Της Μαρίνας Οικονομίδου
«Ο βίος και η πολιτεία του Γλαύκου Κληρίδη πρέπει να αποτελούν παράδειγμα για μας τους νέους πολιτικούς» λέει στη συνέντευξή του στην «Κ» ο υποψήφιος βουλευτής του ΔΗΣΥ στη Λάρνακα Πρόδρομος Αλαμπρίτης, κληθείς να απαντήσει για ποιο λόγο οι νέοι νιώθουν την ανάγκη να τον επικαλούνται. Απαντά αν νιώθει βάρος να διεκδικεί εκλογή με τον ΔΗΣΥ δεδομένης της δυσαρέσκειας που υπάρχει για τη διαφθορά και αναλύει ως εκπαιδευτικός για ποιο λόγο αποτυγχάνουμε στον τομέα της εκπαίδευσης.
–Ποια είναι η πεμπτουσία της κληριδικής σχολής σκέψης;
–Ο Γλαύκος Κληρίδης δεν εξέφραζε μόνο τον πατριωτικό ρεαλισμό. Ήταν ένας από τους λίγους πολιτικούς με πρωτόγνωρο ήθος και αξίες, εκφραστής της μετριοπάθειας και της λογικής σε εποχές πολιτικής ιδιαίτερης όξυνσης. Έκανε πράξη το «να είσαι χρήσιμος για την πατρίδα, παρά αρεστός».
–Θεωρείτε πως έχει απομακρυνθεί από αυτήν ο ΔΗΣΥ και η κυβέρνηση ή εξακολουθεί να αποτελεί φάρο;
–Ως η κατεξοχήν πολιτική δύναμη που εκφράζει τον φιλελευθερισμό και ως γνήσιος εμπνευστής και υπερασπιστής της ιδέας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, θεωρώ ότι παραμένει πιστός στις ίδιες αρχές και αξίες, προσηλωμένος ναι, από ιδρύσεώς του, στην κληριδική σχολή σκέψης.
–Για ποιο λόγο τα νέα πολιτικά πρόσωπα νιώθουν την ανάγκη να τον επικαλούνται; Δεν θα έπρεπε να είχατε απογαλακτιστεί από τον ιδρυτικό σας ηγέτη;
–Ο Γλαύκος Κληρίδης, ως ιδρυτής της παράταξης, ήταν και ο πρώτος εκφραστής των αρχών και αξιών του κόμματος, οι οποίες παραμένουν και σήμερα επίκαιρες και αναλλοίωτες. Χάραξε συγκεκριμένο δρόμο πολιτικής συμπεριφοράς και πράξης, όπου το κοινό καλό υπερτερούσε πάντα του ιδιωτικού. Και τον τρόπο του πολιτεύεσθαι που ακολούθησε, σήμερα τον έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Άλλωστε, όπως αναγνωρίζουν και πολιτικοί του αντίπαλοι, ο Γλαύκος Κληρίδης ήταν ένας πολιτικός πολύ μπροστά από την εποχή του. Νιώθουμε ότι ο βίος και η πολιτεία του πρέπει να αποτελούν παράδειγμα για εμάς τους νέους πολιτικούς.
–Το «την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω» υπήρξε σύνθημα μιας άλλης εποχής που παρήλθε, καθώς «η διχοτόμηση τελείται εκ των πραγμάτων» ή είναι πιο επίκαιρο από ποτέ;
–Το «την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω» φυσικά και είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Και αυτό γιατί το κακό σενάριο της διατήρησης του στάτους κβο και της εδραίωσης της διχοτόμησης, θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού. Το πρωτεύον όλων των θεμάτων είναι να παραδώσουμε μια πατρίδα ελεύθερη, απαλλαγμένη από στρατούς κατοχής και σίγουρα όχι μικρότερη από αυτή που παραλάβαμε. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από τη λύση του Κυπριακού και την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού σε ολόκληρη την Κύπρο.
–Υπάρχει χώρος για νέες ιδέες στο Κυπριακό ή πρέπει να μείνουμε επικεντρωμένοι σε λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με επανέναρξη από το σημείο που έμειναν στο Κραν Μοντάνα;
–Οποιαδήποτε επιδίωξη πέραν τη λύσης της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας θεωρώ ότι συμβάλλει στο τσιμέντωμα της διχοτόμησης. Επιδίωξη της πλευράς μας θα πρέπει να είναι επανέναρξη των συνομιλιών από το σημείο που έμειναν στο Κραν Μοντάνα, δίνοντας έμφαση στην ασφάλεια, την αποχώρηση των στρατευμάτων, την κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων αλλά και επιμένοντας στη λειτουργικότητα και βιωσιμότητα της λύσης.
Πάνω από τις κομματικές επιδιώξεις η Παιδεία
–Ο τομέας της εκπαίδευσης θεωρείται ένα καζάνι που βράζει. Ως εκπαιδευτικός πού εντοπίζετε το πρόβλημα; Είναι θέμα κακών επιλογών στο εν λόγω υπουργείο ή η κυβέρνηση θα πρέπει να αναθεωρήσει τις πολιτικές της;
–Σταθερή θέση μου είναι ότι τα ζητήματα της παιδείας πρέπει να τίθενται πάνω από κομματικές ή ιδεολογικές επιδιώξεις. Πιστεύω, ωστόσο, ότι διαχρονικά αποτύχαμε να τη διαχειριστούμε ως μια εθνική υπόθεση. Πολλές φορές, μάλιστα, επιλέγεται ως «γήπεδο» πολιτικής αντιπαράθεσης. Οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να μπουν στις ράγες για υλοποίηση χρειάζονται συνεννόηση, συνεργασία και συναίνεση, μεταξύ της κυβέρνησης, των κοινοβουλευτικών κομμάτων, των εμπλεκόμενων κοινωνικών εταίρων.
–Εκκλησία και Παιδεία πάνε μαζί ή είναι καιρός για ένα βελούδινο διαζύγιο;
–Στη δική μου αντίληψη είναι διακριτοί οι ρόλοι Εκκλησίας και Πολιτείας. Για τα της παιδείας αποφασίζει η Πολιτεία, δηλαδή η κυβέρνηση και η Βουλή. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι η Εκκλησία ή ηγεσία της δεν μπορεί να εκφέρει απόψεις για συγκεκριμένα ζητήματα, οι οποίες, ανεξαρτήτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος, είναι σεβαστές.
–Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την πλειοψηφία των πολιτών να απαξιώνει τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο κεφάλαιο της διαφθοράς. Δεν αποτελεί βάρος για ένα νέο πρόσωπο να κατέρχεται τη δεδομένη στιγμή υποψήφιος με τον ΔΗΣΥ;
–Δικαιολογημένη η απογοήτευση των πολιτών για τα θέματα διαφθοράς, αλλά δεν κάνουν ορθή διάγνωση όσοι επικεντρώνουν το πρόβλημα στην παρούσα κυβέρνηση. Κανένα πρόβλημα δεν μπορείς να το λύσεις, αν δεν το αντικρίσεις με πραγματισμό. Οι ακραίες προσεγγίσεις όχι μόνο δεν συμβάλλουν στη λύση ενός προβλήματος, αλλά αντίθετα το επιτείνουν. Η παρούσα κυβέρνηση υλοποίησε συγκεκριμένα μέτρα κατά της διαφθοράς. Αυτό καταγράφεται σε εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της GRECO, της Moneyval. Έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε για την αποτελεσματική πάταξη και αποτροπή της διαφθοράς; Βεβαίως ναι. Και είναι εδώ που χρειάζεται αποφασιστικότητα και από μέρους της κυβέρνησης και από μέρους των κομμάτων. Προσωπικά δεν αισθάνομαι οποιοδήποτε βαρίδι για τη συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ. Η διακυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη με τη στήριξη του ΔΗΣΥ, παρόλα τα λάθη και τις παραλείψεις, στα μεγάλα θέματα οδήγησε και οδηγεί τον τόπο προς τη σωστή κατεύθυνση, με σπουδαίες μεταρρυθμίσεις, όπως είναι το ΓΕΣΥ, η μείωση της στρατιωτικής θητείας, το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα.
–Ποιο είναι το βιβλίο στο οποίο επανέρχεστε;
–«21 μαθήματα για τον 21ο αιώνα» του Yuval Noah Harari. Ο συγγραφέας προβάλλει τα κρίσιμα ερωτήματα που χρειάζεται να θέσουμε στον εαυτό μας προκειμένου να επιβιώσουμε σε ένα κόσμο πολύ διαφορετικό από αυτό που ζούμε τώρα. Ένα σχετικά πρόσφατο βιβλίο, αλλά σίγουρα θα επανέρχομαι σε αυτό για αρκετά χρόνια ακόμα.
–Ποια είναι η τελευταία θεατρική παράσταση που έχετε δει;
–Το «Άσμα του Γιοφυριού» από το ΘΕΠΑΚ, το Θεατρικό Εργαστήρι του Πανεπιστημίου Κύπρου.
–Ποια θα είναι η πρώτη πολιτική πράξη σας εάν εκλεγείτε;
–Την αναβάθμιση της παιδείας μας, για σωστή προετοιμασία των μαθητών και των νέων μας για τις ανάγκες της ψηφιακής εποχής και ζητήματα που αφορούν την ανάπτυξη της Λάρνακας, στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται με την υλοποίηση σημαντικών έργων.
