Kathimerini.com.cy
Με την προεκλογική περίοδο να έχει εκκινήσει πολύ νωρίτερα του συνηθισμένου και με το τοπίο των υποψηφίων ν’αρχίζει να ξεκαθαρίζει σιγά-σιγά ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ Αντρέας Μαυρογιάννης παραχώρησε συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στην «Καθημερινή» και την Μαρίνα Οικονομίδου.
Όπως ήταν φυσικό η συνέντευξη κινήθηκε με άξονες ερωτήματα που αφορούν την επιλογή και τις θέσεις του Αντρέα Μαυρογιάννη, το Κυπριακό ζήτημα, την παραίτηση του από την διαπραγματευτική ομάδα, τη σχέση του με τον Νίκο Αναστασιάδη και τον Δημοκρατικό Συναγερμό, τις πρόσφατες καταγγελίες Αχιλλέα Δημητριάδη καθώς και την υποψηφιότητα Νίκου Χριστοδουλίδη.
Εξ’αφορμής του τελευταίου από τους πυλώνες που αναφέραμε και σε ερώτηση της Μαρίνας Οικονομίδου αναφορικά με την ιδιαιτερότητα του προεκλογικού αγώνα που τον φέρνει αντιμέτωπο με ένα διπλωμάτη όπως είναι ο τέως Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης καθώς και τις διαφορές μεταξύ των δύο ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ «κάρφωσε» με το γάντι τον ανθυποψήφιό του απαντώντας πως:
«Θα ήταν αμετροέπεια και έλλειψη κομψότητας να κάνω εγώ σύγκριση τώρα των ουσιαστικών χαρακτηριστικών. Θα κρίνει ο κόσμος στη μακρά προεκλογική περίοδο που έχουμε ενώπιον μας… Αν και δεν σας κρύβω πόσο με στεναχώρησε αυτό που είδαμε προ ημερών και με στοιχειώνει το ποίημα «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης» του Καβάφη» αναφερόμενος προφανώς στην ομιλία της επίσημης εξαγγελίας της υποψηφιότητάς του.
Το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη, «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης»
«Άρεσε γενικώς στην Aλεξάνδρεια,
τες δέκα μέρες που διέμεινεν αυτού,
ο ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης
Aριστομένης, υιός του Μενελάου.
Ως τ’ όνομά του, κ’ η περιβολή, κοσμίως, ελληνική.
Δέχονταν ευχαρίστως τες τιμές, αλλά
δεν τες επιζητούσεν· ήταν μετριόφρων.
Aγόραζε βιβλία ελληνικά,
ιδίως ιστορικά και φιλοσοφικά.
Προ πάντων δε άνθρωπος λιγομίλητος.
Θάταν βαθύς στες σκέψεις, διεδίδετο,
κ’ οι τέτοιοι τόχουν φυσικό να μη μιλούν πολλά.
Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ’ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ’ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν
χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά,
κ’ οι Aλεξανδρινοί τον πάρουν στο ψιλό,
ως είναι το συνήθειο τους, οι απαίσιοι.
Γι’ αυτό και περιορίζονταν σε λίγες λέξεις,
προσέχοντας με δέος τες κλίσεις και την προφορά·
κ’ έπληττεν ουκ ολίγον έχοντας
κουβέντες στοιβαγμένες μέσα του.»
Όπως αναφέρεται σε διάφορες φιλολογικές αναλύσεις σχετικά με το νόημα και τη σημειολογία του, στο ποίημα «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης» ο Καβάφης σατιρίζει την τάση ορισμένων ανθρώπων να παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως κάτι που προφανώς δεν είναι, υποκρινόμενοι ανυπόστατες ιδιότητες και χαρακτηριστικά. Η υποκρισία αυτή ενοχλεί τον ποιητή ο οποίος θεωρεί ότι είναι ανόητο κάποιος να επιχειρεί να παρουσιάσει τον εαυτό του καλύτερο ή διαφορετικό απ’ ότι στην πραγματικότητα είναι.
