ΚΥΠΕ
Με ταχείς ρυθμούς έλιωσε ο παγετώνας Λιούις που σκέπαζε το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Αφρικής, το όρος Κένυα, αποδεικνύοντας τους τεράστιους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής.
Το όρος Κένυα, σχεδόν 5.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας καλυπτόταν από παχύ στρώμα χιονιού γνωστό με την ονομασία παγετώνας Λιούις. Η επιβλητική μάζα πάγου ήταν πόλος έλξης για επισκέπτες και οι ντόπιοι εκφράζουν ανησυχία ότι ο παγετώνας θα έχει εξαφανιστεί εντελώς σε λίγα χρόνια, μεταμορφώνοντας το τοπίο και αποθαρρύνοντας τους επισκέπτες.
Το όρος Κένυα είναι ένα από τα μοναδικά βουνά στην αφρικανική ήπειρο με παγετώνες και οι επιστήμονες φοβούνται ότι έως το 2030 δεν θα έχει καθόλου πάγο.
Ο παγετώνας Λιούις έχασε το 90 τοις εκατό του όγκου του μεταξύ 1934 και 2010, σύμφωνα με μια μελέτη του 2011 με επικεφαλής τον Ράϊνερ Πρίντζ, του Πανεπιστημίου του Ίνσμπρουκ της Αυστρίας.
Μια δορυφορική μελέτη πέρυσι, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Environmental Research: Climate, διαπίστωσε ότι η επιφάνεια του πάγου στο όρος Κένυα ήταν μόλις 4,2 τοις εκατό του μεγέθους σε σύγκριση με τις πρώτες αξιόπιστες παρατηρήσεις το 1900.
Αν και λιγότερο γνωστό από το Κιλιμάντζαρο, το όρος Κένυα είναι επίσης Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO που προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
Μερικές φορές φαίνονται ελέφαντες στο πυκνό δάσος στη βάση του, ενώ τα δέντρα δίνουν τη θέση τους σε καταπράσινους λόφους στην ανάβαση. Μετά από πολύωρη πεζοπορία, εμφανίζονται οι καφέ βράχοι της κορυφής.
Ο Καθηγητής Πρίντζ εξήγησε ότι η συρρίκνωση του πάγου οφείλεται στις αλλαγές θερμοκρασίας στην επιφάνεια του Ινδικού Ωκεανού που μεταφέρουν υγρασία σε ολόκληρη την ανατολική Αφρική, «και, ως εκ τούτου, επηρεάζεται από τον πλανήτη μας που θερμαίνεται».
Τα βουνά δεν δέχονται πλέον αρκετό χιόνι και στερούνται τη 'λευκή κουβέρτα' που προστατεύει τους παγετώνες από τις επιπτώσεις της ηλιακής ακτινοβολίας.
