Του Ονασαγόρα
Όλα στο φως ήταν το σλόγκαν του Κλεάνθη Γεωργιάδη όταν εξήγγειλε την υποψηφιότητά του για πρόεδρος της ΚΟΠ. Μα τι εννοούσε άραγε ο ποιητής; Ότι στην Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου δεν υπήρχε φως και διαφάνεια; Ότι μας είχε φάει το μαύρο σκοτάδι και η διαπλοκή; Όχι, δεν ήταν σωστό να αφήνονται τέτοιες σκιές για τον φαλακρό αετό, που ως γνωστόν από όπου και αν τον κοιτάξεις λάμπει. Διάφανος, κρυστάλλινος, πεφωτισμένος. Πιο φωτεινός πεθαίνεις.
Σε κάθε περίπτωση, πριν αλέκτωρ φωνήσαι, έκοψαν το ρεύμα από τον Κλεάνθη και το φως του έσβησε. Ήταν πολύ βαθύ το κράτος -κάποιοι το λεν και παρακράτος- για να μας αφήσουν να μπούμε, ψέλλισε απογοητευμένος.
Είναι πολύ βαθύ το Κράτος για να μας αφήσει να μπούμε. Κλεάνθης Γεωργιάδης
Μυστηριωδώς λοιπόν, ενώ όλα τα σωματεία έχουν σφοδρά παράπονα από την υφιστάμενη προεδρία, δεν βρέθηκαν ούτε καν τέσσερα να τολμήσουν να στηρίξουν την υποψηφιότητά Κλεάνθη και έτσι, όπως ήταν αναμενόμενο, ο εθνικός μας κουμπάρος και φίλος της αλεπούς της Αργάκας, επανεκλέγεται άνευ ανθυποψηφίου. Άνευ ανθυποψηφίου είχε κάποτε εκλεγεί και ο Άντρος Κυπριανού στο ΑΚΕΛ, αλλά εκεί μιλάμε για κομμουνιστικές καταστάσεις.
Άνευ ανθυποψηφίου θα εκλεγεί σύντομα και ο εθνικός μας πρίγκιπας στην προεδρία του ΔΗΚΟ, σε αυτή όμως την περίπτωση μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι ισχύει το βασιλικό πρωτόκολλο διαδοχής: δηλαδή, από τη στιγμή που ο πατέρας του ο Τάσσος -με δύο σίγμα παρακαλώ- υπήρξε βασιλιάς στο κόμμα, τότε είναι απόλυτα λογικό ο Υιός να κληρονομήσει τον θρόνο. Όπως πήρε το θρόνο ο Κάρολος -σαν ο πρωτότοκος Υιός- και όπως κάποια στιγμή θα τον κληρονομήσει ο Γουίλιαμ. Long live the Prince ακούστηκε να φωνάζει ο Άθως Αντωνιάδης ενώ ο Μάριος της καρδιάς μας έφερνε νοσταλγικά στο μυαλό του τις εποχές που φώναζε “στο ΔΗΚΟ ανήκει, αυτή η μεγάλη νίκη” πιο συχνά και από τις συναυλίες που έκανε τότε ο Τσαλίκης στην Κύπρο.
Πίσω στην ΚΟΠ που αρκετοί περιγράφουν σαν την ΚΟΠριά της καρδιάς μας. Πως γίνεται όλα τα σωματεία να διαμαρτύρονται για την ηγεσία αλλά να επανεκλέγουν πανηγυρικά τον φαλακρό αετό, ένας θεός και ένας κουμπάρος ξέρει.
Πριν μερικές μέρες πάντως ο Δημητρίου του Συναγερμού έκανε αναφορά για καταστάσεις Ομερτά στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Ομερτά είναι ορολογία για όρκο σιωπής που χρησιμοποιείται από τη μαφία και παράβασή του τιμωρείται με θάνατο. Λέτε να έχουμε όντως Ομερτά -αλά ιταλική μαφία- και στην Κύπρο; Ας μην το αποκλείσουμε, this is Cyprus και όλα είναι πιθανά.
Νέος πόλεμος και ειρήνη στα πολιτικά μας δρώμενα με τον Ανδρέα -οξύθυμο ραλίστα- Θεμιστοκλέους και την Ειρήνη -στην Κύπρο- Χαραλαμπίδου να βρίσκονται στα χαρακώματα. Με αφορμή το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία ο Θεμιστοκλέους κατηγορεί την Ειρήνη πως λατρεύει το ψέμα και την διαστρέβλωση της αλήθειας. Αναμένεται τώρα η δυναμική αντίδραση και απάντηση από την όχι και τόσο φιλειρηνική Ειρήνη. Πάλι καλά που υπάρχουν και αυτές οι ενδιαφέρουσες συγκρούσεις για να δίνουν νόημα στη ζωή μας, αφού οι εξελίξεις στο κυπριακό κατάντησαν πιο προβλέψιμες και από ιστορίες αγάπης σε καθημερινή σαπουνόπερα.
