Kathimerini.gr
Γιώργος Γεωργακόπουλος
Μια ποδοσφαιρική αυτοκρατορία των πέντε ηπείρων χτίζει στο όνομα της Μάντσεστερ Σίτι το Αμπου Ντάμπι.
Η Σίτι και η ιδιοκτήτριά της, City Football Group, έχουν βρει τον τρόπο να αποφύγουν τους περιορισμούς περί πολυϊδιοκτησίας και δανεισμού παικτών στο εξωτερικό, αγοράζοντας και μοιράζοντας ταλαντούχους ποδοσφαιριστές σε θυγατρικούς συλλόγους σε άλλες χώρες, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις δεν φθάνουν ποτέ να αγωνιστούν στους πρωταθλητές Αγγλίας αλλά παίζουν σημαντικό ρόλο στο εκάστοτε μεταγραφικό παζάρι και στα εγχώρια πρωταθλήματα.
Η City Football Group, που ελέγχεται κατά 81% από το εμιράτο του Αμπου Ντάμπι, έχει ούτε λίγο ούτε πολύ στην ιδιοκτησία της -ή υπό μερικό έλεγχο- τόσο τη Σίτι όσο και άλλους 12 ποδοσφαιρικούς συλλόγους σε Ευρώπη, Ασία, Βόρεια Αμερική, Νότια Αμερική και Αυστραλία.
Ο όμιλος αυτός αποτελεί πνευματικό τέκνο του πρώην αντιπροέδρου της Μπαρτσελόνα, Φεράν Σοριάνο. Οι μη αγγλικές ομάδες που έχει υπό τον έλεγχό του ο όμιλος που πήρε και το όνομά του από τη Σίτι, είναι η Νιου Γιορκ Σίτι στις ΗΠΑ, η Λόμελ στο Βέλγιο, η Τρουά στη Γαλλία, η Μέλμπουρν Σίτι στην Αυστραλία, η Μοντεβιδέο Σίτι Τόρκε στην Ουρουγουάη, η Μουμπάι Σίτι στην Ινδία, η Χιρόνα στην Ισπανία, η Σιτσουάν Τζιουνιού στην Κίνα, η ιταλική Παλέρμο, η Μπαΐα στη Βραζιλία και οι Γιοκοχάμα Μαρίνος στην Ιαπωνία. Επίσης έχει στενή συνεργασία με την Κλουμπ Μπολίβαρ της Βολιβίας.
Να τονιστεί εδώ ότι η μία από τις 13 ομάδες του ομίλου, η καταλανική Χιρόνα, είναι ομάδα που εδρεύει σε πόλη μόλις 85 χιλιόμετρα από τη γενέτειρα του τεχνικού της Μάντσεστερ Σίτι, Πεπ Γκουαρδιόλα, δηλαδή το Σαντπαδό.
Στο πλαίσιο αυτό, το σχέδιο Σοριάνο για μια παγκόσμια ποδοσφαιρική εταιρεία έχει στα 10 χρόνια λειτουργίας της City Football Group πάρει σάρκα και οστά, ως πολυεθνική που έχει τη βιτρίνα της, τη Μάντσεστερ Σίτι, αλλά και τις αποθήκες της, όπου «στοιβάζονται» δεκάδες έμψυχα περιουσιακά στοιχεία του ομίλου. Πώς γίνεται αυτό;
Ιούλιος του 2017. Ο φέρελπις μέσος του Ερυθρού Αστέρα Λούκα Ιλιτς είχε μόλις κλείσει τα 18 του, είχε γίνει διεθνής τόσο με τους παίδες όσο και με τους εφήβους της Σερβίας, ενώ κλήθηκε και στην Εθνική Ελπίδων της πατρίδας του. Είχε κάνει πριν από μερικές ημέρες και το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα των «ερυθρόλευκων» του Βελιγραδίου σε αγώνα του Γιουρόπα Λιγκ, όταν ξάφνου η Μάντσεστερ Σίτι τού άνοιξε την πόρτα για το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου προσφέροντάς του συμβόλαιο.
Στη Σίτι δεν έπαιξε όμως. Δόθηκε ένα χρόνο δανεικός πίσω στον Ερυθρό Αστέρα, ακολούθησαν τρία χρόνια με δανεισμό στην Ολλανδία (σε Μπρέντα και Τβέντε), αλλά μπήκε το 2022 και τη γαλάζια φανέλα των «Σίτιζενς» δεν τη φόρεσε ποτέ. Τελικά τον Ιανουάριο του 2022 παραχωρήθηκε στην Τρουά, ιδιοκτησίας της City Football Group (από όπου και πάλι δόθηκε δανεικός στην Μπάτσκα Τόπολια, στην πατρίδα του).
Δεν ήταν ο μόνος: Μαζί με τον Ιλιτς τη διαδρομή Μάντσεστερ Σίτι – Τρουά έκαναν το 2022 άλλοι τρεις παίκτες, που ενώ είχαν αποκτηθεί από την αγγλική ομάδα δεν έπαιξαν ούτε ένα λεπτό επίσημου αγώνα με τη Σίτι. Πρόκειται για τον Κροάτη Αντε Παλάβερσα (αρχηγό της Εθνικής Εφήβων της Κροατίας που παραχωρήθηκε στην Τρουά σχεδόν δωρεάν), τον Κολομβιανό Μάρλος Μορένο και τον Αμερικανό Ερικ Πάλμερ-Μπράουν. Ολοι αυτοί παραχωρήθηκαν με μεταγραφή, που μπορεί και να κόστισαν συνολικά λιγότερο από ό,τι τα… παπούτσια του Ερλινγκ Χάαλαντ. Ποιος χρειάζεται τους δανεισμούς όταν μπορεί να μετακινεί παίκτες μεταξύ «αδελφών ομάδων»;
Και γιατί όλοι αυτοί «πωλήθηκαν» το 2022; Η FIFA έχει επιβάλει από τον περασμένο Ιούλιο περιορισμό στον αριθμό των ποδοσφαιριστών που μπορεί να δανείσει μια ομάδα σε συλλόγους άλλης χώρας. Αρχικά το όριο τέθηκε στους οκτώ παίκτες και από τον επόμενο μήνα θα μειωθεί στους επτά, με την προοπτική από το 2024 να συρρικνωθεί περαιτέρω στους έξι.
Ωστόσο, δεν υπάρχει περιορισμός στην… αποθήκευση παικτών από μεγαλύτερες σε μικρότερες ομάδες σε πλαίσιο συνιδιοκτησίας, ένα «παραθυράκι» που έχει κάνει… λεωφόρο για πολλαπλές διαδρομές παικτών η City Football Group, σκορπίζοντας στις ομάδες που ελέγχει τα φιντάνια που εξασφαλίζει. Με μεταγραφές ως επί το πλείστον εικονικές, όπου ουσιαστικά τα περιουσιακά του στοιχεία βγαίνουν από τη μια «τσέπη» και μπαίνουν σε άλλη, καταφέρνει και τα κριτήρια του Οικονομικού Ευ Αγωνίζεσθαι (Financial Fair Play) να ικανοποιεί και να επεκτείνει μια αυτοκρατορία όπου κινεί τα νήματα στις μεταγραφές από άποψης τιμών και αποτροπής της πορείας ποδοσφαιρικών ταλέντων προς αντίπαλους για τη Σίτι συλλόγους. Οι προαναφερθέντες τέσσερις ποδοσφαιριστές που… φόρτωσε η Σίτι στην Τρουά δεν αποτελούν κάποια εξαίρεση, αλλά μέρος του κανόνα. Οπως υπολογίζει η βρετανική εφημερίδα Mail on Sunday σε σχετική έρευνά της, 36 ποδοσφαιριστές έχει αποθηκεύσει με τον ίδιο τρόπο σε θυγατρικούς συλλόγους άλλων χωρών η πρωταθλήτρια Αγγλίας την τελευταία δεκαετία, κι ενώ στα συνολικά 127 χρόνια που είχαν όλοι μαζί αυτοί οι παίκτες με τη Σίτι έχουν αγωνιστεί ως βασικοί μόλις έξι φορές, από τα οποία τα τέσσερα αφορούν αγώνες του Ισπανού Ανχελίνιο. Οι άλλοι 33 παίκτες-ταλέντα, δηλαδή, δεν έχουν ξεκινήσει ούτε ένα ματς της Σίτι, ενώ το κόστος και των 36 είχε ξεπεράσει τα 110 εκατ. ευρώ για την αγγλική ομάδα.
Ολοι αυτοί, αφού κριθεί ότι δεν είναι αμέσως απαραίτητοι για την ομάδα του Γκουαρδιόλα, φεύγουν από την ομάδα, είτε ως δανεικοί, έως και το 2021, είτε ως μεταγραφές, κατά κύριο λόγο από το 2022. «Αποθηκεύονται» σε ομάδες του ομίλου ή σε άλλες που… χρωστούν χάρες στη Σίτι, αποκλείοντας έτσι το ενδεχόμενο ένταξής τους σε άμεση ανταγωνίστρια της πρωταθλήτριας της Πρέμιερ Λιγκ, ενώ παράλληλα παρακολουθείται από κοντά η πρόοδός τους.
Το χρήμα άλλωστε δεν λείπει από τη Σίτι, άρα η αγορά ταλαντούχων νέων μπορεί να κοστίζει αλλά δεν γονατίζει τον σύλλογο. Υπολογίζεται, βάσει στοιχείων του Ποδοσφαιρικού Παρατηρητηρίου CIES της Ελβετίας ότι η φετινή φιναλίστ και φαβορί του Τσάμπιονς Λιγκ έχει συνολικό κόστος απόκτησης του ρόστερ της που φτάνει το 1,064 δισ. ευρώ, ενώ η βασική της ενδεκάδα για το 2022-23 αποτιμάται σε 605 εκατ. ευρώ. Σε αντίθεση με άλλους συλλόγους, στη Σίτι είναι ανοιχτοχέρηδες και στις αγορές τους και στις παραχωρήσεις σε φιλικούς συλλόγους, ανεβάζοντας έτσι συνολικά και τις τιμές των ποδοσφαιριστών σε επίπεδα που δυσκολεύουν κάποιους ανταγωνιστές εντός κι εκτός συνόρων να ακολουθήσουν.
Οταν το 2017 η Χιρόνα είχε πέντε παίκτες δανεικούς από τη Σίτι και ο αδελφός του Πεπ, Πέρε Γουαρδιόλα, αποκτούσε το 44% του συλλόγου, ο πρόεδρος της ισπανικής λίγκας Χαβιέρ Τέμπας κατηγόρησε τότε τη Σίτι περί «οικονομικού ντοπαρίσματος» και για «λογιστικά τεχνάσματα» της καταλανικής ομάδας, που χάρη στην ενίσχυση που λαμβάνει κατάφερε να ανέβει στην Πριμέρα Ντιβισιόν.
Το ζήτημα έχει φτάσει πλέον στα ευρωπαϊκά πολιτικά όργανα, καθώς η Βιρτόν, αντίπαλος της Λόμελ στη β΄ κατηγορία του Βελγίου, κατέθεσε καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή περί αθέμιτου ανταγωνισμού. Συγκεκριμένα, η Βιρτόν κατήγγειλε ότι η City Football Group παραβαίνει τους νέους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης που απαγορεύουν την εισροή ξένων κεφαλιών τα οποία αλλοιώνουν τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, αναφερόμενη στα 16 εκατ. ευρώ που φέρεται να είναι ο πληρωμένος από το Αμπου Ντάμπι προϋπολογισμός της βελγικής θυγατρικής του ομίλου.
Το «αποτύπωμα» της City Football Group
13 οι σύλλογοι με τους οποίους συνδέεται η City Football Group.
605 εκατ. ευρώ το κόστος της βασικής ενδεκάδας της Μάντσεστερ Σίτι.
36 οι «αποθηκευμένοι» παίκτες σε θυγατρικούς συλλόγους άλλων χωρών, που κόστισαν στη Σίτι 115 εκατ. ευρώ.
127 συνολικά τα χρόνια των συμβολαίων που είχαν όλοι μαζί αυτοί οι παίκτες με τη Σίτι, ενώ έχουν αγωνιστεί ως βασικοί μόλις έξι φορές.
7 οι ποδοσφαιριστές που επιτρέπει πλέον η FIFA να δανειστούν εκτός συνόρων.
