Kathimerini.gr
Αναλυτές εκτιμούν πως το Κίεβο έχει μπροστά του περιθώριο περίπου έξι μήνες προκειμένου να απωθήσει τις ρωσικές δυνάμεις. Εάν δεν τα καταφέρει μέσα σε περίπου αυτό το διάστημα, τότε θα αρχίσει να επικρατεί «κόπωση» και η Ουκρανία θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα «παρατεταμένο στρατιωτικό αδιέξοδο».
Σύμφωνα με τον ίδιο τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και με όσα εκείνος δήλωσε την περασμένη εβδομάδα, η Ρωσία μπορεί να μάχεται εδώ και σχεδόν πέντε μήνες στην Ουκρανία, αλλά «ακόμη δεν έχει ξεκινήσει τίποτα στα σοβαρά» εκεί. Με άλλα λόγια, και πάντοτε σύμφωνα με τον Ρώσο ηγέτη, ο πόλεμος από την πλευρά της Μόσχας, που δεν είναι πόλεμος αλλά «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», ακόμη δεν έχει ξεκινήσει «για τα καλά».
Λίγα 24ωρα προτού ο Πούτιν προχωρήσει στην προαναφερθείσα δήλωση, οι ρωσικές δυνάμεις είχαν καταφέρει να καταλάβουν την ουκρανική πόλη Λισιτσάνσκ που ήταν και η τελευταία που είχε απομείνει υπό ουκρανικό έλεγχο στην επαρχία του Λουγκάνσκ.
Η κατάληψη του Λισιτσάνσκ από τους Ρώσους αποτελεί σημαντικό σταθμό στην εκστρατεία που διεξάγει ο Πούτιν με στόχο να καταλάβει ολόκληρη την περιοχή του Ντονμπάς στην ανατολική Ουκρανία.
Τώρα που «πήραν» το Λισιτσάνσκ, οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν εξαπολύοντας μια τριπλή επίθεση από τα βόρεια, τα ανατολικά και τα νοτιοανατολικά προς τις πόλεις Σλοβιάνσκ, Κραματόρσκ και Μπαχμούτ.
Το Κρεμλίνο χρειάστηκε σχεδόν τρεις μήνες για να καταλάβει την επαρχία του Λουγκάνσκ, από τα μέσα του περασμένου Απριλίου, οπότε επανεστίασε τις πολεμικές του επιχειρήσεις στα ανατολικά της Ουκρανίας, και έπειτα. Η αποτυχία των ρωσικών δυνάμεων να περικυκλώσουν τους Ουκρανούς μαχητές θα προκαλούσε καθυστερήσεις και αλλαγές στη ρωσική τακτική.
Οι ρωσικές δυνάμεις προχώρησαν σε έναν ανηλεή βομβαρδισμό, ισοπεδώνοντας ουκρανικές θέσεις με χιλιάδες οβίδες ημερησίως, και προκαλώντας σημαντικές απώλειες μεταξύ των ουκρανικών δυνάμεων που είχαν φτάσει στο σημείο να χάνουν εκατό με διακόσιους στρατιώτες ημερησίως.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, σύμφωνα με την ανάλυση των Financial Times, εισέρχεται πλέον σε μια τρίτη φάση κατά την οποία ο βαθμός εξάντλησης των δυνάμεων κάθε πλευράς αναμένεται να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο.
Το σενάριο «νίκης» του Πούτιν
Οι ρωσικές δυνάμεις ελέγχουν σήμερα περίπου τα ¾ της περιοχής του Ντονμπάς. Με όχημα το πυροβολικό τους, θα μπορούσαν ενδεχομένως το επόμενο διάστημα να εξασφαλίσουν τον πλήρη έλεγχο της περιοχής. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο Πούτιν θα μπορούσε να δηλώσει νικητής και εν συνεχεία να επιδιώξει μια συμφωνία ειρήνευσης με όρους που θα ικανοποιούν τη Μόσχα. Σε μια τέτοια περίπτωση, δυτικά κέντρα εξουσίας που καλούνται σήμερα να διαχειριστούν την ενεργειακή πίεση της Ρωσίας, θα μπορούσαν να ωθήσουν το Κίεβο προς την κατεύθυνση ενός συμβιβασμού.
Μακροπρόθεσμες προοπτικές
«Το πιο ενδιαφέρον ερώτημα δεν είναι το ποιος καταλαμβάνει 5 χιλιόμετρα γης και πού, αλλά το ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες προοπτικές για τις δύο δυνάμεις», δηλώνει από την πλευρά του ο Μάικλ Κόφμαν, διευθυντής ρωσικών μελετών στη δεξαμενή σκέψης CNA, μιλώντας στο ιστοχώρο War on the Rocks. Σύμφωνα με τον Κόφμαν, η κλίμακα των απωλειών και η ικανότητα και των δύο πλευρών να αναπληρώνουν δυνάμεις είναι πλέον κρίσιμα στοιχεία.
Πάντως η Ουκρανία έχει πια στη διάθεσή της πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που έλαβε από τις ΗΠΑ. Ο λόγος για τα συστήματα πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων HIMARS που μπορούν να πλήττουν στόχους σε απόσταση 70 και 80 χιλιομέτρων.
HIMARS
Κάνοντας χρήση αυτών των συστημάτων, οι ουκρανικές δυνάμεις θα μπορούσαν ενδεχομένως να κόψουν τις ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού και να εμποδίσουν έτσι το ρωσικό πυροβολικό. Ο τρόπος με τον οποίο το Κίεβο θα αξιοποιήσει αυτά τα οπλικά συστήματα τις επόμενες εβδομάδες θα μπορούσε να είναι καθοριστικός για την έκβαση της σύγκρουσης, όπως σημειώνουν στην ανάλυσή τους οι FT.
Η Μόσχα φέρεται να έχει χάσει 37.400 στρατιώτες σύμφωνα με τους Ουκρανούς και 25.000 σύμφωνα με τους Βρετανούς, ενώ πλέον «πολεμά» με άρματα και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού της δεκαετίας του 1950 και του 1960.
Παρά τις δικές της μεγάλες απώλειες (είτε ισχύουν τα προαναφερθέντα νούμερα, είτε όχι), η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την τεράστια υπεροχή που διαθέτει σε πυροβολικό – Ουκρανοί αξιωματούχοι λένε ότι υπάρχουν 10 ρωσικά κανόνια για κάθε ένα ουκρανικό – και να επικρατήσει έτσι έναντι του Κιέβου σε έναν αργοκίνητο πόλεμο φθοράς.
REUTERS/Valentyn Ogirenko
Ουκρανικές πόλεις όπως οι Σλοβιάνσκ, Κραματόρσκ και Μπαχμούτ θα ήταν πολύ δύσκολο να αμυνθούν εάν βρεθούν εντός της εμβέλειας του ρωσικού πυροβολικού, σύμφωνα με τους FT, αν και ο Μάικλ Κόφμαν της δεξαμενής σκέψης CNA εκτιμά πως ειδικά το Σλοβιάνσκ και το Κραματόρσκ θα πέσουν πολύ δύσκολα, εάν πέσουν.
Σύμφωνα με όσα έγραφαν προ ημερών οι ερευνητές Τζακ Γουάτλινγκ και Νικ Ρέινολντς σε έκθεσή τους για το βρετανικό Royal United Services Institute (RUSI), οι ρωσικές δυνάμεις θα μπορούσαν να ανοίξουν ξανά σιγά-σιγά έναν δρόμο προς την επίτευξη των στόχων τους στην Ουκρανία, «εξαντλώντας» τα ουκρανικά αποθέματα δυνάμεων και πυρομαχικών και μαζί την υπομονή της διεθνούς κοινότητας.
Ωστόσο, και για τις ρωσικές δυνάμεις το μέλλον διαγράφεται δύσκολο καθώς εκείνες βρίσκονται αντιμέτωπες με ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και σύγχρονα τεθωρακισμένα, όπως αναφέρουν Ουκρανοί αξιωματούχοι και δυτικοί αναλυτές.
Ο Πούτιν έχει, προς το παρόν, αρνηθεί να προχωρήσει σε επιστράτευση. Μια τέτοια κίνηση θα προκαλούσε, ενδεχομένως, δυσφορία και αντιδράσεις μεταξύ των Ρώσων ψηφοφόρων, ενώ παράλληλα θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως έμμεση παραδοχή πως η περιορισμένη ρωσική «στρατιωτική επιχείρηση» στην περιοχή του Ντονμπάς είχε πια αποτύχει.
Οι επόμενοι 6 μήνες ως «παράθυρο ευκαιρίας»
«Περίπου το 80% του ρωσικού στρατού πολεμά ήδη στην Ουκρανία, εξαντλημένο και σημειώνοντας μικρή πρόοδο… Ακόμη και αν επρόκειτο (σ.σ. οι Ρώσοι) να προχωρήσουν σε μια εθνική κινητοποίηση (σ.σ. επιστράτευση), θα χρειάζονταν μήνες για να τους συγκεντρώσουν όλους και να τους εκπαιδεύσουν. Η Ουκρανία έχει ένα παράθυρο ευκαιρίας μέσα στους επόμενους έξι μήνες ώστε να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο», δηλώνει από την πλευρά της η Κόρι Σάκε του American Enterprise Institute.
Κρίσιμο το μέλλον της Χερσώνας
Για να το καταφέρει ωστόσο, θα χρειαστεί και άλλα δυτικά συστήματα πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων HIMARS, πέρα από τα οχτώ που έχει ήδη παραλάβει και τα άλλα οχτώ που αναμένει (τέσσερα από τις ΗΠΑ και τέσσερα από τη Μεγάλη Βρετανία).
Για τους Ουκρανούς, θα είναι επίσης πολύ σημαντικό το να καταφέρουν να ανακαταλάβουν την πόλη της Χερσώνας, μέσα από την οποία ελέγχεται και η υδροδότηση της Κριμαίας.
Με πληροφορίες από FT
