Του Ονασαγόρα
Η απορία της ημέρας: είναι η Ολγκίν τόσο αφελής ώστε να πίστεψε πως πραγματικά θέλουμε λύση, ή τόσο πανέξυπνη ώστε να εκθέσει την κουτοπονηριά μας; Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν…
Συναντήθηκε χθες με την κυρία Ολγκίν ο νεαρός μας Νίκος. Και θα σας μεταφέρω τι είπαν για τη συνάντηση αυτή οι κακές γλώσσες: πως αμέσως μετά τις δηλώσεις του στις κάμερες ο Πρόεδρος έστειλε μήνυμα SMS σε Νικόλα και Σιζό να μην αγχώνονται από όσα λέει δημόσια και πως στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος λύσης.
Οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων ας ακούσουν τη φωνή των λαών τους. Μαρία Ολγκίν, απεσταλμένη Γ.Γ Ηνωμένων Εθνών
Τους υπενθύμισε μάλιστα -για να τους καθησυχάσει- τον μακροχρόνιο του Μακαρίου (τι είναι 50 και 100 χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα) τις βολιδοσκοπήσεις Νίκαρου για δύο Κράτη και τις δηλώσεις ενός μακαριστού Αρχιεπισκόπου που έλεγε «μια χαρά είμαστε κι έτσι»!
Οι πιο πάνω πληροφορίες δεν επιβεβαιώνονται ακόμη από το μαύρο κατασκοπευτικό μου βαν αλλά υπόσχομαι να το ψάξω από βδομάδας. Εξάλλου αυτή τη βδομάδα ποιος ασχολείται με την Ολγκίν όταν περάσαμε στον τελικό της Γιουροβίζιον;
Μετά τα ασύλληπτα μπουρδουκλώματα στην υπόθεση του Τερματικού στο Βασιλικό (όπου μας ζήτησαν πρόσθετα 200 εκατομμύρια, μα δεν πειράζει, λεφτά υπάρχουν), το αδιέξοδο στη Μαρίνα και το Λιμάνι Λάρνακας (όπου το έργο μαμούθ μάλλον θα υλοποιηθεί όταν δούμε μαμούθ να κυκλοφορούν στις Φοινικούδες), έχουμε τώρα δυσάρεστες περιπλοκές που αφορούν την ανάπτυξη του αεροδρομίου Λάρνακος. Και εννοείται πως βρίσκεται σε -συνεχές- αδιέξοδο η εκμετάλλευση του κοιτάσματος στο οικόπεδο Αφροδίτη. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως, «λίγες οι δουλειές μα πολύ το δούλεμα».
Όπως πάμε σε αυτόν τον τόπο θα είναι μεγάλη είδηση όποτε ένα έργο ξεκινά και ολοκληρώνεται κανονικά. Και φυσικά, παρά τη διασπάθιση εκατοντάδων εκατομμυρίων, δεν θυμάμαι να τιμωρήθηκε ποτέ κάποιος «υπεύθυνος» για όλες αυτές τις ιλαροτραγικές καταστάσεις. Γιατί; Διότι είμαστε η χώρα στην οποία ο πλέον ρυπογόνος Οργανισμός βραβεύεται με χρυσό περιβαλλοντικό βραβείο.
Ας μην το ψάχνουμε φίλοι μου. Δεν υπάρχει Ελπίς. Την χάσαμε εδώ και καιρό. Και -σε αντίθεση με τον Λάζαρο- δεν σκοπεύει να αναστηθεί. «Αρκετά με τους κυπραίους και τις κουτοπονηριές τους» ήταν τα τελευταία της λόγια λίγο πριν αυτοκτονήσει.
