Του Ονασαγόρα
Ο σεισμός, το τσουνάμι, ο Φούλης και ο Νίκος
Ίσως να μην υπήρξε ποτέ ανάλογη στιγμή στην πολιτική μας ιστορία που η πολιτική κατάσταση να έχει τέτοια ταύτιση με τα φυσικά φαινόμενα. Την ίδια ημέρα που ο Δημοκρατικός Συναγερμός του Φούλη ξεκαθάριζε το τοπίο με τον κομματικό υποψήφιο, τον ίδιο τον Αβέρωφ δηλαδή ως ο εις και ο μόνος, ένας σεισμός μεγάλης δυναμικής ταρακούνησε την νήσο. Πέραν των έξι ρίχτερ, άλλοι λένε για 6,1 και άλλοι για 6,7, προκάλεσαν πανικό στην περιοχή μας. Το παλαιό σύνθημα «Σεισμός-σεισμός, Συναγερμός» αναβίωσε στην κατάλληλη στιγμή και με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο.
Κάποιες χώρες εξέδωσαν μάλιστα και οδηγία για ενδεχόμενο τσουνάμι, παραπέμποντας ευθέως και εν αγνοία τους βεβαίως, στον Φούλη που είχε έγκαιρα προβλέψει και το τσουνάμι.
Ευτυχώς με τον σεισμό πήγαν όλα καλά. Ούτε τσουνάμι σημειώθηκε. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον. Και ενώ η επόμενη ημέρα ξημέρωσε χωρίς ιδιαίτερα καιρικά προβλήματα, από την Πινδάρου η συννεφιά δεν έχει φύγει. Μάλλον τώρα άρχισαν να μαζεύονται τα σύννεφα και όλοι αναμένουν να ξεσπάσει η νέα μπόρα. Όχι ο εξ Έλλάδος Διομήδης αλλά ο εκ Γεροσκήπου Χριστοδουλίδης.
Τα όσα και οι δύο, Φούλης και Χριστοδουλίδης δήλωσαν δημόσια τις τελευταίες ημέρες προμηνύουν ότι η ταραγμένη σχέση τους δεν τελείωσε με την οριστικοποίηση της επίσημης υποψηφιότητας του Αβέρωφ. Αντίθετα, τώρα αρχίζει και προβλέπεται θυελλώδης. Μάλλον ο χθεσινός σεισμός μάλλον το προόρτιο ήταν. Ο μεγάλος σεισμός υποβόσκει.
Το de javu και οι οριοθετήσεις
Μιας και μιλάμε για χωρο-χρονικές συμπτώσεις, τελικά θα το ζήσουμε το θεαματικό de javu για το όποιο σας έγραψα σε προηγούμενη στήλη. Θυμάστε τον Μάρτιο του 2018 που οι Κασουλίδης και Χριστοδουλίδης αντάλλαζαν ευχές αποχαιρετώντας ο ένας τον άλλον; Σήμερα το σκηνικό επαναλαμβάνεται. Με τους ίδιους πρωταγωνιστές σε αντίθετες όμως θέσεις. Ο Κασουλίδης επιστρέφει στον… φυσικό του χώρο για να αποχαιρετήσει τον προκάτοχό και πρώην διάδοχό και συνεργάτη του στο ΥΠΕΞ. Πρόκειται για μια συνάντηση που ως γνωστόν πρώτη εξήγγειλε η “Κ” προ καιρού και έγινε viral σε σόσιαλ μίντια αλλά και πολιτικά και δημοσιογραφικά πηγαδάκια.
Το συγκεκριμένο de javu οριοθετεί και μια νέα εποχή, τόσο στο ΥΠΕΞ και στην κυβέρνηση του μεγάλου Νίκου όσο και στην πολιτική και προσωπική πορεία του μικρού Νίκου.
Ο Κασουλίδης φρόντισε από την πρώτη στιγμή να οριοθετήσει το νέο του… γήπεδο. Στο προεδρικό, αφού αστειεύτηκε με το γνωστό του χιούμορ, λέγοντας ότι νιώθει ότι ο Πρόεδρος τον ανακάλεσε από την εφεδρεία στην ενεργό μάχη, σημείωσε πως θα δοθεί περισσότερη σημασία στους Εν Κύπρο διπλωμάτες. Κάτι που έστειλε από την αρχή ξεκάθαρο μήνυμα ότι οι εν λόγω διπλωμάτες μάλλον είχαν παραγνωριστεί και τώρα ήρθε η ώρα να τους δοθεί η σημασία που πρέπει. Κάτι που βεβαίως θα έχει επίδραση και στην προώθηση και εξέλιξη του Κυπριακού.
Ο Κασουλίδης θα έχει βεβαίως την ευκαιρία να αναλύσει τις σκέψεις και τις δράσεις του στις ημέρες που θα ακολουθήσουν.
Το ίδιο και ο Χριστοδουλίδης που εγκαταλείπει τον υπουργικό θώκο για να αφιερωθεί χωρίς εμπόδια στον προεκλογικό του. Ή μήπως όχι; Γιατί ακούω πως μια μεγάλη ανησυχία στο επιτελείο υπάρχει, τώρα που «φουντώνει ο πόλεμος από τον Συναγερμό». Η μεγάλη μάχη στην αμέσως επόμενη περίοδο είναι για τα αποτελέσματα των επόμενων δημοσκοπήσεων, για να διαφανεί εάν η δυναμική που είχε ο Χριστοδουλίδης διατηρήθηκε ή κάμφθηκε και πόσο μετά την δυναμική αντεπίθεση του Φούλη.
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
