Kathimerini.com.cy
Τα στεγαστικά προβλήματα και οι πολιτικές που υιοθετήθηκαν ήταν ένα από τα θέματα στα οποία επικεντρώθηκαν οι Οικολόγοι κατά την έναρξη της συζήτησης για τον προϋπολογισμό του 2023. Από το βήμα της Βουλής ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου Βουλευτής και Πρόεδρος του Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών αφού έθεσε βασικά ερωτήματα για το στεγαστικό ζήτημα πρότεινε όπως η Κύπρος υιοθετήσει τον θεσμό της Κοινωνικής Κατοικίας, ο οποίος στην Κύπρο, όπως είπε, έρχεται με αρκετή καθυστέρηση και σε πολύ περιορισμένη κλίμακα.
Αυτούσια η ομιλία
Fit for 55
Όλη η ανθρωπότητα ασχολείται αυτή την εποχή με την κλιματική κρίση, ιδιαίτερα τώρα με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την σύνοδο για το κλίμα στην Αίγυπτο.
Όλος ο υπόλοιπος κόσμος δηλαδή εκτός από εμάς φυσικά, αφού η μόνη ενασχόληση της κυβέρνησης σε αυτό τον τομέα, είναι να υποβάλει πολιτικές στην ΕΕ τις οποίες ποτέ δεν εφαρμόζει.
Κλασσικό παράδειγμα η πολιτική για την ενέργεια και το κλίμα, όπου αναλάβαμε την υποχρέωση να φυτέψουμε 1εκ δέντρα μέχρι το 2030, αλλά ούτε οι Δήμοι, ούτε οι Κοινότητες ούτε το κτηματολόγιο επιτρέπουν σε κανένα να φυτέψει.
Βασικά άφησαν την ευθύνη στην επόμενη κυβέρνηση να φυτεύει πάνω από 140,000 δέντρα το χρόνο ή περίπου 400 δέντρα κάθε μέρα!
Λυπούμε πραγματικά τις επόμενες γενιές, αφού με βάση τη Πράσινη Συμφωνία μέχρι το 2050 θα πρέπει η Κύπρος να απορροφά όσους ρύπους εκπέμπει και χωρίς δέντρα θα αναγκαστούμε να πληρώνουμε ρύπους.
Μέσα στα πλαίσια της "Πράσινης Συμφωνίας" είναι και το πακέτο μέτρων γνωστό σαν "Fit for 55" το οποίο στοχεύει σε 55% μείωση των εκπομπών μέχρι το 2030.
Επειδή δεν νομίζω να έχει κάποιος εντυπωσιαστεί από τον προγραμματισμό μας, αλλά αντίθετα είμαστε της τελευταίας στιγμής, πολύ φοβάμαι ότι θα πάθουμε ότι έγινε και με τους ρύπους της ΑΗΚ που η κυβέρνηση για 10 χρόνια παρακολουθούσε άπραγη το κόστος να πηγαίνει από μερικά εκατομμύρια σε περίπου 200εκ φέτος, χωρίς να νοιάζεται για το κόστος στον πολίτη και τον φτωχό κόσμο.
Βλέπεται όσο πιο ψηλό το κόστος παραγωγής ηλεκτρισμού της ΑΗΚ, τόσο πιο ψηλό το κόστος αποφυγής και τόσο πιο ψηλά τα εισοδήματα όσον ιδιωτών λειτουργούν κάτω από αυτή τη συμφωνία.
Το πρόβλημα που έρχεται, είναι ότι η ΕΕ συζητά πλέον την επέκταση του συστήματος αυτού σε εταιρείες και μεγάλα κτήρια. Θα τους υποχρεώνει δηλαδή να αγοράζουν δικαιώματα εκπομπών ανάλογα με τις εκπομπές για τις οποίες έχουν ευθύνη.
Γι αυτό πρέπει να προετοιμαστούμε, να γίνει ενημέρωση, να κάνουμε ενεργειακές αναβαθμίσεις κτηρίων, εγκαταστάσεις ΑΠΕ στα κτήρια και τόσα άλλα για να μειωθεί η ζήτηση ενέργειας.
Από μια κυβέρνηση που ούτε τις υποχρεώσεις της από ευρωπαϊκές Οδηγίες για ενεργειακή αναβάθμιση του 3% των δημόσιων κτηρίων ετήσια δεν τηρεί, δεν περίμενα περισσότερα. Κλασσική περίπτωση εδώ φυσικά τα ενεργοβόρα μας νοσοκομεία και τα σχολεία μας.
Το ξέρω ότι περιμένω πολλά από μια κυβέρνηση η οποία η ενεργειακή της πολιτική ξεκινά με το φυσικό αέριο και τελειώνει και το πολύ περίεργο ενδιαφέρον και προώθηση του Euroasia Connector.
Ένα άλλο μέτρο για να προστατεύσουν την ντόπια ευρωπαϊκή βιομηχανία, είναι αυτό της επιβολής φόρου άνθρακα στα προϊόντα Τσιμέντου, αλουμινίου, σιδήρου, λιπασμάτων και στη ναυσιπλοΐα όταν αυτά έρχονται από τρίτες χώρες.
Το 2035 δεν θα επιτρέπεται η πώληση καινούργιων αυτοκινήτων που λειτουργούν με βενζίνη ή πετρέλαιο και θα πρέπει μέχρι τότε, να έχουμε παντού φορτιστές αυτοκινήτων.
Στη γεωργία θα έχουμε αλλαγές στην εμπορία των γεωργικών προϊόντων αλλά κυρίως μια αύξηση στην παραγωγή βιολογικών προϊόντων.
Τέλος το μέτρο που θα επηρεάσει περισσότερο από όλα τη χώρα μας, είναι αυτό της αλλαγής φορολόγησης καυσίμων, όπου ο φόρος θα υπολογίζεται στο πόσοι ρύποι εκπέμπονται και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι να αυξηθεί η τιμή των καυσίμων.
Και σε μια χώρα που δεν έχει δημόσιες μεταφορές το βάρος αυτό θα το αναλάβουν και πάλι οι πολίτες.
Φυσικά δε θα έχουμε ούτε χρωματιστό πετρέλαιο, ούτε επιδοτήσεις θέρμανσης εφόσον συζητούν και την απαγόρευση επιδότησης ορυκτών καυσίμων.
Κανόνες εμπλοκής
Λίγους μήνες μετά που μπήκα στο πρώτο μου έτος στο πανεπιστήμιο, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου αποφάσισε να αυξήσει τα δίδακτρα από περίπου 250 λίρες το χρόνο σε μερικές χιλιάδες λίρες ετησίως.
Εκείνη την εποχή δούλευα σε ένα εργοστάσιο ρούχων σιδερώνοντας φορέματα για να καλύψω τα έξοδά μου και δεν υπήρχε τρόπος να βρω τόσα πολλά χρήματα.
Έτσι, συμμετείχα και εγώ με τους υπόλοιπους συμφοιτητές μου στις διαδηλώσεις που γίνονταν σε όλο το Λονδίνο, αλλά ειδικά κοντά στο γραφείο του πρωθυπουργού στη γνωστή Νο 10 Downing street στο κεντρικό Λονδίνο.
Μόλις οι Φοιτητικές Ενώσεις των πανεπιστημίων του Λονδίνου, συμφωνούσαν την ημέρα και την ώρα της επόμενης διαδήλωσης, η φοιτητική ένωση του πανεπιστημίου, καλούσε συνάντηση για να εξηγήσει, κυρίως σε εμάς τους ξένους, πώς συμπεριφέρεται η αστυνομία υπό τέτοιες συνθήκες και τους "Κανόνες εμπλοκής" της κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης.
Αυτό που μας έλεγαν, (και επίσης διαβάσαμε στα φυλλάδια της αστυνομίας), ήταν ότι η αστυνομία θα στεκόταν στις θέσεις της, δεν θα ενδιαφερόταν τι τους λέγαμε, τι συνθήματα φωνάζαμε ή τι τραγουδούσαμε.
Όμως, αν κάποιος άγγιζε αστυνομικό, ή είχε οποιοδήποτε άλλο είδος σωματικής επαφής, η αστυνομία θα ανταποκρινόταν με οποιοδήποτε επίπεδο βίας έκριναν σωστό.
Έτσι, πριν από μια πορεία, η αστυνομία γνώριζε την ημερομηνία, την ώρα και τον τόπο της διαδήλωσης και φρόντισε να γνωρίζουμε και ποιοι ήταν οι κανόνες εμπλοκής της.
Αυτές οι αναμνήσεις πίσω στο κτίριο του Students Union μου επιστρέφουν συνεχώς κάθε φορά που σκέφτομαι τα γεγονότα του Φεβράρη του 2021 σχετικά με την αντίδραση της αστυνομίας με τα κανόνια νερού, τον τραυματισμό της κοπέλας και άλλες ιστορίες που λέγονταν ανάμεσα σε συγκεντρώσεις νέων.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε επειγόντως, είναι η αστυνομία να ορίσει πρώτα τα διάφορα σενάρια και για καθένα από αυτά να καθορίσει τους κανόνες συμπεριφοράς της, ώστε τόσο η αστυνομία όσο και οι διαδηλωτές να γνωρίζουν καλά εκ των προτέρων τα όρια τους.
Έτσι η αστυνομία θα συμπεριφέρεται με τρόπο που κανείς δεν θα κατηγορεί και οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε διαδηλώσεις και πορείες θα γνωρίζουν ποια θα είναι η απάντηση της αστυνομίας, ανάλογα με τη συμπεριφορά τους.
Είχα την ευκαιρία να το συζητήσω πολλές φορές με διάφορους αξιωματούχους.
Νομίζω ότι είναι καιρός να κάνουμε κάτι γι' αυτό, προτού ξαναγίνουμε μάρτυρες κακών εξελίξεων μεταξύ της αστυνομίας και των διαδηλωτών. Είναι ωραίο, είναι απλό και λειτουργεί!
Στεγαστική Πολιτική
Η κατοικία και η αξιοπρεπής διαβίωση είναι αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται από τους θεσμούς του κράτους, το οποίο έχει την ευθύνη για την κοινωνική πολιτική.
Στην Κύπρο, η εκτόξευση του κόστους για την αγορά ή ενοικίαση κατοικίας, δημιουργεί συνθήκες που καθιστούν το δικαίωμα της στέγασης ένα δυσπρόσιτο αγαθό με σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή.
Θα έπρεπε το κράτος να έχει πολλά χρόνια πριν μια ολοκληρωμένη στεγαστική πολιτική.
Μια στεγαστική πολιτική που δεν θα σημαίνει μόνο χαμηλότοκα δάνεια και χρηματοδοτήσεις, αλλά έναν γενικότερο σχεδιασμό που θα μελετήσει όλο το φάσμα του ζητήματος:
Με βάση τα επίσημα στοιχεία καταγράφονται ετησίως 9,500 γεννήσεις και 6,000 θάνατοι.
Με βάση τα πιο πάνω υπολογίζεται ότι ο πληθυσμός αυξάνεται κατά 3,500 άτομα το χρόνο μόνο από τις γεννήσεις. Αν σε αυτά προσθέσουμε και τους πρόσφυγες που φτάνουμε;
Με βάση τα πιο πάνω, πόσες επιπλέον οικιστικές μονάδες πρέπει να είναι διαθέσιμες κάθε χρόνο; 1000; 2000; Υπολόγισε κανείς καμιά φορά;
Και με ποιες προδιαγραφές και τιμές; Υπάρχει ο σωστός αριθμός οικιστικών μονάδων διαθέσιμος στην αγορά;
Αυτά που είναι τώρα στην αγορά απευθύνονται σε όλους, ή στοχεύουν μόνο σε μια ομάδα αγοραστών /ενοικιαστών που θα φέρουν περισσότερο κέρδος;
Λαμβάνονται υπόψιν οι κοινωνικές αλλαγές, η αστυφιλία, η ανθρώπινη γεωγραφία, οι συγκεντρώσεις εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και τα οικονομικά δεδομένα –κυρίως- των νέων;
Μία από τις καλές πρακτικές που βλέπουμε σε αρκετές χώρες της Ε.Ε. είναι ο θεσμός της Κοινωνικής Κατοικίας, ο οποίος στην Κύπρο έρχεται με αρκετή καθυστέρηση και σε πολύ περιορισμένη κλίμακα.
Ο Κυπριακός Οργανισμός Αναπτύξεως Γης (ΚΟΑΓ) έχει ξεκινήσει την ανέγερση Συγκροτήματος Κοινωνικής Στέγασης στη Λάρνακα με την ανέγερση 32 συνολικά κατοικιών, η οποία θα ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια.
Το στεγαστικό πρόβλημα, όμως, είναι μεγαλύτερο και παγκύπριο, αγγίζοντας τους νέους, τους ηλικιωμένους, τις μονογονεϊκές οικογένειες, τις πολύτεκνες οικογένειες, τους πρόσφυγες, τους άνεργους, τα νεαρά ζευγάρια, τα άτομα με αναπηρίες και πολλές άλλες- ευάλωτες και μη- ομάδες του πληθυσμού.
Παρατηρούμε δυστυχώς ότι αρκετά έργα, όπως ήταν το ΤΕΠΑΚ στη Λεμεσό και η Αρχιτεκτονική Σχολή στη Φανερωμένη, υλοποιούνται ή εξαγγέλλονται χωρίς να υπάρχει πρόνοια για την έγκαιρη και άμεση κάλυψη της ανάγκης στέγασης που δημιουργούνται.
Πέρα από την φοιτητική κατοικία, όμως, το πρόβλημα είναι παγκύπριο και αγγίζει ένα πολύ μεγάλο φάσμα της κοινωνίας.
Η οποιαδήποτε ανάπτυξη καθορίζεται σήμερα από τις μεγάλες εργοληπτικές εταιρίες και εταιρίες ανάπτυξης γης, οι οποίες καθοδηγούν την τάση για διαμερίσματα και κατοικίες πολυτελείας και υψηλού κόστους, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερο κέρδος από την πώληση και ενοικίαση τους.
Γι’ αυτό και είναι αναγκαία μια εθνική στεγαστική πολιτική, η οποία θα θέσει ως προτεραιότητα τις πραγματικές ανάγκες του συνόλου των πολιτών.
Μεγάλο μέρος των κονδυλίων για τη στεγαστική πολιτική μπορούν να αντληθούν από το Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, το οποίο καθορίζει κριτήρια ενεργειακής απόδοσης και βιωσιμότητας.
Η έκθεση «The State of Housing In Europe 2021» η οποία κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2021 μετά από τον πρώτο χρόνο της κρίσης που δημιούργησε η πανδημία, εξετάζει όλο το φάσμα των προβλημάτων στέγασης στην Ευρώπη. Η έκθεση αναφέρει πολλά καλά παραδείγματα όπως αυτά της Ουαλίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας και της Γαλλίας.
Το Ευρωκοινοβούλιο, με ψήφισμα τον Ιανουάριο του 2021, καλεί όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. να λάβουν αποτελεσματικά μέτρα, αφού «όλο και περισσότερα άτομα με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα στην Ε.Ε.
δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες στέγασης».
Επισημαίνει επίσης ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη, διαμένουν σε κατοικίες αμφιβόλου ασφάλειας, χαμηλής ποιότητας και ενεργειακά μη αποδοτικές.
Η ακατάλληλη στέγαση σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Eurofound κοστίζει στην οικονομία. Νέες τάσεις και δεδομένα, όπως η εξάπλωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης όπως πχ τα AirBnB, αλλά και οι διαρκείς μετακινήσεις πληθυσμών, δημιουργούν νέες συνθήκες σε θέματα στέγασης.
Καμία αποσπασματική πολιτική δεν μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα.
Χρειάζεται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση, που θα λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και θα περνάει μέσα από τη βιώσιμη ανάπτυξη, για να θεωρηθεί αποτελεσματική.
Και ενώ υπάρχει αυτό το σοβαρό πρόβλημα στέγασης, όποιος περπατά στις γειτονιές θα επιβεβαιώσει ότι υπάρχουν πολλά εγκαταλειμμένα σπίτια και κτήρια για λόγους που δεν έχουν ερευνηθεί ακόμη.
Παράλληλα στους εμπορικούς δρόμους των πόλεων μας υπάρχουν πολλά κλειστά και εγκαταλειμμένα καταστήματα, τα οποία έκλεισαν λόγω της οικονομικής κρίσης είτε λόγω της απρογραμμάτιστης πολιτικής αδειοδότησης των μωλλ.
Η πραγματικότητα είναι ότι στην Κύπρο κανένας δεν ασχολήθηκε σοβαρά με την βελτίωση της κατάστασης στις γειτονιές των πόλεων μας όπως κάνουν με τόση επιτυχία πχ οι Ολλανδοί.
Γι αυτό και για πολλούς άλλους λόγους, τα εγκαταλειμμένα κτήρια των πόλεων πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη σε μια σωστή στεγαστική πολιτική.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά τον τρόπο διαχείρισης των εγκαταλειμμένων κτηρίων και ιδιαίτερα των κατοικιών όπως:
1) Μπορεί εύκολα να γίνουν επικίνδυνες
2) Έχουν κακή αισθητική και μειώνουν την αξία των περιουσιών της περιοχής.
3) Πολύ συχνά στις κενές κατοικίες μαζεύονται άτομα που προκαλούν
ενόχληση και ανασφάλεια στους κατοίκους και μπορεί να κάνουν την οικοδομή ακόμη πιο επικίνδυνη.
4) Δεν είναι σωστό να υπάρχει κόσμος που χρειάζεται στέγαση και τα σπίτια αυτά να παραμένουν κενά.
5) Με την συνεχή αύξηση του πληθυσμού η ανάγκη για στέγαση συνεχώς μεγαλώνει και αναγκάζεται η πόλη να επεκταθεί προκαλώντας έτσι μια σειρά από προβλήματα.
Στην Κύπρο δεν έχουμε καμιά πολιτική για τη διαχείριση τέτοιων περιπτώσεων και θα πρέπει να εξετάσουμε μια σειρά από εναλλακτικές λύσεις.
Υπάρχουν νομικά θέματα που αφορούν την ιδιωτική περιουσία και την προστασία που της παρέχεται από την νομοθεσία.
Το πρώτο βήμα θα πρέπει να είναι ο εντοπισμός των κτηρίων και η καταχώρηση τους σε ένα μητρώο για να μπορούμε μετά να εφαρμόσουμε μια σειρά από μέτρα.
Ένα τέτοιο μέτρο είναι και η γερμανική πρακτική της επιπλέον φορολόγησης της περιουσίας μέσα σε κατοικημένη περιοχή που είναι σε αχρηστία για πάνω από τρία χρόνια σαν μέτρο πίεσης στους ιδιοκτήτες.
Η ύπαρξη ενός τέτοιου μητρώου θα βοηθήσει τις Τοπικές Αρχές να κάνουν στοχευμένες επιθεωρήσεις για επικίνδυνες οικοδομές αλλά και με νομοθετική κάλυψη να μπορούν να μπουν στο τεμάχιο, να καθαρίσουν την αυλή και να χρεώσουν τον ιδιοκτήτη όπως γίνεται και με τα κενά οικόπεδα.
Μια πιο προχωρημένη δράση θα ήταν μέσω μακρόχρονης ενοικίασης να επισκευαστούν και να χρησιμοποιηθούν αυτές οι οικιστικές μονάδες από το κράτος για διαμονή οικογενειών με χαμηλά εισοδήματα που τώρα για παράδειγμα παίρνουν επίδομα ενοικίου.
Αυτό μπορεί να γίνει μέσω μιας Κοινωνικής Επιχείρησης που θα εντοπίζει τέτοια κτήρια και να αναλαμβάνει εκ μέρους του κράτους τη σύναψη μακρόχρονης ενοικίασης του κτηρίου, την επιδιόρθωση του και μετά την παράδοση του στις αρμόδιες υπηρεσίες για χρήση από οικογένειες που χρειάζονται στέγαση.
Με τις κατασκευαστικές τεχνικές που υπάρχουν τώρα στη διάθεση μας είναι ακόμη πιο εύκολο να επιδιορθωθεί ένα κτήριο.
Λύσεις υπάρχουν, χρειάζεται όμως θέληση και το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι παρά μόνο θετικό.
Ευημερία των ζώων
Με έχετε ακούσει συχνά να κάνω μερικές φορές σκληρή κριτική σε αυτή την κυβέρνηση, όμως ένα πράγμα που έκανε καλά, είναι ότι έχουμε τώρα ένα καλό νομοθετικό πλαίσιο για την ευημερία των ζώων.
Αλλά μέχρι εδώ γιατί δυστυχώς δεν ασχολούνται με την εφαρμογή των νόμων. Παραθέτω δύο παραδείγματα πιο κάτω:
Πώληση σκύλων
Το Μάρτιο του 2021 δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της δημοκρατίας ο Κανονισμός 95/2021 που αναφέρεται στην κατοχή και πώληση ζώων.
Η αλήθεια είναι ότι περίμενα ότι με την εφαρμογή αυτού του κανονισμού, θα λύνονταν σταδιακά πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σε αυτή τη χώρα με την εισαγωγή άγριων ζώων.
Στα κυπριακά σπίτια αυλές θα βρείτε πιθήκους, αγριόγατες, φίδια, ελάφια και ότι άλλο φανταστείτε σαν pets.
Ποιες όμως είναι οι κύριες πρόνοιες αυτού του κανονισμού;
1) Καθορίζει ποια ζώα (pets) δικαιούται να έχει κάποιος σπίτι του.
2) Μόνο αδειοδοτημένα καταστήματα μπορούν να πωλούν τα πιο πάνω είδη και υπάρχουν πρόνοιες για τη λειτουργία ζωολογικών κήπων. Δεν επιτρέπεται για παράδειγμα ο οποιοσδήποτε να διαφημίζει σκυλάκια προς πώληση όπως γίνεται πχ τώρα στο διαδίκτυο.
3) Απαγορεύει την έκθεση ζώων σε πανηγύρια, ή να προσφέρονται ως έπαθλο σε διαγωνισμούς.
4) Καθορίζει με λεπτομέρεια τη διαδικασία έκδοσης άδειας υποστατικού πώλησης ζώων, τις προδιαγραφές λειτουργίας, και άλλες λεπτομέρειες του καταστήματος. Ταυτόχρονα δόθηκε διορία μέχρι το 2023 για να συμμορφωθούν με το νόμο.
5) Οποιοσδήποτε είχε στην κατοχή του ζώα που δεν ανήκουν στα επιτρεπόμενα όταν ψηφίστηκε ο Κανονισμός, είχε διορία 6 μήνες από τον περασμένο Μάρτιο να τα δηλώσει με το δικαίωμα να τα κρατήσει μέχρι το θάνατο του ζώου.
Σε περίπτωση που οι Κτηνιατρικές Υπηρεσίες βρουν σε σπίτι ζώο που δεν είναι από αυτά που επιτρέπονται και είναι αδήλωτο, δικαιούνται να το μεταφέρουν σε άλλο χώρο που θα κρίνουν κατάλληλο για το ζώο. Αυτό έγινε πρόσφατα και με την περίπτωση αγριόγατας που όταν δραπέτευσε επιτέθηκε σε ένα παιδί, γι αυτό και το ζώο μεταφέρθηκε σε ζωολογικό κήπο.
Η κυβέρνηση όφειλε όμως από την ψήφιση του νόμου να κάνει ενημερωτικές εκστρατείες και να καλεί τον κόσμο να γράψει τα ζώα που έχει τώρα στην κατοχή του.
Έπρεπε επίσης να διώκουν όσους διαφημίζουν παράνομα την πώληση σκύλων και άλλων ζώων σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και αλλού.
Τον ίδιο μήνα οι Κτηνιατρικές Υπηρεσίες ανάρτησαν 2 φόρμες (σε pdf αν και περίμενα να είναι ηλεκτρονικές) στην ιστοσελίδα τους για να συμπληρώνουν οι ενδιαφερόμενοι η μία από τις οποίες δεν περιλαμβάνει τις πληροφορίες που
απαιτούνται από τον κανονισμό 5, αλλά ούτε και έχει διαφημιστεί ότι υπάρχουν.
Περίμενα ότι το υπουργείο θα ξεκινούσε ενημερωτική εκστρατεία για όσους κατέχουν ζώα που δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο του κανονισμού να τα εγγράψουν, αλλά και μετά την παρέλευση πέραν του ενός έτους από την
ψήφιση του Κανονισμού να ξεκινήσει και η εφαρμογή του.
Αντί αυτού βλέπουμε ακόμη να διαφημίζονται διάφορα ζώα στο διαδίκτυο.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον Κανονισμό 319 του 2019 για την προστασία σκύλων και γάτων σε εκτροφεία, ξενοδοχεία, καταφύγια και υποστατικά προσωρινής φύλαξης.
Πέρασαν 3 χρόνια από τότε που ψηφίστηκε ο Κανονισμός και όμως, ούτε γι αυτό δεν έγινε οποιαδήποτε ενημέρωση και δεν θεωρώ ότι έχει εφαρμοστεί καμιά πρόνοια του κανονισμού, αφού το διαδίκτυο είναι γεμάτο από διαφημίσεις για πώληση σκύλων.
Πρέπει να έχετε όλοι υπόψη σας, ότι τα καταφύγια είναι στην χειρότερη κατάσταση που ήταν ποτέ, ιδιαίτερα τώρα που έληξαν οι περιορισμοί του Κορονοϊού και οι αγαπημένοι μου συμπολίτες δεν τα χρειάζονται πλέον σαν δικαιολογία για να βγαίνουν έξω περίπατο με το σκύλο.
Έπρεπε η κυβέρνηση να αναλάβει τα έξοδα να κτίσει τα 5 επαρχιακά καταφύγια που υπόσχονται εδώ και τόσα χρόνια.
Οι Τοπικές Αρχές δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, οι εθελοντές έχουν φτάσει πλέον στα όρια τους, γεμίσαμε αδέσποτους γάτους και σκύλους και κανένας δεν κάνει τίποτα ουσιαστικό.
Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο!
Χρειάζεται μια ολοκληρωμένη πολιτική για τα αδέσποτα, να κατασκευαστούν υποδομές, να γίνει εφαρμογή του νόμου με επιθεωρήσεις και διώξεις, να γίνουν σοβαρές εκστρατείες με στειρώσεις και να βοηθηθούν οι εθελοντές στα καταφύγια μέχρι να κατασκευάσει η κυβέρνηση μαζί με την Τοπική Αυτοδιοίκηση τα δικά της.
Πυροτεχνήματα
Ένα τεράστιο πρόβλημα για τα παιδιά με αυτισμό, για τον κόσμο που αναζητά την ησυχία του τα βράδια αλλά και τα κατοικίδια μας είναι τα πολλά πυροτεχνήματα.
Συζητήσαμε το θέμα στην Επιτροπή Περιβάλλοντος και φάνηκε ότι κανένας δεν παίρνει άδεια χρήσης, η πώληση είναι ανεξέλεγκτη, δεν μπορεί η υπηρεσία μεταλλείων να ανταποκρίνεται στα πολλά παράπονα πολιτών και η αστυνομία δεν αναλαμβάνει την ευθύνη.
Βασικά όλοι γνωρίζουν το πρόβλημα εδώ και χρόνια αλλά κανένας δεν αναλαμβάνει να βρει λύση αλλά ούτε και ανταποκρίνονται στα παράπονα των πολιτών με την αστυνομία και την υπηρεσία μεταλλείων να διαφωνούν στην επιτροπή Περιβάλλοντος.
Θα μείνει και αυτό στους επόμενους ή μάλλον θα μείνει άλυτο.
Μεταφορές - Ενέργεια και Ελαστικά
Παλιά στην Κύπρο είχαμε καλές δημόσιες μεταφορές. Τώρα δυστυχώς η κάθε οικογένεια έχει 2 ή περισσότερα αυτοκίνητα, γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος μεταφοράς.
Το 2010, η τότε κυβέρνηση ξόδεψε μερικά εκατομμύριά για να ετοιμάσει ένα Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας για τη Λευκωσία. Οι άλλες πόλεις δεν μας ενδιέφεραν από τότε.
Το σχέδιο προνοούσε για τις διαδρομές των λεωφορείων, τους ποδηλατόδρομους, τα πεζοδρόμια, τις έξυπνες στάσεις, τις μονοδρομήσεις και πολλά άλλα.
Αυτό δυστυχώς ήταν μόνο για τη Λευκωσία και πέραν από τα υπερμεγέθη λεωφορεία δεν έγινε τίποτα σημαντικό από όσα αναγράφονται στο σχέδιο. Απλά εκτελείτο ένα έργο κάθε λίγα χρόνια εφόσον ο στόχος είναι το τέλος του αιώνα. Επανακατασκευάστηκε πριν χρόνια η Καλλιπόλεως και τώρα άλλαξαν την όδευση στη Μακαρίου. Όπως είπα, μέχρι το τέλος του αιώνα έχουμε χρόνο.
Όσον αφορά τις άλλες πόλεις το αντίστοιχο σχέδιο έγινε το 2020 αλλά ούτε και για αυτό υπάρχει κάποια βία.
Ίσως να είναι μέρος της κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης για να μην μειωθούν οι πωλήσεις αυτοκινήτων, η κατανάλωση βενζίνης, οι ασφάλειες και οι επιδιορθώσεις
αυτοκινήτων. Ίσως να μην κατάλαβαν σωστά τι εννοούν οι Ευρωπαίοι με τον όρο Δίκαιη Μετάβαση .. δεν ξέρω και πραγματικά θέλω να γνωρίζω.
Όμως, το κυκλοφοριακό χειροτερεύει κάθε χρόνο και η Λευκωσία κατέχει την πρωτιά. Δυστυχώς μέχρι τώρα η κυβέρνηση αντί να πάρει πραγματικά μέτρα για τις Δημόσιες Συγκοινωνίες μέσα σε 12 χρόνια έκανε απλά μερικές μονοδρομήσεις και ξεκίνησαν και οι διαδρομές των λεωφορείων.
Τα λεωφορεία που επέλεξαν είναι ογκώδη, καλύπτουν μόνο ορισμένες περιοχές και δεν είναι τόσο συχνά όσο έπρεπε. Έχουμε πολλή δρόμο ακόμη μπροστά μας.
Γραμμές λεωφορείων έχουμε πλέον και σε άλλες πόλεις με τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Το αποτέλεσμα είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου να χρησιμοποιεί ιδιωτικά οχήματα, τα οποία χρειάζονται λεφτά αγοράς, συντήρησης, ασφάλειας, αγοράς πολύ ακριβών καυσίμων αλλά και πολλές εκπομπές που κάνουν την ποιότητα του αέρα προβληματική.
Χρειάζεται επειγόντος να γίνει σωστή σηματοδότηση του οδικού δικτύου που να δίνει πλεονέκτημα στα λεωφορεία, πιο συχνές και καλά σχεδιασμένες διαδρομές, με καλές έξυπνες στάσεις, να προωθηθούν τα ποδήλατα και να διορθωθούν και να καθαρίσουν τα πεζοδρόμια.
Πρέπει να αυξηθούν τα δέντρα στους δρόμους, να γίνουν τα σχολεία ολοήμερα για να μην τρέχουν οι γονείς με τα αυτοκίνητα τους να πάρουν τα παιδιά τους σε ιδιαίτερα όλα τα απογεύματα.
Θα πρέπει οι μαθητές να μπορούν να περπατήσουν ή να ποδηλατίσουν στα σχολεία τους με ασφάλεια και όχι να χρειάζονται γονιούς παππούδες και γιαγιάδες να τους μεταφέρουν.
Θα πρέπει να προσεχθεί η πολεοδομία των πόλεων που να προωθεί τα μικρά καταστήματα στις γειτονιές για να μην χρειάζεται κάποιος αυτοκίνητο για τα καθημερινά του ψώνια.
Με βάση Οδηγία της ΕΕ, είχαμε πριν 6 χρόνια την υποχρέωση να σχεδιάσουμε μια πολιτική για την εγκατάσταση σταθμών εναλλακτικών καυσίμων. Αυτά περιλαμβάνουν σημεία φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων, σταθμούς υδρογόνου και αερίου για υγραεροκίνηση. Δυστυχώς δεν έγινε τίποτα από τότε.
Από ότι διαβάζω όμως, υπάρχουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες που δεν ανταποκρίθηκαν στις υποχρεώσεις της Οδηγίας και χαίρομαι που τώρα θα κάνουν αλλαγές που θα περιέχουν ξεκάθαρες υποχρεώσεις.
Η προώθηση ηλεκτρικών οχημάτων όπως ηλεκτρικών ποδηλάτων και αυτοκινήτων για να έχει αποτέλεσμα, χρειάζεται υποδομές τις οποίες ακόμη δεν έχουμε καν αγγίξει πέραν από μερικούς σταθμούς φόρτισης της Αρχής Ηλεκτρισμού.
Αυτές οι υποδομές είναι απαραίτητες για να νιώθει ασφάλεια ο ιδιοκτήτης ηλεκτρικού οχήματος ότι όταν χρειαστεί θα μπορεί να φορτίσει εκτός από το σπίτι του.
Υπάρχουν πλέον υποχρεώσεις στην νομοθεσία για την ενεργειακή απόδοση κτηρίων και θα παρακολουθούμε στενά την εφαρμογή της.
Και πρέπει όλοι να έχουν υπόψη ότι η ΕΕ έχει ψηφίσει απαγόρευση πώλησης αυτοκινήτων με μηχανή πετρελαίου ή βενζίνης από το 2035 και μετά!
Υπάρχει όμως και το εξής παράδοξο.
Επειδή στην Κύπρο μόνο η ΑΗΚ δικαιούται να πωλεί ηλεκτρισμό, όποιος εγκαταστήσει φορτιστή θα πρέπει να επιτρέπει να φορτίζουν δωρεάν και δεν μπορεί να το χρεώνει.
Και ακριβώς επειδή έχουμε πάρα πολλά αυτοκίνητα, τα παλιά ελαστικά που χρειάζεται να χειριζόμαστε κάθε χρόνο είναι περίπου 600000 και νομίζω όλοι πλέον αντιλαμβάνονται πόσο μεγάλο πρόβλημα διαχείρισης έχουμε.
Ακάμας
Όσοι αγαπούν και ενδιαφέρονται για τη φύση έζησαν φέτος τη μεγάλη αγωνία που περνούμε πάντα τη χρονιά πριν τις Προεδρικές εκλογές που δεν είναι άλλη από την αλλαγή των πολεοδομικών ζωνών του Ακάμα.
Αυτή τη φορά όμως η κυβέρνηση έφερε πολύ επικίνδυνες εισηγήσεις βασισμένες στο γνωστό πλέον σκεπτικό μιας κυβέρνησης που θεωρεί ότι ανάπτυξη, σημαίνει να κτίζεις κτήρια παντού.
Οι προτάσεις αυτή τη φορά ήταν πράγματι πολύ επιθετικές και εισήγαγαν και νέους όρους όπως πχ τα επισκεπτόμενα αγροκτήματα.
Αυτό μαζί με τις προσπάθειες για εισαγωγή του Glamping δημιούργησαν φοβερές ανησυχίες ανάμεσα στις περιβαλλοντικές οργανώσεις γιατί ούτε για το ένα ούτε για το άλλο υπάρχουν σαφείς πολεοδομικές ζώνες και θα μπαίνουν κάτω από τον ορισμό της ειδικής ανάπτυξης που πάει βασικά παντού.
Περιληπτικά
Και επειδή δεν έχω άλλο χρόνο θα αναφέρω περιληπτικά:
- Η τελευταία έρευνα επιβεβαιώνει και πάλι ότι είναι πολύ εύκολη η πρόσβαση σε αλκοόλ και τα ναρκωτικά! Ιδιαίτερα για το αλκοόλ που κανένας δεν ελέγχει.
Έχουμε και πάρα πολλούς μαθητές που καπνίζουν ναργιλέ σε καφέ και σε κοινή θέα.
Πρέπει να πάρουμε σοβαρά μέτρα τώρα!.
- Όταν ήρθε το νομοσχέδιο για τις Κοινωνικές επιχειρήσεις στη Βουλή, δεν το ήθελε κανένα τμήμα.
Μετά από χρόνια βρέθηκε κάποιο τμήμα να ενδιαφερθεί. Μόλις ξεκίνησε η συζήτηση και δόθηκε δημοσιότητα ξαφνικά το ήθελαν πολλοί.
Η Βουλή έκανε το λάθος και τους έδωσε την αρμοδιότητα. Λέω λάθος, γιατί εδώ και 2 χρόνια περιμένουμε με αγωνία να έρθουν οι Κανονισμοί στη Βουλή και την κυβέρνηση να εξαγγείλει μέτρα στήριξης των Κοινωνικών Επιχειρήσεων.
Να έχετε υπόψη ότι στην ΕΕ πάνω από 10% του εργατικού δυναμικού της ΕΕ εργάζεται σε Κοινωνικές Επιχειρήσεις.
Ευχαριστίες
Πριν κλείσω θέλω να εκφράσω τον θαυμασμό μου και φέτος να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, που με την εθελοντική τους δουλειά συμπληρώνουν τα τεράστια κενά και ελλείψεις της δημόσιας υπηρεσίας.
Πολλά ευχαριστώ επίσης στην Γραμματεία της Επιτροπής Περιβάλλοντος, την Στεφανία, το Νικόλα και την Αντιγόνη, που με αντέχουν αλλά κρατούν και τάξη ανάμεσα στο οργανωμένο χάος που ζω.
Και τέλος ένα τεράστιο ευχαριστώ στην καλύτερη συνεργάτιδα που θα μπορούσε να υπάρξει, τη Χρυσάνθη, την πολυτάλαντη Παρασκευή και την Τώνια που όπως λέω πάντα γιατί έτσι είναι, με κάνουν να φαίνομαι πολύ πιο καλός από ότι είμαι.
