Του Ονασαγόρα
Η φωτογραφία της σημερινής στήλης από το σαββατιάτικο Συνέδριο του Συναγερμού αποτυπώνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τη σημερινή σχέση του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας με τον πρώην πρόεδρο του Κόμματος. Θυμίζουν λίγο τις συμπεθέρες που μεταξύ τους δεν μιλιούνται αλλά στο οικογενειακό τραπέζι τις έβαλαν να κάτσουν δίπλα δίπλα.
Σε ένα φανταστικό σενάριο θα μπορούσε να υπάρχει ο εξής διάλογος: -Μα που βλέπεις Φούλη μου; -Βλέπω στον δρόμο που χάραξε ο Κληρίδης. -Σοβαρά; Και εγώ!
Μια εικόνα στο ίνσταγκραμ ισούται με χίλιες λέξεις στο φέισμπουκ. Ονασαγόρας
Ο ένας λοιπόν κοιτά στην Ανατολή κι ο άλλος στη Δύση. Μιλώντας για ΔΥΣΗ ας επιστρέψουμε στον ΔΗΣΥ: Αποχαιρέτα την λοιπόν την Αλεξάνδρεια που χάνεται, έγραψε ο ποιητής. Στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε να γράψει “αποχαιρετά τον λοιπόν τον ΔΗΣΥ που χάνεται…” Διότι, παρόλο που είναι δεδομένο ότι και οι δύο πρώην θα προσπαθήσουν να ελέγξουν τις παρασκηνιακές διεργασίες του κόμματος στο άμεσο μέλλον, είναι πολύ αμφίβολο αν θα μπορέσουν να το πετύχουν (κι ας έχουν φτιάξει συνολικά τρία πολιτικά γραφεία). Οι ικανότητες -και η πονηριά τους- δεν αμφισβητούνται. Οι εποχές όμως -καλώς ή κακώς- αλλάζουν γρήγορα και ίσως να τους έχουν ήδη προσπεράσει.
Κεκλεισμένων των θυρών -όπως οι δίκες για κατασκοπεία ή πολύ ειδεχθή εγκλήματα- ο απολογισμός του Δημοκρατικού Συναγερμού για τις εκλογές. Μόνο σε μένα θυμίζει πρακτικές κομμουνιστικών κομμάτων του παρελθόντος όλη αυτή η μυστικοπάθεια; Γκλάσνοστ έλεγε ο Γκορμπατσόφ σύντροφοι του Συναγερμού. Γκλάσνοστ, δηλαδή Διαφάνεια. Μην βυθίζεστε κι άλλο στην εσωστρέφεια. Στο κάτω κάτω δεν δικαιούται ο ψηφοφόρος της βάσης του κόμματος να γνωρίζει τι ειπώθηκε στον απολογισμό της αποτυχίας; Τι νόημα έχει τα λάθη να συζητηθούν στον κλειστό κύκλο αυτών που έκαναν τα λάθη; This is DISI, όπως λέμε this is Cyprus…
Πάντως ο πικραμένος Φούλης έριξε αρκετές μπηχτές στο Συνέδριο, ειδικά προς τους τρεις περιβόητους Νίκους που σημάδεψαν την σταδιοδρομία του: “Η πολιτική της αλήθειας ανταγωνίζεται την πολιτική της εικόνας και του λάιφ στάιλ” δήλωσε με τα βέλη να κατευθύνονται εν πρώτοις στον μικρό Νίκο (με τα σούπερ δραστήρια ακάουντς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) και σε δεύτερη ανάγνωση στον πρίγκιπα Νικόλαο της Στράκκας (με τα γκλαμουράτα πάρτι και όχι μόνο). Όμως, η ατάκα «φορτωθήκαμε ως παράταξη σφάλματα που δεν ήταν δικά μας», ήταν μια ξεκάθαρη μπηχτή για τον μεγάλο Νίκο και την passport Διακυβέρνηση την οποία ο Φούλης κάποτε σιγόνταρε προσδοκώντας σαφώς σε μεγαλύτερη ανταπόδοση.
Φυσικά, τώρα που το ξανασκέφτομαι, αυτό με τις εικόνες και το λάιφ στάιλ θα μπορούσε να το εννοεί και λίγο για την influencer πρόεδρο που κοντράρει άγρια τον Χριστοδουλίδη σε αναρτήσεις στο ίνσταγκραμ. Τι να σας πω, δεν ξέρω. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και δη μιας πρώην αλεπούς, που σε μια -συγκινητική έως δακρύβρεχτη- ομιλία, δήλωσε και τα εξής με μικρή δόση αυτοκριτικής αλλά και εμφανή προσπάθεια παρουσίασης της ευθύνης ως συλλογικής: “Έκανα λάθη και κάναμε λάθη ως παράταξη και πλήρωσα και πληρώσαμε για αυτά”.
Δυστυχώς Φούλη μου η παράταξη πλήρωσε και για τα δικά της αλλά και για τα δικά σου λάθη και αναμένεται να πληρώνει για πολλά χρόνια ακόμη χωρίς κανένας να ξέρει αν θα μπορέσει ποτέ να ξοφλήσει -κυριολεκτικά και μεταφορικά- και αν θα μπορέσει να επουλώσει τις βαθιές πληγές που άφησαν τα υπερτροφικά Εγώ. Ναι, δεδομένες οι όποιες ευθύνες του πρώην και του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το αφήγημα πως ο Χριστοδουλίδης δεν ήταν η πηγή των προβλημάτων στο Συναγερμό αλλά μάλλον το αποτέλεσμα αυτών των προβλημάτων. Και ο νοών νοείτω.
