Kathimerini.com.cy
Όταν τόσο από το βήμα της ολομέλειας 78ης Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών όσο και από τις δηλώσεις του, μετά την ολοκλήρωση της παρουσίας του στη Νέα Υόρκη, ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έστελνε το μήνυμα για αναγνώριση της λεγόμενης ΤΔΒΚ και «περάτωσης» του μοντέλου της ομοσπονδιακής λύσης στο Κυπριακό η συνειδητοποίηση, για την Λευκωσία, πως το περιθώριο των διπλωματικών επαφών στην έδρα του διεθνούς οργανισμού θα κλείδωνε τον διορισμό ειδικού απεσταλμένου στο Κυπριακό ήταν διπλή: Αφενός, επιβεβαίωνε την άτεγκτη στάση της Άγκυρας, με τον ίδιο τον Τούρκο Πρόεδρο, να μην συμβάλλει καθοριστικά στις προσπάθειες για άρση του αδιεξόδου των συνομιλιών στο Κυπριακό -εδώ και μια εξαετία, κι αφετέρου, αποτελούσε κι ένα «reality check» σε σχέση με όσες προσπάθειες είχαν προηγηθεί -με επίκεντρο την ενεργό εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να επανεκκινήσει το Κυπριακό. Η συνέχεια για το Κυπριακό κρίνεται -σε κάθε περίπτωση- δύσκολη χωρίς να αποκλείονται ωστόσο μικρά παράθυρα ευκαιρίας στη συνέχεια αναλόγως του πως θα κινηθούν, σε πολλαπλούς άξονες, οι ευρωτουρκικές, αμερικανοτουρκικές και η ελληνοτουρκική επαναπροσέγγιση ως προς την προοπτική διορισμού, εκ μέρους του ΓΓ Αντόνιο Γκουτέρες, ενός ειδικού απεσταλμένου. Η Νέα Υόρκη αποτέλεσε, επίσης, ένα ενδιαφέρον πεδίο ανάγνωσης διαφόρων τάσεων με φόντο την ανατολική Μεσόγειο ενώ καταδεικνύει και το πως θα κινηθεί, σε στρατηγικό και τακτικό επίπεδο, το αμέσως επόμενο διάστημα και η Άγκυρα.
Διαβάστε το ρεπορτάζ του Γιάννη Ιωάννου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
