Kathimerini.com.cy
Η εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη θεωρήθηκε πως θα άλλαζε άρδην το πολιτικό σκηνικό, όχι μόνο γιατί πρώτη φορά θα εκλεγόταν υποψήφιος χωρίς την επίσημη στήριξη ενός εκ των δύο μεγάλων κομμάτων, αλλά και γιατί η ήττα πρωτίστως του ΔΗΣΥ –που έμεινε εκτός β΄ γύρου– και στη συνέχεια του ΑΚΕΛ που έμενε για τρίτη συνεχόμενη πενταετία εκτός εξουσίας θα δρομολογούσε εξελίξεις στα δύο αυτά μεγάλα κόμματα. Οχτώ περίπου μήνες μετά την εκλογή Χριστοδουλίδη παρατηρείται πως τα περισσότερα κόμματα πλην του ΕΛΑΜ βρίσκονται στην κόκκινη ζώνη. Άλλα αγωνίζονται για να διατηρηθούν στη ζωή και άλλα αγωνίζονται να διατηρήσουν τη θέση τους στην κομματική σκακιέρα. Προφανώς ο ΔΗΣΥ έχει να διαχειριστεί τη συνεχή απειλή της διάσπασης, ενώ η καθυστέρηση του ΑΚΕΛ να προχωρήσει σε βαθιές τομές ενδεχομένως να οδηγήσει στην απώλεια του μομέντουμ που του έδωσε η υποψηφιότητα Μαυρογιάννη. Το παράδοξο ωστόσο είναι πως το μεγαλύτερο πρόβλημα παρουσιάζεται στα κόμματα του Ενδιάμεσου, αυτά που συνέπλευσαν με την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη και που υπολόγιζαν πως η παρουσία τους στην κυβέρνηση θα κρύψει τα προβλήματά τους κάτω από το χαλί. Η συζήτηση που ανοίγει πλέον είναι αν η εκλογή, αλλά πρωτίστως ο τρόπος διακυβέρνησης Χριστοδουλίδη, δρομολογεί νέες εξελίξεις στο κομματικό σκηνικό που ισοδυναμεί με την αποδυνάμωση παραδοσιακών κομμάτων, την αλλαγή της εκλογικής συμπεριφοράς και τη δημιουργία νέων σχηματισμών.
Διαβάστε το ρεπορτάζ της Μαρίνας Οικονομίδου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
