ΠΗΓΗ: CNN
Μια στιγμιαία, ενστικτώδης απόφαση να τρέξει σε έναν πορτοκαλεώνα ήταν πιθανότατα αυτό που έσωσε τον 22χρονο Γκαλ Κατζ από το μακελειό σε μουσικό φεστιβάλ το πρωί του Σαββάτου στο νότιο Ισραήλ.
Καθώς οι ένοπλοι της Χαμάς πυροβολούσαν αδιακρίτως λίγα μέτρα μακριά τους, ο Κατζ και ένας φίλος του έμειναν κρυμμένοι και άλαλοι κάτω από τα δέντρα για έξι ώρες, προτού τους σώσουν Ισραηλινοί στρατιώτες.
Πολλοί φίλοι του 22χρονου δεν είχαν τα ίδια αντανακλαστικά επιβίωσης ούτε την ίδια τύχη με αυτόν. «Πηγαίνω από κηδεία σε κηδεία» ομολογεί ο ίδιος περιγράφοντας τα όσα δραματικά έζησε στο CNN.
«Χορεύαμε, ο ήλιος είχε μόλις βγει. Και τότε, είδα ανθρώπους να κοιτούν πίσω τους, οπότε γύρισα κι εγώ. Είδα το Σιδηρούν Θόλο και πυραύλους στον ουρανό. Αρχικά, το υποβάθμισα, σκέφτηκα, α οκ, ρουκέτες, αυτό στο Ισραήλ δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, θα μας είχαν ειδοποιήσει από το φεστιβάλ αν ήταν κάτι σοβαρό. Ομως, δέκα δευτερόλεπτα μετά, η μουσική σταμάτησε και μας έδωσαν εντολή να εκκενώσουμε την περιοχή. Και πάλι, όμως, δεν ανησυχήσαμε τρομερά» περιγράφει ο ίδιος.
«Πολύς κόσμος κατευθύνθηκε στα αυτοκίνητα για να φύγει όσο γρηγορότερα μπορούσε. Ομως, εγώ δεν ήθελα να μπω σε αυτοκίνητο, γιατί, όταν υπάρχουν ρουκέτες έξω, το αυτοκίνητο λαμπαδιάζει αστραπιαία», παραδέχεται.
«Περιμέναμε και περιμέναμε. Κι έπειτα, τρία-τέσσερα άτομα ήρθαν τρέχοντας και ουρλιάζοντας λέγοντας πως υπάρχουν πληροφορίες για τρομοκράτες που έρχονται πεζή. Και πάλι όμως, εγώ που υπηρέτησα στον στρατό ως στρατιώτης μάχης, σκέφτηκα πως εντάξει, δεν χρειάζεται πανικός. Αν είναι ένας, δύο, τρεις άνθρωποι, θα ξεθυμάνει γρήγορα».
Το βίντεο με τους ενόπλους της Χαμάς
Ο 22χρονος και φίλοι του μπήκαν στο αυτοκίνητο, αλλά παρέμειναν ακινητοποιημένοι στον δρόμο, καθώς όλοι προσπαθούσαν να φύγουν μαζικά. Τότε ήταν που είδε ένα βίντεο στο κινητό του με ένα φορτηγάκι με ενόπλους της Χαμάς, ντυμένους στα μαύρα.
«Οταν είδα το βίντεο αυτό, τότε κατάλαβα πως βρισκόμασταν αντιμέτωποι με κάτι που δεν είχε συμβεί ποτέ ξανά. Ξαφνικά φοβήθηκα. Γιατί κατάλαβα όχι μόνο πως συνέβαινε κάτι πρωτόγνωρο, αλλά και πως το ζούσα προσωπικά. Ενώ έβλεπα το βίντεο, ταυτόχρονα άκουσα πυροβολισμούς – και όχι του ισραηλινού στρατού, αυτούς τους αναγνωρίζω. Ηταν τρομοκράτες και πυροβολούσαν με αυτόματα, με καλάσνικοφ» ,προσθέτει.
Ο Γκατζ συνέχισε για λίγο ακόμα με το αυτοκίνητο, μέχρι που είδε τα αυτοκίνητα εμπρός του να κάνουν αναστροφή και άκουσε τα πυρά να πλησιάζουν.
Ισραήλ: Πώς το φεστιβάλ Supernova μετατράπηκε σε παγίδα θανάτου της Χαμάς – Ανάλυση των βίντεο στα social media
Ισραήλ: Πώς το φεστιβάλ Supernova μετατράπηκε σε παγίδα θανάτου της Χαμάς – Ανάλυση των βίντεο στα social media
«Προσπάθησα να μείνω ψύχραιμος, γιατί ήταν το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω εκείνη τη στιγμή. Και ξαφνικά βλέπω έναν πορτοκαλεώνα. Αρχίσαμε με τον φίλο μου να τρέχουμε αλλόφρονες. Το μόνο που θέλαμε ήταν να βγούμε από το αυτοκίνητο. Αφήσαμε τη μηχανή αναμμένη και εκείνο το κλάσμα δευτερολέπτου σκέφτηκα: Να πάνε να γ@@@@θούν τα αυτοκίνητα, τα χρήματα, οι περιουσίες, εγώ θέλω να ζήσω».
«Αρπαξα τον φίλο μου και του είπα: “Εσύ και εγώ πρέπει να εξαφανιστούμε για λίγες ώρες μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα”. Κι έτσι κάναμε. Μείναμε ξαπλωμένοι κάτω από πορτοκαλιές για πέντε ή έξι ώρες. Οι τρομοκράτες δεν ενδιαφέρονταν για οπωρώνες, αναζητούσαν ανθρώπους σε οικισμούς. Αναζητούσαν να προκαλέσουν απώλειες. Εμείς μείναμε εκεί, χωρίς να μιλάμε ο ένας στον άλλον. Γύρω μας ακούγαμε πυροβολισμούς και βομβαρδισμούς, νιώθαμε τη γη να σείεται από κάτω μας».
Ο Γκατζ έχασε πολλούς από τους φίλους του με τους οποίους λίγα 24ωρα πριν χόρευαν και διασκέδαζαν μαζί.
«Πήγαμε μαζί στο φεστιβάλ. Αλλά εκείνοι δεν επέστρεψαν ποτέ σπίτι τους. Τώρα, εγώ πηγαίνω από κηδεία σε κηδεία, είναι εξωπραγματικό», λέει.
Ο ίδιος εστιάζει στην ειρωνεία της τεράστιας αυτής τραγωδίας. Οπως λέει, η ψυχεδελική τρανς σκηνή του Ισραήλ αποτελείται από ανθρώπους που πιστεύουν στην ελευθερία και την αγάπη, «άνθρωποι πολύχρωμοι, χαρούμενοι, που αγαπούν τη ζωή. Και ξαφνικά τους βλέπεις σε ένα πεδίο μάχης».
«Η δική μου ιστορία είναι πολύ ήπια, για να είμαι ειλικρινής. Και ευχαριστώ τον Θεό για αυτό. Υπάρχουν άνθρωποι που έχασαν τους δικούς τους, τους φίλους τους, τους αδελφούς τους στα χέρια τους» καταλήγει.
