ήταν ένα εμφανές μήνυμα προς τον ίδιο τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Όχι μόνο γιατί εδώ και λίγο καιρό διαρρεόταν από την Πινδάρου πως ο εκλεκτός αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΣΥ θα είναι ο Κωνσταντίνος Πετρίδης, αν επανεκλεγεί, αλλά και γιατί με την αναφορά περί ανανέωσης μαζί με την αιχμή ότι ένας πολιτικός πρέπει να ξέρει πότε αποχωρεί, στάλθηκε το μήνυμα πως ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ έχασε έναν δυνατό σύμμαχο στη νέα εκλογική του μάχη. Είναι όμως ο Πετρίδης η κύρια και μόνη απώλεια του Αβέρωφ Νεοφύτου σε αυτό το δύσκολο αγώνα ή η απόδειξη της δύσκολης κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει ο Δημοκρατικός Συναγερμός μετά την ήττα; Τα προβλήματα του ΔΗΣΥ δεν ξεκίνησαν σήμερα προφανώς, με την ήττα του Αβέρωφ Νεοφύτου. Είχαν εντοπιστεί την επόμενη μέρα της επανεκλογής του Νίκου Αναστασιάδη, όπου διαφορετικές πολιτικές ατζέντες κυριαρχούσαν, το κόμμα φθειρόταν αναπόφευκτα από τη διακυβέρνηση Αναστασιάδη αλλά και από κακούς χειρισμούς και πολιτικές του. Η εξουσία ωστόσο, αποτελούσε τη λεπτή κλωστή όπου όλοι βάδιζαν σιωπηρά, ανέχονταν καταστάσεις, μέχρι που η εξουσία χάθηκε με τον πιο επώδυνο τρόπο την 5η Φεβρουαρίου και η λεπτή κλωστή έσπασε. Η ήττα έβγαλε στο προσκήνιο αναδιπλώσεις, κακούς τακτικισμούς αλλά και ένα μακρύ παιχνίδι εξουσίας που είναι άγνωστο πού θα οδηγήσει τελικά.

Η ημέρα της μετάλλαξης

Η επίθεση φιλίας του Αβέρωφ Νεοφύτου προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη προκάλεσε προφανώς αμηχανία στον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο. Όχι μόνο γιατί κατά τη διάρκεια του προεκλογικού άκουγε τον συναγερμικό πρόεδρο να προειδοποιεί τον κόσμο να μην του εμπιστευθεί το «τιμόνι του λεωφορείου στο χιονισμένο Τρόοδος» ούτε γιατί τα τηλέφωνα των στενών του συνεργατών, μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής, πήραν φωτιά για να ψηφίσει η συναγερμική βάση τον Μαυρογιάννη, αλλά και για το τι κρύβεται πίσω από τη μετάλλαξη. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου αντιλήφθηκε πως η νίκη Χριστοδουλίδη αποτέλεσε τη δεύτερη συνεχόμενη ήττα του, ίσως και την καταλυτικότερη για την επιβίωσή του εντός του κόμματος. Πλέον θα είχε να αντιμετωπίσει το μένος του Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος εξακολουθεί να έχει σοβαρή επιρροή στο κόμμα, συναγερμικά μέλη που ψήφισαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη και παρουσιάζονταν ως «αποστάτες τους οποίους δεν ξεχνά η ιστορία» από τον Συναγερμικό πρόεδρο και βεβαίως δύο ανθυποψήφιους για τη θέση του, που έψεγαν τους χειρισμούς μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής και παράλληλα έτειναν το χέρι στους ψηφοφόρους που στήριξαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Σε αυτό το δύσκολο τοπίο, ο Αβέρωφ Νεοφύτου επέλεξε να κάνει στροφή 180 μοιρών και να αλλάξει πλήρως αφήγημα. Φρόντισε να τηλεφωνήσει προσωπικά στους «αποστάτες», περιλαμβανομένης της οικογένειας Λετυμπιώτη για να κάνουν πλέον μία νέα αρχή. Ήθελε παράλληλα να αποφύγει το μένος του Νίκου Χριστοδουλίδη και το ενδεχόμενο ο τελευταίος να επιχειρήσει να παρέμβει στο κόμμα για την επιλογή του δικού του εκλεκτού στο τιμόνι του κόμματος. Καθόλου τυχαία και η αναφορά ότι το κόμμα του δεν πρόκειται να είναι μία ανεύθυνη αντιπολίτευση που θα καταψηφίζει προϋπολογισμούς. Ως εκείνο βεβαίως το σημείο η κίνησή του εκλήφθηκε θετικά από τον στενό του περίγυρο. Αυτό, ωστόσο, που αποτέλεσε το μεγάλο του ολίσθημα ήταν η αναφορά περί λαθών μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου, το άδειασμα στην Καίτη Κληρίδου, τη στιγμή που ο ίδιος επέλεξε να νομιμοποιήσει τις δηλώσεις της, έχοντάς την στο πλευρό του την επόμενη μέρα και οι αναφορές περί τιμονιέρη. Στελέχη, που ήταν κοντά του όλο αυτό το διάστημα, θεώρησαν πως αποτέλεσε τη μεγάλη αυτοακύρωση του ίδιου και της πολιτικής του κόμματος και να νιώσουν ιδιαίτερα προδομένοι δεδομένου ότι εκείνοι είχαν στηρίξει πλήρως μέχρι εκείνη τη στιγμή όλες τις επιλογές του. Με μία κίνηση συνεπώς ο Αβέρωφ Νεοφύτου φρόντισε να εξοργίσει στενούς συμμάχους του και σίγουρα όχι να κερδίσει συναγερμικούς που στήριξαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη και χλευάστηκαν όλο αυτό το διάστημα ως αποστάτες. Και αν η κίνηση του Κωνσταντίνου Πετρίδη να αποχωρήσει από τα πολιτικά δρώμενα ήταν εδώ και καιρό προκαθορισμένη, η απόφασή του να μείνει εντελώς εκτός της εκλογικής διαδικασίας φέρεται να συνδέεται και με το τελευταίο γεγονός της μεταμόρφωσης του Αβέρωφ Νεοφύτου από πολέμιο σε θιασώτη του Νίκου Χριστοδουλίδη.

Το περιβάλλον του

Το ερώτημα βεβαίως είναι ποιοι θα βρεθούν πλέον δίπλα στον κ. Νεοφύτου. Ο ίδιος θεωρήθηκε πως κέρδισε κατά τη διάρκεια του προεκλογικού συμμάχους και να αποκτήσει δεσμούς που στο παρελθόν δεν είχε με μία μερίδα της συναγερμικής βάσης. Αν ληφθούν υπόψη όσα εκτυλίχθηκαν στο μαραθώνιο εκείνο Πολιτικό Γραφείο θεωρείται πως το ελέγχει. Μάλιστα, την εβδομάδα που πέρασε πήρε τηλέφωνο τα πλείστα μέλη για να ζητήσει να τον στηρίξουν σε ό,τι κι αν αποφασίσει, ενώ την περασμένη Τετάρτη κάλεσε κλειστού τύπου συνάντηση, με στελέχη που ήταν κοντά του να αρνούνται να παρευρεθούν. Το μεγάλο στοίχημα για τον Αβέρωφ Νεοφύτου είναι αν θα κρατήσει κοντά του όσους δούλεψαν γι’ αυτόν κατά τη διάρκεια του προεκλογικού. Στελέχη πάντως που μίλησαν στην «Κ» εκτιμούν πως η συνέχιση της παρουσίας του θα οδηγήσει σε συρρίκνωση των ποσοστών του κόμματος. Υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν πως έπραξαν το καθήκον τους με το να σταθούν δίπλα του σε όλο τον προεκλογικό απλώς πλέον δεν θεωρούν πως χρωστούν πλέον κάτι στον πρόεδρο του κόμματος. Ανοικτό είναι αν στη λίστα των 100 υποστηρικτών του θα έχει πρωτοκλασάτα ονόματα, ακολουθώντας την μέθοδο του προεκλογικού, όταν έβγαλε μπροστά όλα τα δυνατά στελέχη του κόμματος ή αν θα επιλέξει να κινηθεί διαφορετικά. Ήδη στο παρασκήνιο διακινείται πως ο ίδιος θα επιλέξει για εκλεκτή του στη θέση δεύτερης τη τάξει την Αννίτα Δημητρίου. Μία κίνηση που θεωρείται πως θα τον βοηθήσει, αν ληφθεί υπόψη η δημοφιλία της προέδρου της Βουλής. Δεδομένη θεωρείται και η στήριξη του Πέτρου Δημητρίου, ο οποίος θέλει να παίξει ενεργό ρόλο στο διοικητικό κομμάτι του ΔΗΣΥ.

Ο Χάρης και η μία θητεία

Ο Χάρης Γεωργιάδης πάντως ήταν γνωστό από την αρχή ότι θα διεκδικήσει την προεδρία του κόμματος. Από τη μέρα που ανέλαβε τη θέση του αναπληρωτή προέδρου έχει ήδη κτίσει γέφυρες με τη συναγερμική βάση, ωστόσο ανοικτό είναι πόσο έρεισμα έχει στο συναγερμικό έδαφος. Έχει κτίσει ηγετικό προφίλ από την παρουσία του στο δύσκολο χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Οικονομικών και έχει ιδιαίτερα στενές σχέσεις με τη Νέα Δημοκρατία. Ο Νίκος Αναστασιάδης τον θεωρεί πάντως τον επαρκέστερο αλλά προβληματίζεται κατά πόσο έχει το έρεισμα για να εκλεγεί. Παρά το ότι ο κ. Γεωργιάδης έχει ξεκαθαρίσει στην «Κ» πως δεν πρόκειται να ζητήσει βοήθεια από την ηγεσία, αλλά θα απευθυνθεί στα μέλη, η προτίμηση του Προέδρου θα έχει τη δική της σημασία. Μαζί του και στελέχη όπως ο Νίκος Νουρής, Κυριάκος Κούσιος και Ιωνάς Νικολάου που συνδέονται με τον Νίκο Αναστασιάδη θα διαφανεί πώς θα κινηθούν. Πάντως, μέρος των βουλευτών όπως οι Σάβια Ορφανίδου, Ευθύμιος Δίπλαρος αλλά και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Μάριος Πελεκάνος θεωρείται πως βρίσκονται δίπλα στον κ. Γεωργιάδη. Ερώτημα είναι τι θα κάνει ο Ονούφριος Κουλά, ο οποίος διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με τον Χάρη Γεωργιάδη αλλά και καλή επαφή με τον Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος τον έκανε εκπρόσωπο Τύπου στη θέση του Δημήτρη Δημητρίου. Ο αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος πάντως ξεκαθάρισε πως θα είναι πρόεδρος μιας θητείας και αυτό διευκολύνει και άλλα στελέχη που ενδεχομένως να ενδιαφερθούν στο μέλλον να διεκδικήσουν.

Οργανωτικό του Δημήτρη

Το μεγάλο ερώτημα είναι η δυναμική του Δημήτρη Δημητρίου, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ως ο αντίστοιχος Νίκος Χριστοδουλίδης. Όχι σε θέμα φιλοσοφίας αλλά σε θέμα ερείσματος στη βάση του κόμματος, αλλά και λόγω της νεαρής ηλικίας. Ο Δημήτρης Δημητρίου έχει ένα ισχυρό οργανωτικό, το οποίο δουλεύει εδώ καιρό και διαφάνηκε από την πρωτιά που έλαβε στις βουλευτικές εκλογές. Έχει κινητοποιήσει τα νεαρότερα μέλη του ΔΗΣΥ και στη λίστα υποστηρικτών του θα βρίσκονται μεσαία στελέχη. Στόχος του στον ΔΗΣΥ, όπως υποστηρίζει, είναι η εφαρμοσμένη πολιτική, παρά η επικράτηση φιλελεύθερης ή συντηρητικής ιδεολογίας. Λόγω ηλικίας, αλλά και της εμφανούς αντιπολίτευσης που ασκεί στον Αβέρωφ Νεοφύτου μπορεί να θεωρηθεί η ανανέωση στο κόμμα, ιδιαίτερα αν δεν τύχει της στήριξης του Νίκου Αναστασιάδη μπορεί να αποτελέσει τον τρίτο δρόμο. Τον κ. Δημητρίου ενδεχομένως να βλέπουν θετικά και μέλη του ΔΗΣΥ που ψήφισαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη, θεωρώντας πως ο ίδιος θα είναι πιο συναινετικός, ίσως και να ενισχύσει τις σχέσεις ΔΗΣΥ με την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.

Συναντήσεις για συμμαχία

Το ερώτημα βεβαίως που τίθεται από στελέχη που επιζητούν την αποχώρηση Αβέρωφ Νεοφύτου μετά την ήττα είναι για ποιο λόγο οι δύο υποψήφιοι δεν συνεργάζονται. Ήδη ο Χάρης Γεωργιάδης προσέγγισε τον Δημήτρη Δημητρίου για να συνεργαστούν, διαβεβαιώνοντάς τον ότι αν δεχτεί θα είναι πρόεδρος για μία θητεία μόνο και στη συνέχεια να διεκδικήσει εκείνος. Ο κ. Δημητρίου αρνήθηκε μία τέτοια πρόταση και δεν ήταν καθόλου τυχαία η αναφορά του σε «επετηρίδες» στο προεκλογικό του σποτ. Το ίδιο προσπάθησε να κάνει και ο Κυριάκος Κούσιος σε μία προσπάθεια να αποφευχθεί το ενδεχόμενο επανεκλογής Νεοφύτου. Την τελευταία κρούση για κοινή κάθοδο έκανε ο Γιώργος Παμπορίδης, θέτοντας την πρόταση Προεδρίας Χάρη Γεωργιάδη και αναπληρωτή προέδρου Δημήτρη Δημητρίου. Ο κ. Γεωργιάδης φέρεται να δέχτηκε ως συμβιβαστική λύση τη θητεία δύο χρόνων, την παραίτησή του και στη συνέχεια τη διεξαγωγή νέου εκλογικού συνεδρίου, χωρίς ωστόσο να γίνει αποδεκτό από τον κ. Δημητρίου, καθώς όπως όλα δείχνουν έχει συγκεκριμένο πλάνο για την ηγεσία του ΔΗΣΥ και ενδεχομένως να θεωρεί πως αυτή η συγκυρία ευνοεί την εκλογή του.

Έντυπη Έκδοση