Του Παναγιώτη Ρουγκάλα
Η νέα τάξη πραγμάτων για την Ελληνική Τράπεζα βάσει του στρατηγικού της μοντέλου είναι η μείωση προσωπικού και καταστημάτων σε ένα γενικότερο πλαίσιο μείωσης κόστους. Και αυτό, θα επιτευχθεί με κάθε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης και της μεθόδου των πλεονασμών εάν δεν καταλήξουν σε συμφωνία συντεχνιακοί και Ελληνική Τράπεζα σε σχέση με τη νέα συλλογική σύμβαση. Οι συντεχνίες έχουν διαφορετική άποψη, βεβαίως, ναι μεν δέχονται τη μείωση του προσωπικού και των καταστημάτων, αλλά θέλουν να γίνει μέσω σχεδίων εθελουσίας αποχώρησης, με χαριστικά ποσά αποχώρησης ύψους 200 χιλιάδων ευρώ. Η Ελληνική ενώ είναι αποφασισμένη να συνάψει νέα συλλογική σύμβαση με τους δικούς της όρους, την ίδια ώρα όσο περνά ο χρόνος τής δίνεται το νομικό δικαίωμα να προχωρήσει εντός Ιουλίου –εάν φτάσουν τα πράγματα στα άκρα- σε πλεονασμούς προσωπικού. Δύο μήνες έπειτα από τις ειδοποιήσεις που έστειλε η Τράπεζα στη συντεχνία, έχει το δικαίωμα να αποστείλει επιστολές απόλυσης – πλεονασμού στους υπαλλήλους της. Και τέτοιες επιστολές δόθηκαν αρχές Μάη. Όπως γίνεται αντιληπτό, με κάθε «εξοικονόμηση» που θα πετύχει η Ελληνική μέσω της σύναψης της νέας συλλογικής σύμβασης, τότε ενδεχομένως ο αριθμός των υπαλλήλων που θα βγάλει ως πλεονάζον προσωπικό είτε θα μειωθεί, είτε αντί για πλεονάζον θα αποχωρήσουν με μεγαλύτερες αποζημιώσεις. Η συντεχνία στις 18 του Μάη θα αποφασίσει για τα επόμενα βήματα, μη αφήνοντας στην άκρη το απεργιακό μοντέλο, ενδεχομένως και σε «παντραπεζικό» επίπεδο και όχι μόνο στην Ελληνική. Η συντεχνία από την άλλη –και σεβαστό που κρατά τη δική της θέση- θέλει πρώτα να διασφαλίσει την έξοδο όποιου αριθμού υπαλλήλων με σχέδια εθελούσιας αποχώρησης με αποζημιώσεις ύψους 200 χιλιάδων ευρώ και μετά να συζητήσει για την ψήφιση της όποιας συλλογικής σύμβασης. Τα δύο μέρη δεν μπορούν να τα βρουν όπως αποδεικνύεται με τις διαφωνίες τους να είναι θεμελιώδεις. Το Υπουργείο Εργασίας μπαίνει στη μέση και ως «διαιτητής» καλείται να λύσει τη μεταξύ τους διαφορά. Στόχος του Υπουργείου να πείσει τις δύο πλευρές για την καλύτερη λύση. Η Ελληνική να «βάλει νερό στο κρασί» της και να δημιουργήσει Σχέδιο Εθελούσιας Εξόδου που να απέχει αρκετά από τις χαριστικές αποζημιώσεις των 200 χιλιάδων ευρώ και η συντεχνία να δεχθεί συλλογική σύμβαση με όρους που αυτή τη στιγμή δεν συζητά, αλλά και να μην προχωρήσει σε κάποιου είδους απεργία, πόσω μάλλον παντραπεζική.
Το βάρος στο Υπουργείο
Όσο ροκανίζεται ο χρόνος, τόσο το Υπουργείο θα πρέπει να προχωρήσει σε δραστικές κινήσεις. Πρέπει να καλέσει όσο το δυνατό γρηγορότερα τις δύο πλευρές για να βρεθεί η λύση, διότι στην ουσία έχει να δράσει κάτι περισσότερο από ενάμιση μήνα. Μέσα σε αυτόν τον ενάμιση μήνα θα αποφασίσει και η συντεχνία των τραπεζοϋπαλλήλων (ΕΤΥΚ) για το θέμα των απεργιών, που ως γεγονός δεν θα βοηθήσει την όλη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Έχει γύρω στους έξι (6) μήνες που η Ελληνική έχει γνωστοποιήσει σε Υπουργείο και κράτος το όλο πρόβλημα και της προσπάθειας μείωσης του κόστους της τράπεζας, δίχως να έχει γίνει μέχρι στιγμής κάτι που να αλλάζει τα δεδομένα. Οι πλεονασμοί αποτελούν πάντως το έσχατο μέτρο και αν προχωρήσει η Ελληνική, τότε δεν αποκλείεται, όπως καταγράφει και η ΕΤΥΚ στην τελευταία της εγκύκλιο, να την «μιμηθούν και οι υπόλοιπες Τράπεζες». Η Ελληνική έχει σκοπό να μειώσει τους υπαλλήλους της στους 1.350 από 2.700 που είναι τώρα μέσα στην επόμενη τριετία, ενώ άμεσα θέλει να προχωρήσει σε μείωσή 300 – 350 υπαλλήλων μέχρι το Σεπτέμβριο. Μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχει κλείσει και 20 καταστήματα.
