Kathimerini.com.cy
Η Λευκωσία είχε τρία μεγάλα ανοικτά μέτωπα με το Βερολίνο, πριν από την άφιξη του Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ, στην Κύπρο. Όσα ακριβώς έχει και σήμερα, μετά την επίσκεψη του προέδρου της Γερμανίας, η οποία δεν στερείται συμβολισμών, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπήκε σε βαθιά νερά και κατά συνέπεια δεν μπορεί να θεωρείται καταλυτική για τη συνέχεια. Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης επένδυσε κατά κύριο λόγο σε δύο επίπεδα: Αφενός στην οικοδόμηση μιας σχέσης, ενός καναλιού επικοινωνίας με το Βερολίνο, κάτι που για τη Λευκωσία κρίνεται ως αναγκαίο, δεδομένων των κενών που παρουσιάζονται εδώ και πολλά χρόνια. Και αφετέρου στην άσκηση της γερμανικής επιρροής προς την Άγκυρα, με στόχο την επανέναρξη συνομιλιών για λύση του Κυπριακού, «στη βάση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας», ως επίσης και στη συμβολή της Ε.Ε. σε όλο το φάσμα της διαδικασίας, με τον διορισμό ενός Ευρωπαίου επισήμου, θέμα το οποίο συζητήθηκε, χωρίς όμως να υπάρξουν δεσμεύσεις.
Διαβάστε το ρεπορτάζ του Παύλου Ξανθούλη στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
