Της Οριάνας Παπαντωνίου
Μπορεί οι προεδρικές εκλογές του 2028 να απέχουν πολύ, ωστόσο, στον ΔΗΣΥ άρχισε να συζητείται η αναγκαιότητα για διεκδίκηση της εξουσίας. Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι σκέψεις για διεκδίκηση της προεδρίας της χώρας κάνουν και άλλα στελέχη του ΔΗΣΥ, κυρίως παλαιότερα, τον πρώτο λόγο για υποψηφιότητα όπως διαμηνύεται τον έχει η πρόεδρος του κόμματος Αννίτα Δημητρίου.
Μπορεί ο στόχος να είναι μία αντιπολίτευση σε ρυθμούς σκληρού ροκ, ωστόσο αυτό δεν φέρεται προς το παρόν να είναι εφικτό.
Η ίδια απαντώντας κατ’ επανάληψη επί του θέματος μπορεί να ανέφερε ότι δεν «κοιμάται και ξυπνά» σκεπτόμενη το 2028, σημειώνοντας ότι προτεραιότητα έχουν τα τρέχοντα προβλήματα της Κύπρου και όχι οι προσωπικές φιλοδοξίες, ωστόσο δεν αποκλείει το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής υποψηφιότητας. Μάλιστα, το θέμα φέρεται να συζητήθηκε στην ηγετική πυραμίδα του κόμματος.
Βέβαια, για να κατέβει ο ΔΗΣΥ στον στίβο των προεδρικών εκλογών, διεκδικώντας επάξια την πρωτιά, θα πρέπει την επόμενη τριετία να παρουσιάσει ουσιαστικό έργο κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων του και επουλώνοντας την ίδια ώρα τις εσωκομματικές πληγές που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει, όπως σημειώνεται, ως η μεγαλύτερη πολιτική παράταξη του τόπου να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και να καθορίζει την ατζέντα των εξελίξεων και όχι να τρέχει πίσω από αυτές, ειδικά όσον αφορά στην πολιτική που διαμορφώνει η κυβέρνηση. Το κόμμα προσπαθεί να βρει τους ρυθμούς του και να επανέλθει ως κεντρική δύναμη στην πολιτική σκηνή του τόπου. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις το τελευταίο χρονικό διάστημα που επιλέγει την οδό της έντονης αντιπολίτευσης, ακόμη και αν έρχεται σε σύγκρουση με μερίδα ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πλήρης διαφωνία του κόμματος με την οικονομική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση στο θέμα των αυξήσεων στον δημόσιο τομέα. Μία τοποθέτηση που έφερε το κόμμα απέναντι από τη ΣΕΚ. Βέβαια, αυτή η αντιπαράθεση δεν φαίνεται να βρίσκει σύμφωνους όλους τους Συναγερμικούς αξιωματούχους που εκφράζουν έντονη δυσαρέσκεια, μιας και, όπως σημειώνουν, στην προσπάθεια για σκληρή αντιπολίτευση δημιουργούνται διενέξεις με μερίδα πολιτών που διαχρονικά στηρίζει τις πολιτικές της Δεξιάς.
Άλλωστε, όπως αναφέρουν στελέχη της Πινδάρου, μπορεί ο στόχος να είναι μία αντιπολίτευση σε ρυθμούς σκληρού ροκ, ωστόσο αυτό δεν φέρεται προς το παρόν να είναι εφικτό, μιας και σε πολλές των περιπτώσεων απουσιάζουν οι ουσιαστικές προτάσεις και τα επιχειρήματα από πλευράς ΔΗΣΥ, όπως και τα στελέχη που θα γεμίσουν τις καρέκλες για να τα υποστηρίξουν.
Την ίδια ώρα, σημειώνεται ότι οι ισορροπίες είναι λεπτές και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο ΔΗΣΥ να πέσει στην παγίδα του λαϊκισμού αλλά ούτε και να ταυτιστεί με τις θέσεις του ΑΚΕΛ, διατηρώντας ταυτόχρονα σκληρή στάση απέναντι στην κυβέρνηση σε σχέση με τις δημοσιονομικές πολιτικές που ακολουθεί και τα ζητήματα διαφάνειας.
Στο παζλ της στάσης του ΔΗΣΥ αυτή την ώρα προστίθενται και οι πολύ κακές σχέσεις που υπάρχουν πλέον με το Προεδρικό και ειδικά με τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Άλλωστε, οι πρόσφατες ενέργειες σε σχέση με τον διορισμό νέου γενικού ελεγκτή κατέδειξαν ότι δεν υπάρχει καμία επικοινωνία μεταξύ του πρώτου πολίτη της χώρας με την πρόεδρο της Βουλής.
Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά λέγεται, οι πολύ κακές σχέσεις επεκτείνονται και στα υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΗΣΥ που μέχρι προσφάτως είχαν συχνές επαφές με τον πρόεδρο Χριστοδουλίδη, ενώ τώρα ο τελευταίος μετά βίας τους χαιρετάει σε τυχαίες δημόσιες συναντήσεις, ενώ η όποια επικοινωνία του κόμματος με το Προεδρικό περιορίζεται στους συνεργάτες του Προέδρου. Άλλωστε, ο τρόπος με τον οποίο τοποθετούνται πλέον και στελέχη, που βρίσκονται κοντά και στον τέως πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, για τον Νίκο Χριστοδουλίδη καταδεικνύει ότι ούτε και οι σχέσεις των δύο πρώην συνεργατών διανύουν την καλύτερή τους περίοδο σε αντίθεση με τις σχέσεις του τέως προέδρου της Δημοκρατίας με τον Αβέρωφ Νεοφύτου που φέρεται να βελτιώνονται.
Ο ρόλος των βουλευτικών
Πάντως, αυτό που τονίζεται αυτή την ώρα είναι πως το μεγάλο όραμα του δυνατού και ενωμένου Δημοκρατικού Συναγερμού για να γίνει πράξη θα πρέπει επί της ουσίας να δώσουν θέση και ρόλο στα στελέχη όπως και να επανακτήσουν τις ισορροπίες μεταξύ των τάσεων που υπάρχουν εντός του κόμματος. Δεν είναι λίγοι άλλωστε, μεταξύ των οποίων και βουλευτές, που αυτήν τη στιγμή εκφράζουν απογοήτευση για τη μη στήριξη και προβολή τους από το κόμμα, μιας και όπως αφήνουν να εννοηθεί στην πρώτη γραμμή βρίσκονται πάντα οι «εκλεκτοί» της ηγεσίας.
Σε κάθε περίπτωση, το βασικό μέλημα του ΔΗΣΥ είναι η διατήρηση της πολιτικής του δύναμης και η ανακοπή της πτωτικής πορείας, ενώ παράλληλα προσπαθεί να ενισχύσει την επικοινωνία με τη βάση του, για να επιτύχει καλύτερα εκλογικά αποτελέσματα στις βουλευτικές του 2026.
Αυτό άλλωστε θα είναι και το ορόσημο σε σχέση με τα επόμενα βήματα του κόμματος, μιας και σε περίπτωση κακού αποτελέσματος δεν θα μπορεί εύκολα να θέσει τις βάσεις για διεκδίκηση της προεδρίας. Γι’ αυτό και στόχος αυτή την ώρα είναι να γίνουν εκείνες οι επιλογές που θα ενδυναμώσουν τα ψηφοδέλτια του κόμματος, με το ενδιαφέρον να εστιάζεται κυρίως στις επαρχίες όπου θα κενωθούν θέσεις –Λευκωσία, Λεμεσό και Αμμόχωστο– λόγω και της ισχύος της καταστατικής αλλαγής που ψηφίστηκε τον Ιούλιο του 2018 και μπαίνει σε ισχύ στις βουλευτικές του 2026 για όριο τριών θητειών στα κοινοβουλευτικά έδρανα, με στόχο την ανανέωση και προώθηση νέων στελεχών.
Αυτή την ώρα θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι το κόμμα θα κινηθεί βάσει της συγκεκριμένης απόφασης, αν και προηγήθηκαν ψίθυροι για κατάθεση συγκεκριμένης πρόνοιας στο Καταστατικό Συνέδριο του κόμματος για δικαίωμα εξαίρεσης από τον περιορισμό των θητειών –κάτι αντίστοιχο που υπάρχει αυτή την ώρα στο ΑΚΕΛ– μόνο που στην περίπτωση του ΔΗΣΥ θα προτεινόταν να εξαιρεθούν τα μέλη της ανώτατης ηγεσίας.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται πλέον να υλοποιείται καθώς διακρίνεται να μην υπάρχει η πρόθεση από πλευράς προέδρου να καταθέσει μία τέτοια πρόταση, αλλά ούτε και οποιουδήποτε άλλου στελέχους. Μάλιστα οι βουλευτές που μένουν εκτός εμφανίζονται να σχεδιάζουν την επόμενη μέρα και τον ρόλο που ο καθένας θα διαδραματίσει εντός του κόμματος.
