Kathimerini.com.cy
Όσο οξύμωρο κι αν μπορεί να εκληφθεί, στον τομέα της πρόληψης των πυρκαγιών, η ίδια η φωτιά, ως ένα από τα στοιχεία της φύσης, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο στη φαρέτρα ενός κρατικού μηχανισμού απέναντι σε αυτού του είδους τις κρίσεις, των οποίων η σημερινή έξαρση έχει συνδεθεί με την κλιματική αλλαγή. Η πρακτική, η οποία σήμερα εφαρμόζεται σε άλλες χώρες και στηρίζεται σε έρευνες και εκτενή βιβλιογραφία, ονομάζεται ελεγχόμενη ή συνταγογραφούμενη καύση (prescribed burning). Είναι η καύση αγροτικής ή δασικής βλάστησης, από ομάδα ειδικών ή εκπαιδευμένων ομάδων, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και σε καθορισμένες περιοχές. Στην Κύπρο και ευρύτερα σε χώρες της Μεσογείου δεν είναι άγνωστο κεφάλαιο, καθώς απαντάται δεκαετίες πίσω. Σήμερα ενδεχομένως να αποτελεί μακρινή ανάμνηση για τους μεγαλύτερους σε ηλικία, όταν ελεγχόμενη καύση εφαρμοζόταν εκτεταμένα από επαγγελματίες του πρωτογενούς τομέα, όπως κτηνοτρόφοι και αγρότες, αλλά και δασονόμοι. Σταδιακά εγκαταλείφθηκε, ως αποτέλεσμα της έλλειψης σαφούς νομικού πλαισίου και διακριτών διαχειριστικών στόχων.
Διαβάστε το ρεπορτάζ του Παύλου Νεοφύτου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
