ΚΥΠΕ
Την κάθετη αντίθεση του Κινήματος Οικολόγων - Συνεργασία Πολιτών στην δημιουργία τουριστικής πλαζ στην παραλία της Πέτρας του Ρωμιού εκφράζει σε επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Περιβάλλοντος Χαράλαμπο Θεοπέμπτου και στην Επίτροπο Περιβάλλοντος Αντωνία Θεοδοσίου, ο Πρόεδρος του Κινήματος Γιώργος Περδίκης.
Στην επιστολή του, ο κ. Περδίκης υπενθυμίζει ότι η περιοχή της Πέτρας του Ρωμιού, είναι μια περιοχή με υψηλό περιβαλλοντικό και πολιτιστικό πλούτο. Γι’ αυτό το λόγο έχει καθοριστεί ως μέρος του δικτύου προστατευόμενων περιοχών Νατούρα 2000 (Ειδική Ζώνη Διατήρησης και Ζώνη Ειδικής Προστασίας CY5000005 Ακρωτήριο Άσπρο - Πέτρα Ρωμιού). Είναι επίσης περιοχή που εντάσσεται στο κρατικό δάσος Ραντί.
Τους επισημαίνει ότι πρώτα πρέπει να συνεννοηθούν με το αρμόδιο Υπουργείο της προστασίας του Περιβάλλοντος (Διεύθυνση Περιβάλλοντος, Τμήμα Δασών), το οποίο θα τους ενημερώσει πόσο δύσκολο είναι να δεχθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση την οποιαδήποτε επέμβαση σε περιοχή προστασίας της φύσης και των πουλιών.
«Μετά θα πρέπει να συνεννοηθείτε και με το Υπουργείο Εσωτερικών, γιατί η περιοχή είναι – σύμφωνα με τη δήλωση πολιτικής για την ύπαιθρο – περιοχή υψηλού κάλλους. Άρα κάθε επέμβαση πρέπει να ελέγχεται και από το Τμήμα Πολεοδομίας, κατά πόσο επηρεάζει την αισθητική του τοπίου», προστίθεται.
Λόγο σε αυτήν την υπόθεση, συνεχίζει ο κ. Περδίκης, έχει και το Υφυπουργείο Πολιτισμού γιατί «ένας τέτοιος χώρος που έχει αυτήν την έντονη σχέση με τις παραδόσεις και τους μύθους του λαού μας, δεν μπορεί να τύχει διαχείρισης ως μια ακόμα τουριστική παραλία».
Αυτό που χρειάζεται ο χώρος, συνεχίζει, είναι να υπάρχει σταθερή και επιμελής φροντίδα για την καθαριότητα, να υπάρχουν σύγχρονες υποδομές πρόσβασης που να καλύπτουν και τις ανάγκες των ΑμεΑ, να υπάρχει 24ωρη φύλαξη και αισθητική αναβάθμιση του χώρου.
Περαιτέρω αναφέρει ότι το Υπουργείο Μεταφορών θα ήταν χρήσιμο μόνο σε ό,τι αφορά στην επίσπευση των έργων για την πρόσβαση στο χώρο από το Πισσούρι και – ίσως – στη διαμόρφωση περισσότερων χώρων στάθμευσης, όλα όμως αν και εφόσον το επιτρέπει ο χώρος ως προστατευόμενος ευρωπαϊκός βιότοπος.
