Kathimerini.com.cy
Το 2017 η διεθνής πολιτική σκηνή και τα ΜΜΕ μιλούσαν για το φαινόμενο Εμανουέλ Μακρόν, καθώς ο ανερχόμενος πολιτικός και πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Φρανσουά Ολάντ, κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας, να δει τους υποψηφίους των παραδοσιακών κομμάτων να κατατροπώνονται και κατάφερε να εκλεγεί χωρίς κομματικές πλάτες πρόεδρος της Γαλλίας. Εκείνη ακριβώς η εκλογή, έκανε πολλούς να διερωτηθούν αν πλέον περνούμε σε μία περίοδο που η δύναμη των κομμάτων υπαναχωρεί και οι αυτόφωτες πολιτικές προσωπικότητες χωρίς σκληρό ιδεολογικό υπόβαθρο και κομματικές ρίζες επικρατούν. Αυτή η συζήτηση επανήλθε στο κυπριακό πολιτικό σκηνικό με τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Όταν ο τελευταίος αποκτούσε συνεχώς συμπάθειες και προβάδισμα ως ιδανικός υποψήφιος για την προεδρία της Δημοκρατίας, άρχισε να φέρνει σε δυσκολία με τη δημοτικότητά του υποψηφίους αλλά κυρίως όλα τα κόμματα των οποίων τα ποσοστά υπαναχωρούν και φοβούνται τη δημιουργία ενός νέου «En Marche» στο κομματικό σκηνικό. Φέρνει σε δυσκολία κυρίως τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ, που βλέπει το κόμμα του να διασπάται και να φοβάται ότι όπως στις γαλλικές προεδρικές του 2017 έμεινε εκτός για πρώτη φορά ο υποψήφιος της Δεξιάς Φρανσουά Φιγιόν, ίσως το σκηνικό να επαναληφθεί, με τον ίδιο πρωταγωνιστή. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν είναι σίγουρα ο νέος Μακρόν για μία σειρά λόγων, ωστόσο η δημοτικότητά του και η οριζόντια αποδοχή του σε κόμματα, έχει ήδη προκαλέσει ανησυχία στο κομματικό σκηνικό.
Διαβάστε το ρεπορτάζ της Μαρίνας Οικονομίδου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
