Του Ονασαγόρα
Θέλουμε πίσω τον αυθεντικό ΔΗΣΥ, δηλώνει ο Μιχάλης Σοφοκλέους. Ποιος όμως είναι ο αυθεντικός ΔΗΣΥ αγαπητέ Μιχάλη; Αυτός που προσανατολίζεται στην Δύση και την Ευρώπη ή αυτός πού θεωρεί πως όλοι οι ξένοι θέλουν να αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας διότι σαν αλλόθρησκοι μας ζηλεύουν;
Η παράνοια σε άτομα είναι σχετικά σπάνια, όμως σε κόμματα και έθνη είναι μάλλον ο κανόνας. Φρήντριχ Νίτσε
Ο ελέφαντας στην Πινδάρου είναι τεράστιος και περιφέρεται στους διαδρόμους των γραφείων του κόμματος εδώ και χρόνια: είναι φυσικά η άβολη συνύπαρξη της αστικής με τη λαϊκή δεξιά σε ένα κόμμα που πρέπει να αποφασίσει πλέον ξεκάθαρα τον προσανατολισμό του είτε πρέπει να βρει ένα ηγέτη που θα μπορέσει να φέρει πιο κοντά αυτές τις δύο όχι και τόσο ομοιογενείς ομάδες
Δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι σε αυτές τις εκλογές, είπε στη γενέτερά του Γεροσκήπου ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Κι όμως, η τραγική ειρωνεία είναι ότι έχουμε για πρώτη φορά νικητές και ηττημένους και μάλιστα στο ίδιο κόμμα, το Συναγερμό! Τώρα πως φτάσαμε σε αυτό το τραγελαφικό αποτέλεσμα, σηκώνει πολλή συζήτηση. Σε κάθε περίπτωση, crazy but true!
Με μια ανακοίνωση γροθιά στο κομματικό κατεστημένο ο Παμπορίδης δηλώνει πως δεν θα παίξει το ρόλο του κομπάρσου σε μια διαδικασία που ευνοεί ξεκάθαρα τους επαγγελματίες πολιτικούς και πως στα δικά του όνειρα προέχει το καλο του τόπου και όχι η καριέρα πολιτικού. Μένουν λοιπόν σαν διεκδικητές οι τρεις ξεκάθαρα καριερίστες πολιτικοί με ότι αυτό συνεπάγεται για την πιθανότητα πραγματικής επανεκκίνησης του ΔΗΣΥ. Διότι, κακά τα ψέματα, όλοι μιλούν για την ανάγκη εκκαθάρισης και ανανέωσης αλλά πόσο εύκολη είναι η σύγκρουση με το κομματικό κατεστημένο όταν είσαι παιδί -γέννημα θρέμμα και μάλιστα στην ηγετική πυραμίδα- αυτού του συστήματος;
Ίσως κάναμε λάθη σε αυτό τον προεκλογικό αλλά οι αποφάσεις λήφθηκαν συλλογικά, είπε ο Αβέρωφ προσπαθώντας να προβάλει ως συνένοχη στα όποια λάθη την υπόλοιπη ηγεσία και κατ επέκταση τους ανθυποψηφίους του. Ακόμη λίγο να μας πεις ότι με το ζόρι σε έχρισαν υποψήφιο Φούλη μου. Όλοι όμως ξέρουμε πως εσύ επέβαλες την υποψηφιότητά σου, κι ας σε εδειχναν οι δημοσκοπήσεις με μηδεικές ελπίδες επιτυχίας. Οι υπόλοιποι απλώς συναίνεσαν, φοβούμενοι να σε αμφισβητήσουν ανοικτά. Δυστυχώς αυτή είναι η πάσα αλήθεια και, για το καλό της παράταξης, αλλά και το δικό σου, φρόντισε επιτέλους να δεις κατάματα τις πικρές πραγματικότητες. Εξάλλου, το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.
Ένα ρεζουμέ των τεκταινόμενων στο Συναγερμό και πιθανές προεκτάσεις. Άτομα που θα μπορούσαν να ηγηθούν του κόμματος αλλά για διάφορους λόγους αποφάσισαν να μην διεκδικήσουν την ανώτατη θέση.
Ο Πετρίδης αποχωρεί από την Πολιτική κι αυτό αποτελεί απώλεια για την παράταξή του διότι είναι αδιαμφισβήτητο ότι έχει ικανότητες και θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση του Συναγερμού. Δείχνει πάντως πως δεν έχει κόλλημα με τις καρέκλες της εξουσίας κι αυτό καταγράφεται στα υπέρ του.
Η Αννίτα προβληματίστηκε αν θα έπρεπε να κατέλθει για Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, ζύγισε τα δεδομένα και αποφάσισε –σοφά σκεπτόμενη- πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Όμως κράτησε χαμηλό προφίλ στον αλληλοσπαραγμό που ακολούθησε.
Ο Νουρής αντιθέτως, έβγαλε μεν την ουρά του απέξω, αλλά με σαφέστατα μηνύματα για τις ευθύνες του Αβέρωφ, κάτι φυσικά που δεν αντηχεί μόνο τις απόψεις των «αναστασιαδηκών» στελεχών αλλά και μεγάλης μερίδας της βάσης.
Είναι τόσο απλό, όσο και στη μάππα! Χάνει η ομάδα, φεύγει ο προπονητής ή τουλάχιστον αναλαμβάνει την ευθύνη με πράξεις και όχι μόνο με έπεα πτερόεντα.
Όσο για τον Αναστασιάδη, είναι δεδομένο ότι φέρει κι αυτός σοβαρότατες ευθύνες για τους χειρισμούς του στην διαπροσωπική κόντρα Χριστοδουλίδη-Αβέρωφ. Έχει δηλώσει ξεκάθαρα πως θα ήθελε να έχει λόγο στο ΔΗΣΥ της επόμενης μέρας, αλλά σε περίπτωση επικρατησης Αβέρωφ αυτό θα είναι κάπως άβολο. Οι σχέσεις των δύο έχουν τραυματιστεί σε σημείο που να μην επουλώνονται με μια αγκαλιά κι ένα φιλάκι –όπως επιχειρήθηκε μεταξύ Αβέρωφ και Χριστοδουλίδη-. Απ την άλλη, έχουμε δει και χειρότερες κωλότουμπες τις τελευταίες μέρες, οπότε μην αποκλείετε τίποτα.
Σε κάθε περίπτωση, αρκετά με τις εκλογές. Ας ασχοληθούμε για λίγο με πιο σοβαρά πράγματα, όπως ας πούμε τα Καρναβάλια. Que te la pongo.
