Της Μαρίνας Οικονομίδου
Λίγους μόλις μήνες μετά την εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη στην προεδρία και την ψυχρολουσία που προκλήθηκε από τη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου, ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος έδινε στον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο ένα σημαντικό πολιτικό σωσίβιο, καθώς έλεγε κατά το καταστατικό συνέδριο, πως αν ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν υπήρχε θα έπρεπε το ίδιο το πολιτικό σύστημα και κυρίως το ΔΗΚΟ να τον εφεύρει. Ήταν μία κίνηση που σίγουρα βοήθησε τον πρόεδρο Χριστοδουλίδη, καθώς στόχο είχε να διαλύσει προφανώς την ψιθυρολογία για πρόωρα σύννεφα στη συγκυβέρνηση και να του δώσει στήριξη εμπιστοσύνης, όταν βαλλόταν από παντού. Την ίδια ώρα όμως έδωσε και την αίσθηση πως ήταν μία κίνηση πολιτικής αυτοχειρίας για τον Νικόλα Παπαδόπουλο, καθώς η γενναιόδωρη αυτή δήλωση σε συνδυασμό με το να μην παρουσιαστεί πολιτικά επιπόλαιος τον εγκλώβιζε σε μία κυβέρνηση της οποίας αφομοίωνε μόνο τα αρνητικά, χωρίς να έχει ουσιαστικό ρόλο και λόγο. Δεκαοχτώ μήνες μετά την εκλογή τού Νίκου Χριστοδουλίδη, την εκλογική αποτυχία του ΔΗΚΟ στις απερχόμενες εκλογές και την κακή συνεννόηση Προεδρικού-Συγκυβερνώντων, τα περί ανάγκης εφεύρεσης του Νίκου Χριστοδουλίδη προκαλούν πικρό μειδίαμα ακόμη και στους διαδρόμους του ίδιου του κόμματος. Σε αυτό το σκηνικό της πλήρους αποσύνθεσης και ασυνεννοησίας, εγείρονται πλέον ερωτήματα για τον ρόλο του Νικόλα Παπαδόπουλου και τις επιδιώξεις του, τόσο σε ό,τι αφορά την παραμονή του στη συγκυβέρνηση αλλά και την παραμονή του στο πολιτικό παιχνίδι.
Το ερώτημα πλέον είναι ποιες είναι οι επιλογές του Νικόλα Παπαδόπουλου και ποιες οι σκέψεις του με δεδομένο ότι έχει να αντιμετωπίσει τρία μέτωπα:
- Την πολύ κακή σχέση με τον Νίκο Χριστοδουλίδη.
- Την εσωκομματική αμφισβήτηση.
- Την απουσία στρατηγικού πλάνου τόσο για το κόμμα όσο και για το δικό του πολιτικό μέλλον.
Ο τρόπος με τον οποίο ο Νίκος Χριστοδουλίδης αντιμετώπισε την κρίση των δύο θεσμών και η απουσία χειρισμών μπροστά στην παύση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη προκάλεσε τη δυσφορία τόσο του Νικόλα Παπαδόπουλου όσο και της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ –μετά τις αρχικά ατυχείς αναρτήσεις με οικογενειακές στιγμές– φρόντισε να καταστήσει σαφές μέσα από τις δηλώσεις του τη διαφωνία του και να υπονοήσει τη δυσφορία του απέναντι στο Προεδρικό. Στο ΔΗΚΟ υπάρχουν ωστόσο και σαφείς αιχμές για τον ρόλο του προέδρου Χριστοδουλίδη καθώς, όπως λένε, είναι γνωστό εντός του κόμματος ότι έδωσε στο παρασκήνιο το πράσινο φως στη Γενική Εισαγγελία για να καρατομήσει τον παυθέντα γενικό ελεγκτή. Μόνο που ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης δεν είναι το μόνο ζήτημα αλλά η κορυφή σε ένα βουνό χειρισμών με τους οποίους διαφωνεί το ΔΗΚΟ με το Προεδρικό. Πολιτικές επιλογές και εξαγγελίες, όπως η πρόθεση οριζόντιας ψηφοφορίας, η ψήφος στα 17, η πρόταση για το Ελεγκτικό Συνέδριο και σίγουρα ο διορισμός του Κώστα Καδή έχουν ενοχλήσει σφόδρα το ΔΗΚΟ. Όχι μόνο γιατί διαφωνούν επί της ουσίας, αλλά και επειδή δεν έγινε η όποια διαβούλευση με ένα κόμμα που κατά τα άλλα βρίσκεται στη συμπολίτευση και θα κληθεί να ψηφίσει κάποιες από αυτές τις αποφάσεις στη Βουλή.
Ο κ. Παπαδόπουλος δεν έκρυψε και τη δυσφορία του για τη δυσκολία τού προέδρου Χριστοδουλίδη να αναλάβει τις όποιες αποφάσεις, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση των πολύωρων συζητήσεων για το καλώδιο και της σοβαρής πιθανότητας να ανατιναχτεί η όλη συμφωνία.
Το ερώτημα που εγείρεται στους διαδρόμους του ΔΗΚΟ είναι τι κάνει τελικά το κόμμα εντός της κυβέρνησης όταν όχι μόνο δεν έχει λόγο για τις πολιτικές, αλλά δεν γνωρίζει καν τι ετοιμάζει η κυβέρνηση. Ήδη, όπως γνωρίζει η «Κ», ο Νικόλας Παπαδόπουλος θα ζητήσει αμέσως μετά την επιστροφή του Προέδρου από τη Νέα Υόρκη συνάντηση για να διευκρινιστούν οι ρόλοι και η σχέση των δύο μερών. Έχει ήδη διαβεβαιώσει δημοσίως βεβαίως πως δεν τίθεται θέμα αποχώρησης από τη συγκυβέρνηση, όμως η σχέση των δύο πλευρών σίγουρα δεν είναι η καλύτερη. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης ούτε λαμβάνει υπόψη τα θέλω και τις θέσεις του ΔΗΚΟ και ο Νικόλας Παπαδόπουλος από την άλλη φέρεται να είναι εγκλωβισμένος σε μία κατάσταση χωρίς σημείο διαφυγής από την κυβέρνηση.
Αυτή η χαώδης εικόνα μεταξύ συγκυβερνώντων και Προεδρικού, το εμφανές πλέον μήνυμα που θέλει να περάσει ο Πρόεδρος πως δεν υπολογίζει τα συνεργαζόμενα κόμματα, έχουν αναπόφευκτα προκαλέσει σοβαρή φθορά και στο ίδιο το ΔΗΚΟ, αλλά και στην εικόνα του Νικόλα Παπαδόπουλου εντός του κόμματος. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και μετά την εκλογή του κ. Χριστοδουλίδη έχει ενισχυθεί η εσωστρέφεια και οι αυτόνομες πρωτοβουλίες στελεχών. Η περίπτωση του Ζαχαρία Κουλία, όταν προειδοποιούσε για συνταγματική εκτροπή αντανακλά όλες τις παθογένειες. Από την κακή συνεννόηση των δύο συνεργαζόμενων μερών μέχρι και την κακή λειτουργία εντός του ΔΗΚΟ. Και αυτό, όχι μόνο γιατί ο Πρόεδρος δεν ενημέρωσε τον Νικόλα Παπαδόπουλο για τις προθέσεις του ούτως ώστε να αποτραπεί η κρίση Κουλία, αλλά και για τη διαχείριση εντός κόμματος. Ο Ζαχαρίας Κουλίας δεν διαβουλεύθηκε προηγουμένως με το κόμμα του για να το ενημερώσει για τις προθέσεις του, ούτε όμως τέθηκε από κανέναν θέμα πειθαρχικών μέτρων προς τον βουλευτή για την κρίση που προκάλεσε. Μάλιστα, ο ίδιος ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ με τη χαλαρότητα την οποία επέδειξε μπροστά στην είδηση, έστειλε το μήνυμα ενός κόμματος σε πλήρη αταξία. Χωρίς ηγεσία, χωρίς κώδικες δεοντολογίας και σίγουρα χωρίς πλάνο για την επόμενη μέρα.
Σε αυτό το περιβάλλον ο κ. Παπαδόπουλος έχει να διαχειριστεί τις συνεχείς ανταρσίες βουλευτών, αλλά και τον εμφανή κίνδυνο πλέον διαρροών. Έχουν ενισχυθεί άλλωστε το τελευταίο διάστημα οι φήμες, πως τόσο ο Παύλος Μυλωνάς όσο και ο Ζαχαρίας Κουλίας είναι με το ένα πόδι εκτός κόμματος, προσβλέποντας σε μία κίνηση που ενδεχομένως να κάνει τελικά ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης. Υπάρχουν και άλλοι βεβαίως που ακολουθούν τη δική τους πολιτική ατζέντα, όπως είναι ο βουλευτής Λάρνακας Χρίστος Ορφανίδης, αλλά και ο βουλευτής Πάφου Χρύσανθος Σαββίδης. Μαζί με τους βουλευτές υπάρχουν παράλληλα και στελέχη, ακόμα και από την ηγεσία του ΔΗΚΟ, που αμφισβητούν στους διαδρόμους τις πολιτικές και τις κινήσεις του Νικόλα Παπαδόπουλου. Κάποιοι θεώρησαν πως μετά την εκλογική αποτυχία θα ήταν η ευκαιρία της Χριστιάνας Ερωτοκρίτου να κάνει το βήμα, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν έχει διαφανεί. Όπως λέγεται, ένας από τους λόγους που ενώ πολλοί αμφισβητούν πλέον στο παρασκήνιο τον Νικόλα Παπαδόπουλο αλλά δεν επιχειρούν να διεκδικήσουν την ηγεσία, είναι το οικονομικό κομμάτι. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος βάζει οικονομικά πλάτη στο κόμμα. Μία κίνηση που κανείς άλλος εκ των ενδιαφερόμενων δεν είναι διατεθειμένος ή δεν μπορεί να ακολουθήσει.
Το ερώτημα βεβαίως πλέον, είναι τι μέλλον μπορεί να έχει το ΔΗΚΟ μέσα σε αυτό το πολιτικό σκηνικό. Ήδη, στελέχη θεωρούν πως με την υφιστάμενη κατάσταση δεν μπορούν να πάνε στην εκλογική αναμέτρηση του 2026. Η κύρια σκέψη στελεχών είναι να γίνει μία κοινή προσπάθεια από κομματικούς χώρους και προσωπικότητες του Ενδιάμεσου, ούτως ώστε να κρυφτούν τα ποσοστά κάτω από το χαλί. Το κόμμα, άλλωστε, παρουσιάζει σοβαρά ζητήματα πολιτικών αντιφάσεων, πέραν από αυτά της κακής λειτουργίας του. Ενώ διαφωνεί με το πλαίσιο Γκουτέρες, με τις πολιτικές του Νίκου Χριστοδουλίδη στο Κυπριακό, την ίδια ώρα παραμένει στη συγκυβέρνηση χωρίς να διαφοροποιείται. Όμως, υπάρχουν και άλλα θέματα που εγείρουν ερωτήματα. Το 2021 για παράδειγμα, το κόμμα είχε ως σύνθημα την πάταξη της διαφθοράς και την προάσπιση της διαφάνειας. Σήμερα, δεν μπήκε καν στον κόπο να δημοσιοποιήσει τα ονόματα των κοινοβουλευτικών συνεργατών. Κίνηση που ενίσχυσε την καχυποψία για το τι ακριβώς εκτυλίσσεται εντός του ΔΗΚΟ και ποια στελέχη ανήκουν τελικά στο έμμισθο προσωπικό.
Τι μέλλει γενέσθαι
Σε αυτό το κακό σκηνικό ενισχύονται οι απορίες για το τι προτίθεται να κάνει ο Νικόλας Παπαδόπουλος. Υπάρχουν στελέχη που δεν αποκλείουν την αποχώρησή του από την ηγεσία του κόμματος, αν και υπογραμμίζουν πως το καλύτερο για τον ίδιο θα ήταν να αποχωρούσε αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα. Οι κινήσεις του, βεβαίως, με αποκορύφωμα την άγαρμπη κίνηση να αναρτά φωτογραφίες από το Λονδίνο την ώρα της θεσμικής κρίσης και της παύσης του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, κατέδειξαν με τον πιο ενδεικτικό τρόπο το κυριότερο πρόβλημα. Το γεγονός ότι ο Νικόλας Παπαδόπουλος φαίνεται πλέον να δυσφορεί μέσα στο κουστούμι του πολιτικού αρχηγού. Το ερώτημα είναι αν ο ίδιος είναι έτοιμος να ολοκληρώσει τον πολιτικό του κύκλο στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές ή αν προσβλέπει σε μία νέα συνεργασία με το ΑΚΕΛ. Μία συνεργασία που θα του προσφέρει ένα σωσίβιο, το πιο πιθανόν την προεδρία της Βουλής, κλείνοντας έτσι με αξιοπρέπεια τον πολιτικό του κύκλο.
