Money Review
Η Apple ανακοινώνει την κατάργηση του iPod Touch, του τελευταίου μοντέλου του iPod, σηματοδοτώντας το τέλος ενός gadget που για 20 χρόνια άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο ακούμε μουσική.
Και όμως, το iPod ξεκίνησε με έναν μάλλον μετριοπαθή στόχο: Η Apple ήθελε να φτιάξει ένα μουσικό προϊόν που θα έκανε τον κόσμο να αγοράζει περισσότερους υπολογιστές Macintosh. Μέσα σε λίγα χρόνια, όμως, αυτή η συσκευή άλλαξε τόσο τη βιομηχανία των ηλεκτρονικών όσο και εκείνη της μουσικής και οδήγησε την Apple στον δρόμο για να γίνει μια από τις πολυτιμότερες εταιρείες του κόσμου.
Το πρώτο iPod παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 2001. Η μικρή, λευκή συσκευή, πωλούνταν μαζί με τα ακουστικά της και μπορούσε να χωρέσει 1.000 τραγούδια.
Τα επόμενα χρόνια, η δημοτικότητά της εκτινάχθηκε, και κάπως έτσι δημιουργήθηκε η γενιά του iPod. Για μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 2000, άνθρωποι κυκλοφορούσαν ανά τον κόσμο με τα ακουστικά στα αυτιά τους. Το iPod βρισκόταν παντού.
Έως τη στιγμή που η Apple ανακοίνωσε ότι σταματά την παραγωγή του iPod, η εταιρεία είχε πουλήσει 450 εκατ. τέτοιες συσκευές. Βέβαια, η έλευση του iPhone, το 2007, καταδίκασε το iPod στην αχρηστία. Είναι ενδεικτικό ότι το 2021 η Apple είχε πουλήσει 3 εκατ. iPods αλλά 250 εκατ. iPhones.
Άλλωστε, η εποχή όπου ο χρήστης αγόραζε τραγούδια για 99 σεντς για να αποθηκεύσει στο iPod του είχε δώσει εδώ και καιρό τη θέση της στα μοντέλα μηνιαίας συνδρομής, που δίνουν στον καταναλωτή πρόσβαση σε μία τεράστια γκάμα μουσικής.
Η δημιουργία του iPod
Το iPod υπήρξε ένα πολύ προσωπικό στοίχημα για τον Steve Jobs, λίγο μετά την επιστροφή του στην Apple, το 1997.
Ο ίδιος άκουγε φανατικά μουσική και αγαπούσε ιδιαίτερα τους Beatles και τον Bob Dylan. Για αυτό και όπως έχουν γράψει οι New York Times, πόνταρε στην αγάπη που κόσμου για τη μουσική, στην προσπάθειά του να στρέψει περισσότερους καταναλωτές από τους υπολογιστές Microsoft, στους Macintosh.
Την εποχή εκείνη, η βιομηχανία της μουσικής βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση και οι δισκογραφικές εταιρείες σε πανικό. Η πειρατεία ήταν παντού, καθώς όλοι έγραφαν CD και «κατέβαζαν» τραγούδια από σάιτ filesharing όπως το Napster.
Ο τότε επικεφαλής της IFPI, της ένωσης των δισκογραφικών εταιρειών, θα έλεγε αργότερα στον Guardian ότι το filesharing ήταν «μία κρίση τεραστίων διαστάσεων» για τον κλάδο. «Πραγματικά ήταν μία ξένη εισβολή».
Όμως η βιομηχανία της μουσικής δυσκολευόταν να απαντήσει: Αντί να καινοτομήσει, το μόνο που έκανε ήταν να κυνηγήσει δικαστικά το Napster.
Όταν τα πρώτα ψηφιακά music players έκαναν την εμφάνισή τους στην αγορά, προς τα τέλη του 1998 με τις αρχές του 1999, οι δισκογραφικές εταιρείες δεν ήθελαν να ακούσουν ούτε λέξη. Κινήθηκαν και πάλι δικαστικά, προσπαθώντας να βγάλουν τα MP3 players από την αγορά, όμως απέτυχαν.
Η Apple είχε αγοράσει μια εταιρεία με λογισμικό MP3, το οποίο θα γινόταν η βάση για το iTunes, αλλά και για το όραμα του Jobs σχετικά με το πώς ο κόσμος θα αγόραζε τη μουσική στην ψηφιακή εποχή.
«Πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι θέλουν να αγοράζουν τη μουσική τους στο ίντερνετ, αγοράζοντας downloads, όπως αγόραζαν δίσκους, όπως αγόραζαν κασέτες, όπως αγόραζαν CD», είχε πει το 2003.
Βέβαια, τα MP3 players της εποχής ήταν ογκώδη, κάποιες φορές ήταν βαριά και μπορούσαν να αποθηκεύσουν ελάχιστα τραγούδια.
Ο Jobs επέμεινε πολύ στο ντιζάιν και την ευχρηστία του iPod. Όταν οι μηχανικοί της Apple ολοκλήρωσαν το πρωτότυπο και του το παρουσίασαν, εκείνος πήρε τη συσκευή στα χέρια του, την εξέτασε, την έβαλε να παίξει και αμέσως την απέρριψε. «Είναι πολύ μεγάλο», τους είπε.
Οι μηχανικοί εξήγησαν ότι είχαν ξαναγράψει από την αρχή κάθε κανόνα των εφευρέσεων για να φτιάξουν το iPod και ότι απλά ήταν αδύνατον να το κάνουν μικρότερο. Ο Jobs σιώπησε μια λίγο. Και τελικά σηκώθηκε όρθιος, περπάτησε έως το ενυδρείο που βρισκόταν στην αίθουσα και έριξε το iPod μέσα στο νερό. Μόλις η συσκευή έφτασε στον πάτο, φυσαλίδες ανέβηκαν μέχρι πάνω. «Αυτές είναι φυσαλίδες αέρα. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κενός χώρος εκεί μέσα. Κάντε το μικρότερο», τους είπε.
Όταν η Apple παρουσίασε το iPod, στις 23 Οκτωβρίου του 2001, η επιτυχία του ήταν άμεση. Η εταιρεία το διαφήμιζε σαν μια συσκευή που βάζει «1.000 τραγούδια στην τσέπη σου» και ήταν μία πραγματική επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο ακούμε μουσική.
Με τη δημιουργία του iTunes, που στο αποκορύφωμα της επιτυχίας του, το 2007, είχε φτάσει να ελέγχει πάνω από το 70% της νόμιμης αγοράς download τραγουδιών, η επανάσταση στη μουσική έγινε πραγματικότητα και η βιομηχανία σώθηκε από βέβαιο θάνατο. Οι δισκογραφικές αντέδρασαν αρχικά, όμως αποδέχθηκαν ότι η Apple και το iTunes τις οδηγούσαν σε ένα μέλλον όπου δεν μπορούσαν να φτάσουν μόνες τους.
Το iPod, με το χαρακτηριστικό ντιζάιν του, θεωρήθηκε cool και βοήθησε στο να συνειδητοποιήσει ο κόσμος ότι εάν θέλει να ακούει μουσική, θα πρέπει να πληρώνει για τα τραγούδια.
Όμως το iPod ήταν σημαντικό και για έναν ακόμα λόγο: Αποτέλεσε τον προάγγελο του iPhone, αφού για τον περισσότερο κόσμο, ήταν η πρώτη smart συσκευή που αγόρασε. Το iPod έπεισε τους κατασκευαστές ηλεκτρονικών συσκευών να εστιάσουν στην ψυχαγωγία με έναν τρόπο που δεν είχαν κάνει έως τότε, επιτρέποντας στους χρήστες να παίζουν παιχνίδια με πολλά γραφικά, να αποθηκεύουν βιβλία, τραγούδια, φωτογραφίες και βίντεο.
Βέβαια, η άνοδος των smartphones τελικά οδήγησε και στο τέλος του iPod. Αφού ο καθένας είχε πια ένα smartphone στην τσέπη του, δεν χρειαζόταν μια συσκευή ειδικά για να ακούει μουσική.
