Καμία από τις δύο πλευρές, ούτε οι Ρώσοι αλλά ούτε και οι Ουκρανοί, δεν φαίνεται να είναι σε θέση –με βάση τις τρέχουσες συνθήκες– να πάρει νέα εδάφη ή να πάρει πίσω κάποια από τα χαμένα.
Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν οι Μάικλ Ο’ Χάνλον (Brookings Institution) και Γουίλιαμ Μπρουκς (Pitzer College), σε ανάλυσή τους για τη Washington Post, υπογραμμίζοντας ότι στην πραγματικότητα, από τα τέλη του 2022 και έπειτα, έχουν αλλάξει πολύ λίγα στα μέτωπα της Ουκρανίας από άποψη εδαφικών κτήσεων.
«Από τα τέλη του 2022, η Ρωσία κατέχει περίπου 24.000 με 26.000 τετραγωνικά μίλια ουκρανικής γης (σ.σ. χωρίς να συνυπολογίζεται η Κριμαία και όσα ίσχυαν πριν από τον Φεβρουάριο του 2022). Κατά τη διάρκεια του 2023 και του 2024, μόνο περίπου το 1% της επικράτειας της Ουκρανίας άλλαξε χέρια. Και παρά την εντυπωσιακή επίθεση των δυνάμεων του Κιέβου στο Κουρσκ το περασμένο καλοκαίρι, η Ουκρανία κατέχει μόνο περίπου 500 τετραγωνικά μίλια ρωσικής επικράτειας», σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο άρθρο της Washington Post.
Για να καταλήξουν στο εν λόγω συμπέρασμα, οι Χάνλον και Μπρουκς εξέτασαν τους χάρτες με τις εδαφικές κτήσεις που είχαν ετοιμάσει, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους του πολέμου, τα Institute for the Study of War και American Enterprise Institute.
Επί της ουσίας, η τελευταία μεγάλη αλλαγή έλαβε χώρα στα τέλη του 2022, όταν οι Ουκρανοί πήραν πίσω το Χάρκοβο και τη Χερσώνα. Ωστόσο έκτοτε, δεν έχουν αλλάξει πολλά.
Η ουκρανική αντεπίθεση του 2023 απέτυχε, καθώς δεν κατάφερε να σπάσει τις ρωσικές γραμμές θωράκισης. Αλλά και η ρωσική πλευρά από την άλλη μεριά, παρά τις όποιες επιτυχίες της (Αβντιίβκα, Μπαχμούτ, Ποκρόφσκ), δεν κατάφερε να επεκτείνει σημαντικά τις κτήσεις της εντός των ουκρανικών συνόρων.
