Του Ονασαγόρα
Το ΑΚΕΛ καλεί την κυβέρνηση να αναλογιστεί τους κινδύνους για τη χώρα από την παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων στην περιοχή μας. Ενώ βέβαια αν ήταν ο σοβιετικός στρατός θα βγαίναμε στους δρόμους με κόκκινα γαρύφαλλα. Καθότι, όσο και αν ανακαινίσθηκε το Κόμμα, ακόμη και με νέο μπογιάτισμα του κτιρίου, όσο και αν προσπάθησε από βαθύ κόκκινο να γίνει ανοιχτό ροζ, κάποιες νοοτροπίες και συνθήματα παραμένουν στο DNA του, όπως το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
Προφανώς η κοινωνική συμμαχία δεν έπιασε καλή ψαριά και γίνονται σκέψεις για επαναφορά παλιών και αρχετύπων συνθημάτων, καθώς επίσης του σφυροδρέπανου που είχε προσωρινά παραγκωνισθεί. Τελικά, όσο και αν μας έλεγαν πως το ποτάμι του εκσυγχρονισμού δεν γυρίζει πίσω, ένας χαμένος ευρωβουλευτής ήταν αρκετός για να εκτροχιάσει το τρένο της ανανέωσης και να το επαναφέρει στις ράγες του υπερσιβηρικού σιδηροδρόμου.
Αφού όμως αρχίσαμε να λέμε κάποιες πικρές αλήθειες για το Κυπριακό –και για την τεράστια πλάνη του μακροχρόνιου– σε κάποια φάση το ΑΚΕΛ θα πρέπει να μας εξηγήσει με ειλικρίνεια γιατί οι Ρώσοι σαμπόταραν πολλά σχέδια λύσης στο παρελθόν –απείρως καλύτερα από ό,τι μπορούμε να έχουμε μπροστά μας σήμερα– βοηθώντας στον εγκλωβισμό μας σε συνθήματα και μακροχρόνιους. Τους ευχαριστούσαμε μάλιστα για κάθε σχέδιο που κατέστρεφαν, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε πως απλώς τους βόλευε να συντηρούν το αγκάθι του Κυπριακού στην πατούσα του ΝΑΤΟ. Λίγη αυτοκριτική δεν θα βλάψει, αγαπητέ Στέφανε.
Τι βδομάδα όμως και αυτή που μας πέρασε ε; Το Ιράν να απειλεί με ολοκαύτωμα την περιοχή μας, η Ουκρανία να εισβάλει στη Ρωσία, ο πρόεδρος μας να ανακοινώνει Τριμερή για το Κυπριακό η οποία ακυρώθηκε λίγες ώρες αργότερα, η Κύπρος να παίρνει ολυμπιακό μετάλλιο και ο Αβέρωφ με τον Χριστοδουλίδη να αλληλοκατηγορούνται για επικοινωνιακό λαϊκισμό. Αν είχαμε και καμιά πικάντικη εξέλιξη με τη μονή Αββακούμ, ή έστω κάποιο βιντεάκι του Φειδία, η εβδομάδα θα ήταν κομπλέ. Άρτος και θεάματα.
Για όσους έχουν μπερδευτεί από τις συχνά αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις του νεαρού μας Νίκου θα τους το εξηγήσω: Δευτέρα Τετάρτη και Παρασκευή γίνονται δηλώσεις για όσους είναι υπέρ της λύσης ΔΔΟ. Τρίτη Πέμπτη και Σάββατο γίνονται δηλώσεις για τη συγκυβέρνηση και όσους είναι εναντίον. Η Κυριακή είναι μέρα ανάπαυσης και εγκαινίων.
Είναι κοινό μυστικό πως μετά τις πρόσφατες εκλογές, η συγκυβέρνηση –παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις– περνά κρίση. Λογικό λοιπόν να γίνουν προσπάθειες εκτόνωσης και αποκατάστασης σχέσεων. Φήμες όμως ότι ρόλο μεσολαβητή προς αυτή την κατεύθυνση ανέλαβε ο Ευθύμιος Δίπλαρος ελέγχονται ως κακόβουλες και ανακριβείς. Το τελευταίο διάστημα –δεν ξέρω γιατί– μου έρχεται συχνά στο μυαλό η γνωστή ατάκα «θα τα παρατήσω όλα και θα γίνω πριγκίπισσα». Και νομίζω πως ο Νικόλας μας, κουρασμένος απ’ τα προβλήματα των κοινών θνητών και της πολιτικής, σκέφτεται σοβαρά να τα παρατήσει όλα και να ξαναγίνει πρίγκιπας. Λέτε;
Στον τελευταίο αγώνα του ο Τσιτσιπάς ακούστηκε να βρίζει με πολύ άσχημο τρόπο τον πατέρα του. Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει. Στον πατέρα μου οφείλω το ζην και στο δάσκαλό μου το ευ ζην, είχε πει ο μέγας Αλέξανδρος. Και στον εγωκεντρισμό μου το υβρίζειν, πρόσθεσε ο Τσιτσιπάς. Όλα τελικά είναι θέμα Παιδείας.
Διαβάζω πως έρευνα βρήκε το εξής ανησυχητικό εύρημα: 9 στους 10 ξένους μαθητές στα σχολεία μας δεν γνωρίζουν αρκετά καλά ελληνικά. Σας έχω είδηση, με ένα ακόμη πιο ανησυχητικό εύρημα: 9 στους 10 ελληνόφωνους μαθητές μας δεν γνωρίζουν σωστά ελληνικά. Πιστεύω πως και αυτό αξίζει να το κοιτάξουμε.
