Kathimerini.gr
Στις 2 Ιουνίου του 2002 έκανε πρεμιέρα μια σειρά που θα άλλαζε τα πρότυπα του αστυνομικού τηλεοπτικού είδους. Πρόκειται για το «The Wire», των Ντέιβιντ Σάιμον και Εντ Μπερνς.
Πριν από δύο δεκαετίες, ο πρώην αστυνομικός ρεπόρτερ στην εφημερίδα «The Baltimore Sun» Σάιμον, συνεργάστηκε με τον Μπερνς, έναν συνταξιούχο ντετέκτιβ ανθρωποκτονιών στη Βαλτιμόρη και δάσκαλο σε δημόσιο σχολείο, για να δημιουργήσουν το «The Wire» που προβλήθηκε στο HBO. Φαντασιακή αλλά με επιρροές από τη Βαλτιμόρη όπου έμεναν οι Σάιμον και Μπερνς, η σειρά παρουσίασε πολλούς αξέχαστους χαρακτήρες όπως ο Ομάρ Λίτλ (τον υποδύθηκε ο Μάικλ K. Γουίλιαμς) και ο γκάνγκστερ με μεγάλες φιλοδοξίες Στίνγκερ Μπελ (Ίντρις Έλμπα).
Με κεντρικό θέμα το έγκλημα, η σειρά είχε έναν απώτερο σκοπό: να παράσχει ένα καταδικαστικό κατηγορητήριο σχετικά με τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών καθώς και μια γενικότερη μελέτη για την κατάρρευση των θεσμών, τα ελλατώματα του αμερικανικού συστήματος νόμου και τάξης και του ταξικού διαχωρισμού. Το «The Wire» διήρκησε πέντε σεζόν, διερευνώντας τα ελλατώματα του αμερικανικού συστήματος νόμου και τάξης, του ταξικού διαχωρισμού και την πτώση επιπέδου του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος, μεταξύ άλλων πυλώνων της κοινωνίας στις ΗΠΑ.
Αυτό δεν ήταν περιεχόμενο που θα οδηγούσε σε τηλεοπτική επιτυχία: σε πραγματικό χρόνο, η σειρά προσέλκυσε μόνο ένα μικρό, αφοσιωμένο κοινό και πάλεψε να αποφύγει τη ματαίωση για τη συνέχεια της ιστορίας. Με τα χρόνια όμως, το «The Wire» χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα σημαντικότερα τηλεοπτκά προγράμματα και για τον λόγο ότι η συστημική παρακμή που απεικόνιζε έγινε πιο σαφής και στους δημιουργούς της.
Οι Μπερνς και Σάιμον συνέχισαν να συνεργάζονται και σε άλλα έργα για το HBO, με πιο πρόσφατο το «We Own This City», μια μίνι σειρά που δημιουργήθηκε από τον Σάιμον και τον φίλο και συνεργάτη τους στο «Wire» Τζωρτζ Πελεκάνος και βασίζονταν σε αληθινή ιστορία για την διεφθαρμένη «Task Force Gun Trace» της αστυνομίας της Βαλτιμόρης. Οι δημιουργοί συζήτησαν για την κληρονομιά του «The Wire» στους New York Times και αναφέρθηκαν στις πηγές έμπνευσης για τη δημιουργία της σειράς και τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών της Αμερικής που αφορούν τα ναρκωτικά.
Στη συνέντευξη που παραχώρησαν στους The New York Times, οι δημιουργοί -μεταξύ άλλων- αναφέρονται στα εξής:
Στο αν το «The Wire» θα μπορούσε να αντέξει στην τηλεόραση με την ίδια φόρμουλα, δύο δεκαετίες αργότερα;
Μπερνς: Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι αυτή η σειρά θα ζει για πάντα, γιατί αυτό που προσπαθεί να απεικονίσει θα υπάρχει για πάντα. Απλά γίνεται όλο και χειρότερο και επεκτείνεται, δεν είναι πια απλά ένα αστικό φαινόμενο, βρίσκεται παντού.
Σάιμον: Υπήρχαν πολιτικές, και υπήρχαν προϋποθέσεις που ξέραμε ότι δεν επρόκειτο να ευοδωθούν. Θα συνέχιζαν να αποτυγχάνουν. Και αποκτούσαμε γρήγορα μια κουλτούρα που δεν αναγνώριζε καν τα δικά της προβλήματα, πόσο μάλλον να έλυνε κάποια από αυτά. Σκεφθήκαμε: «Ας κάνουμε μια σειρά γι’ αυτό».
Δεν είχα προβλέψει την ιδέα ότι μπορείς απλά να ψεύδεσαι ασύστολα για φτάσεις στην κορυφή. Δεν περίμενα την πολιτική κατάρρευση της χώρας όσον αφορά τον Ντόναλντ Τραμπ. Ο δήμαρχος της Βαλτιμόρης στο «The Wire», Τόμι Καρτσέτι, είναι επαγγελματίας πολιτικός. Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι sui generis (μοναδικός στο είδος του). Είναι δύσκολο να καταλάβεις πόσο ευτελισμένη είναι η πολιτική κουλτούρα τώρα λόγω του Τραμπ.
Η σειρά φαινόταν να υπαινίσσεται την κατάρρευση της αλήθειας με την κατασκευασμένη ιστορία του κατά συρροή δολοφόνου στην τελευταία σεζόν και πώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης την αποδέχθηκαν.
Σάιμον: Θέλαμε πολύ να κριτικάρουμε την κουλτούρα των μέσων ενημέρωσης. Δεν χρειάζεται καν να απαντήσεις σε έναν απερίσκεπτο, αλλά επαγγελματικό Τύπο. Απλά πρέπει να δημιουργήσεις το κίνητρο σε ένα αρρύθμιστο περιβάλλον όπου τα ψέματα διαδίδονται πιο γρήγορα όσο πιο εξωφρενικά είναι. Εάν η αλήθεια δεν είναι πλέον ο οδηγός σου, τότε δεν μπορείς να συμπεριφερθείς σωστά.
We had some bad boys for real.#TheWire #TheWireHBO #TheWireStripped pic.twitter.com/2crpdMjc6H
— The Wire Stripped (@TheWireStripped) May 26, 2022
Στο αν θα έπαιρνε η σειρά το «πράσινο φως» αν η ιδέα παρουσιαζόταν σήμερα σε κάποιο δίκτυο.
Μπερνς: Σίγουρα όχι. Το HBO αναπτύσσονταν τότε. Δεν κατάλαβαν τι ήταν το «The Wire» μέχρι την τέταρτη σεζόν. Μάλιστα, σκέφτονταν να το ακυρώσουν μετά τις τρεις. Οι σειρές πλέον πρέπει να είναι μεγάλες, σαν το «Game of Thrones» και να μην ενοχλούν κανέναν.
Σάιμον: Όχι, γιατί δεν δώσαμε προσοχή καθόλου στην ιδέα της διαφορετικότητας στην ομάδα των συγγραφέων. Προσπάθησα να πείσω τον Ντέιβ Μιλς, ο οποίος ήταν φίλος μου από το πανεπιστήμιο, να δουλέψει στο «The Wire». Αλλά αυτό θα ήταν κάτι φυσικό και αβίαστο. Αλλά εκτός από τον Ντέιβιντ, ο οποίος μας έγραψε μερικά σενάρια, και την θεατρική συγγραφέα Κία Κόρθρον που έγραψε ένα, πραγματικά δεν δώσαμε σημασία στη διαφορετικότητα. Αυτή δεν ήταν μια προοδευτική προσέγγιση.
Στο γιατί το «The Wire» συνεχίζει να έχει κοινό;
Μπερνς: Είναι σαν ένα γουέστερν: «βυθισμένο» στο θρύλο. Αλλά ο θρύλος είναι ουσιαστικά η πραγματικότητα. Σήμερα, 20 χρόνια πριν αλλά και σε 20 χρόνια από τώρα — η σειρά είναι το ίδιο πράγμα. Και κάθε γενιά που έρχεται, κάθε νέοι θεατές που θα έρθουν, την ανακαλύπτουν και της δίνουν περισσότερη ζωή.
Με πληροφορίες από το The New York Times
