Την ώρα που βομβαρδίζει εντατικά τη Γάζα, το Ισραήλ προετοιμαζόταν χθες για στρατιωτική επιχείρηση πρωτοφανούς κλίμακας, προειδοποιώντας έμμεσα τη διεθνή κοινότητα ότι οι κανόνες άλλαξαν οριστικά μετά τη σφαγή των υπηκόων του το περασμένο Σάββατο.
Η νέα κυβέρνηση εθνικής ενότητας της χώρας, η οποία θα κληθεί να εγκρίνει τα σχέδια του στρατού, ομονοεί στην ανάγκη εξάρθρωσης της Χαμάς, προκειμένου να μην μπορέσει να απειλήσει πάλι το Ισραήλ, και στον εντοπισμό των υπεύθυνων για τον θάνατο περισσότερων από 1.300 Ισραηλινών αμάχων.
Η πραγματοποίηση στρατιωτικής επιχείρησης θεωρείται βέβαιη. Διαφωνίες εκφράζονται, όμως, για τη φύση της, αν δηλαδή θα ξεκινήσει με επίθεση μεγάλης κλίμακας ή με τη διείσδυση μικρών προπομπών τμημάτων και πώς θα επιτευχθεί ο συντονισμός της ισραηλινής υπεροπλίας, λέει ο απόστρατος στρατηγός Γιάκοφ Αμιντρόρ, πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Νετανιάχου σε παλαιότερη θητεία του Μπίμπι.
Μία εισβολή στη μικρή και πυκνοκατοικημένη Γάζα των 2,3 εκατομμυρίων κατοίκων θα ήταν πολύ επικίνδυνη. Η Χαμάς γνωρίζει άριστα το πεδίο, αξιοποιεί πυκνό δίκτυο σηράγγων λαθρεμπορίου, διαθέτει κρυψώνες όπλων και πυρομαχικών σε κατοικημένες περιοχές και έχει χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν αμάχους ως ανθρώπινες ασπίδες. Κατά τη διάρκεια μικρότερου πολέμου στη Γάζα πριν από μία δεκαετία, έκθεση του ισραηλινού επιτελείου που είχε διαρρεύσει στον Τύπο προειδοποιούσε για βαρύτατες απώλειες σε περίπτωση εισβολής.
Ο Αμιντρόρ λέει ότι η διαταγή του στρατού για εκκένωση της βόρειας Γάζας από τον πληθυσμό είναι ανέφικτη, ενώ το ερώτημα που απασχολεί όλους είναι πόσο χρόνο θα παραμείνουν ισραηλινά στρατεύματα στη Λωρίδα σε περίπτωση εισβολής. «Δεν υπάρχει ούτε ένα μέλος του υπουργικού συμβουλίου, το οποίο να διαφωνεί με την πρόταση να τσακιστεί η Χαμάς. Πόσος χρόνος θα χρειαστεί, η μέθοδος και ο περιορισμός του αριθμού των θυμάτων είναι τώρα τα θέματα συζήτησης. Αν χρειαστεί, θα καταλάβουμε το σύνολο της Λωρίδας. Θα πρέπει να γίνει αργά και μεθοδικά και μπορεί να απαιτήσει έξι μήνες», λέει ο απόστρατος στρατηγός.
Η προοπτική νέας κατοχής της Γάζας, όμως, δεν είναι καθόλου δημοφιλής, λέει ο Ιταμάρ Γιαρ, ο οποίος συμμετείχε στον σχεδιασμό της απεμπλοκής του ισραηλινού στρατού και της μετεγκατάστασης εποίκων από τη Γάζα το 2005. «Οι χερσαίες επιχειρήσεις δεν αποτελούν αυτοσκοπό, είναι απλά ένα μέσον επίτευξης του πολιτικού στόχου, ο οποίος είναι να εμποδίσουμε τη Χαμάς να επιτεθεί ξανά εναντίον του Ισραήλ, κάτι που είναι αδύνατο μόνο με αεροπορικές επιδρομές. Η ευθύνη της διοίκησης της Γάζας, όμως, δεν είναι κάτι που το Ισραήλ επιδιώκει», λέει ο Γιαρ, που διατηρεί τον βαθμό του έφεδρου συνταγματάρχη.
Οι χερσαίες επιχειρήσεις θα αφορούν τη δημιουργία ασφαλών προγεφυρωμάτων εντός της Λωρίδας, την πραγματοποίηση επιδρομών ομάδων κομάντος για αναγνώριση και συλλογή πληροφοριών, τον εντοπισμό και την απελευθέρωση ομήρων και την εξόντωση μαχητών της Χαμάς. «Είναι ξεκάθαρο σε όλους ότι μία χερσαία επιχείρηση θα έχει υψηλό κόστος σε παλαιστινιακές ζωές, αλλά και ακριβό τίμημα σε ισραηλινές στρατιωτικές απώλειες», λέει ο Γιαρ.
Το φιάσκο των φημισμένων ισραηλινών υπηρεσιών πληροφοριών και του στρατού απέναντι στην επίθεση της Χαμάς προσέφερε πολύτιμο δίδαγμα. Σε συσκέψεις ανώτατων αξιωματούχων της άμυνας ορισμένοι αξιωματικοί αμφισβήτησαν την ικανότητα του στρατού να αντιμετωπίσει ένα καλά οπλισμένο και εκπαιδευμένο ανταρτικό κίνημα σε αστική ζώνη, την οποία ελέγχουν και γνωρίζουν οι μαχητές του εχθρού. Ενδεχόμενη ολιγωρία της κυβέρνησης θα δημιουργούσε υπαρξιακό κίνδυνο για το Ισραήλ, ενθαρρύνοντας τους εχθρούς της χώρας στη Μέση Ανατολή και πλήττοντας ανεπανόρθωτα το άγραφο συμβόλαιο μεταξύ κράτους και πολιτών για την προστασία τους. Οι διαφορές με το παρελθόν παραμένουν, ωστόσο, εντυπωσιακές. Αυτή τη φορά το Ισραήλ θέτει στο περιθώριο ορισμένες από τις παραδοσιακές προτεραιότητές του, όπως ότι οι Ισραηλινοί όμηροι πρέπει να προστατεύονται και να απελευθερώνονται, ότι οι ζωές των στρατιωτών είναι πολύτιμες και ότι το Ισραήλ αποφεύγει να γίνεται στόχος παγκόσμιας κατακραυγής και διεθνών διώξεων.
Αυτή τη φορά, το Ισραήλ είναι υποχρεωμένο, όπως λένε κυβερνητικά στελέχη, να κατατροπώσει τη Χαμάς, ακόμη και αν αυτό στοιχίσει ζωές ομήρων και στρατιωτών του. Σε προηγούμενες συρράξεις με τη Χαμάς –και ιδιαίτερα το 2009– το ισραηλινό πεζικό εισχώρησε στη Γάζα και προωθήθηκε με μεγάλη ευκολία. Ο τότε πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ και ο τότε επικεφαλής της στρατιωτικής διοίκησης του νότιου Ισραήλ και σημερινός υπουργός Αμυνας, Γιοάβ Γκαλάντ, ζητούσαν από το επιτελείο να διατάξει τη συνέχιση της προέλασης εντός της Γάζας. Αλλοι, όπως ο Εχούντ Μπάρακ, τότε υπουργός Αμυνας, υποστήριζαν ότι τα αντίποινα είχαν προκαλέσει αρκετή ζημιά και αν συνέχιζε την προέλαση, το Ισραήλ θα έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη του παλαιστινιακού πληθυσμού της Γάζας. Η πλευρά του Μπάρακ κέρδισε την αντιπαράθεση στο υπουργικό συμβούλιο, οδηγώντας στην απόσυρση του ισραηλινού στρατού.
Πηγή: The New York Times
