Του Απόστολου Τομαρά
Όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο η Βουλή, ομόφωνα, αποφάσιζε την αναβολή των προγραμματισμένων δημοτικών και κοινοτικών εκλογών του περασμένου Δεκεμβρίου και προσδιόριζε με ξεκάθαρο τρόπο το τέλος του Γολγοθά, μεταρρύθμισης της τοπικής αυτοδιοίκησης, η ομοθυμία των κομμάτων έτυχε καθολικής αποδοχής. Τέσσερις μήνες μετά επιβεβαιώθηκε πως η ομοφωνία των κομμάτων ήταν πολύ καλή για να είναι και αληθινή. Η ίδια λογική συνεχίζεται μέχρι και σήμερα και όπως όλα δείχνουν θα συνεχισθεί μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου, όταν τα τρία νομοσχέδια θα είναι ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής. Με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν από την συνεδρία της Επιτροπής Εσωτερικών την περασμένη Δευτέρα, δεν επιτρέπουν την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων για την τύχη των τριών νομοσχεδίων. Ενδεχομένως η εικόνα που υπάρχει να διαφοροποιηθεί στις 10 Φεβρουαρίου όπου θα συνέλθει και πάλι η Επιτροπή Εσωτερικών προκειμένου να επιβεβαιωθούν πως όσα έχουν συμφωνηθεί από τα κόμματα είναι κωδικοποιημένα στα τελικά κείμενα των νομοσχεδίων.
Τα αγκάθια
Κοινή παραδοχή όλων των κομμάτων είναι πως η συντριπτική πλειοψηφία των ζητημάτων που αφορούν το μεταρρυθμιστικό πλαίσιο είναι κλειστά. Ωστόσο υπάρχουν άλλα τρία για τα οποία τα κόμματα δεν κατάφεραν να βρουν ένα κοινό βηματισμό. Το πρώτο αφορά τον αριθμό των νέων οντοτήτων που θα δημιουργηθούν, το δεύτερο τα δημοψηφίσματα και το τρίτο κάποιες επιμέρους εκκρεμότητες, τεχνικής φύσεως. Παρά την καθολική παραδοχή για την αναγκαιότητα ολοκλήρωσης της μεταρρυθμιστικής προσπάθειες, τα δυο πρώτα ζητήματα προκαλούν κλίμα αβεβαιότητας.
Τα σενάρια των νέων δήμων
Το πιο σοβαρό από τα τρία ανοιχτά ζητήματα είναι αυτό των σεναρίων του νέου χάρτη της τοπικής αυτοδιοίκησης. Εδώ το σύνολο των κομμάτων θα πάει στην Ολομέλεια με τροπολογίες. Σε γενικές γραμμές το πλαίσιο των νέων δήμων προσδιορίζεται μεταξύ των αριθμών 17 και 21. Η κυβερνητική πρόταση που περιλαμβάνεται στα νομοσχέδια έχει θέσει ως οροφή τη δημιουργία 17 νέων δήμων με βασικό σκεπτικό τη βιωσιμότητα των νέων τοπικών σχημάτων αυτοδιοίκησης. Απέναντι στη κυβερνητική πρόταση βρίσκονται οι θέσεις άλλων κομμάτων, όπως του ΑΚΕΛ το οποίο επιμένει σε 20 νέους δήμους όπως προνοούσε η απόφαση της Επιτροπής Εσωτερικών του περασμένου Μαρτίου. Πάνω από 17 δήμους φαίνεται να προκρίνουν το ΔΗΚΟ αλλά και η ΕΔΕΚ. Όπως γίνεται αντιληπτό, ο νέος χάρτης θα είναι αποτέλεσμα έντονων κομματικών διεργασιών πριν ο λόγος δοθεί στην Ολομέλεια της Βουλής.
Τα δημοψηφίσματα
Το δεύτερο ανοικτό ζήτημα που ενδεχομένως να δημιουργήσει προβλήματα μετά την ψήφιση της μεταρρύθμισης είναι αυτό της λαϊκής έκφρασης των τοπικών κοινωνιών απέναντι στις συνενώσεις, κάτι που αναγνωρίζεται από τα κόμματα. Ως έχουν τα πράγματα τα νομοσχέδια δεν ξεκαθαρίζουν τον όρο τοπικά δημοψηφίσματα. Όπως θολό παραμένει η επίδραση τυχόν αρνητικού αποτελέσματος στην συνένωση π.χ μεγάλων οντοτήτων, όπως είναι δήμοι. Η επίλυση των ζητημάτων αυτό σύμφωνα με κάποιες προτάσεις που υπάρχουν μετατίθενται για μετά τη ψήφιση της μεταρρύθμισης με τη μέθοδο των κανονισμών. Στην πλειοψηφική πρόνοια που υπάρχει για τοπικά δημοψηφίσματα, καταγράφεται η κυβερνητική διαφωνία η οποία θα γίνει προσπάθεια να καμφθεί με την εξειδίκευση των διαφωνιών στο μεσοδιάστημα από τη ψήφιση μέχρι την εφαρμογή της μεταρρύθμισης.
