Kathimerini.com.cy
Oταν ο Νίκος Χριστοδουλίδης προσκαλούσε την Πινδάρου να προσδεθεί στο άρμα της κυβέρνησης, θεωρούσε πως με αυτή την κίνηση χτυπούσε με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια. Αν αυτή τύγχανε αποδοχής από τον ΔΗΣΥ τότε η κυβέρνηση θα ενισχυόταν με ένα μεγάλο και ομοιογενές κόμμα. Φέρνοντας την Αννίτα Δημητρίου στη συγκυβέρνηση, θα μείωνε τις πιθανότητες της προέδρου του ΔΗΣΥ –που είναι πλέον η κύρια πολιτική αντίπαλός του– να διεκδικήσει για το 2028, ενισχύοντας το ενδεχόμενο επανεκλογής του. Ο άγαρμπος, ωστόσο, τρόπος που οδήγησε και αναπόφευκτα στην άρνηση της Αννίτας Δημητρίου κατέδειξε πως η πρόσκληση του Προέδρου προς τον ΔΗΣΥ δεν είχε ως κύριο αποδέκτη του μηνύματος την Πινδάρου. Αποδέκτης ήταν οι συναγερμικοί ψηφοφόροι που στήριξαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη και το μήνυμα που ήθελε να σταλεί είναι ότι ενώ ο ίδιος προσπάθησε να φέρει κοντά το κόμμα, η ηγεσία του είναι αυτή που δεν θέλει. Κίνηση που επιτείνει την αίσθηση του blame game από το Προεδρικό απέναντι στην Πινδάρου και καλλιεργεί εντός του ΔΗΣΥ το αίσθημα πως η διάσπαση του κόμματος είναι προ των πυλών. Το κύριο, ωστόσο, μήνυμα που βγαίνει από όλη τη συζήτηση είναι πως η στρατηγική του Νίκου Χριστοδουλίδη για το 2028 έχει ήδη ξεκινήσει. Στο πλάνο όμως της συζήτησης και των σκέψεων για το 2028 μπαίνει και η Αννίτα Δημητρίου, η οποία αν και δημοσίως απορρίπτει μία τέτοια σκέψη, φέρεται να το σκέφτεται πλέον πολύ σοβαρά και να συνδέεται με τις κινήσεις της.
Διαβάστε το ρεπορτάζ της Μαρίνας Οικονομίδου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
