ΠΗΓΗ: Associated Press
Το όνομα Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ δεν είναι και τόσο σπάνιο, ούτε το Ουίλιαμ Τζ. Κλίντον, ενώ υπάρχουν Αμερικανοί που έχουν ακόμη και τα ονόματα ιστορικών προέδρων, όπως Αβραάμ Λίνκολν ή Γκρόβερ Κλίβελαντ.
Αυτό το γεγονός τους έχει δώσει κάποια πλεονεκτήματα, αλλά τους έχει δημιουργήσει και προβλήματα. Το Associated Press μίλησε μαζί τους.
Ο Ντόναλντ Τραμπ από την Αλαμπάμα
Ο Ντόναλντ Τραμπ, βετεράνος των ενόπλων δυνάμεων, λέει ότι κάποιες φορές η συνωνυμία του με τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο των ΗΠΑ του έκανε καλό.
«Είχα κάνει κράτηση για ξενοδοχείο και μου έδωσαν τη σουίτα δωρεάν. Ε, γι’ αυτό ευχαριστώ πολύ. Εχω φάει επίσης δωρεάν σε κάποια εστιατόρια…»
Ο Ουίλιαμ Τζ. Κλίντον από το Τενεσί
«Ο μπαμπάς μου είναι ο Μπιλ, όχι ο πρώην πρόεδρος, αλλά είναι ο έβδομος στη σειρά των Ουίλιαμ Τζ. Κλίντον στη γενεαλογία μας. Λοιπόν, εγώ είμαι ο όγδοος. Ο εννιά μηνών γιος μου είναι ο ένατος», λέει.
«Υπάρχουν σίγουρα πολλές πλευρές για το δει κανείς», προσθέτει. «Και είναι καθημερινό φαινόμενο. Εχω πάντα στο μυαλό μου ότι καθημερινά συμβαίνει κάποιος να με ρωτάει: “Σε λένε πραγματικά Μπιλ Κλίντον;”».
«Μερικά από τα πιο τρελά πράγματα που συνέβησαν λόγω του ονόματός μου, και ειδικά επειδή μένω στην ίδια διεύθυνση σε όλη τη ζωή μου, στην περιοχή της Ουάσιγκτον, ήταν να λαμβάνω επιστολές από κρατούμενους των ομοσπονδιακών φυλακών, που ζητούσαν προεδρική χάρη».
Αβραάμ Λίνκολν, ο τραπεζικός από την πολιτεία της Ουάσιγκτον
«Διαπίστωσα ότι είναι ένα είδος ευλογίας και κατάρας. Βοηθά να σπάσει ο πάγος σε μια συζήτηση, καθώς οι άνθρωποι εκπλήσσονται, και έτσι αρχίζουμε να μιλάμε. Επίσης, ξέρετε, όπου οι πρώτες εντυπώσεις έχουν πραγματικά σημασία, οι άνθρωποι δεν πρόκειται να ξεχάσουν το όνομά μου. Οπότε, το αξιοποιώ κι εγώ όταν συναντώ ανθρώπους», αναφέρει.
Αλλά όταν θέλει να ταξιδέψει, «οι κρατήσεις γενικά γίνονται στο όνομα της συζύγου μου». Γιατί όταν ακούνε το όνομα Αβραάμ Λίνκολν, συνήθως ρωτάνε: «Αλήθεια, έτσι σε λένε;» Ή, «Με μπερδεύεις».
Γκρόβερ Κλίβελαντ, αρχηγός της πυροσβεστικής στο Κρέσκο της Πενσυλβάνια
Διαπίστωσε, καθώς μεγάλωνε ότι οι άνθρωποι «ήταν πάντα αρκετά σοκαρισμένοι με το γεγονός ότι έχω το ίδιο όνομα με τον πρώην πρόεδρο».
«Δίνω μια πιστωτική κάρτα σε ένα κατάστημα που κάποιος μπορεί να μην ξέρει ποιος είμαι. Και ναι, τότε καλούν τον διευθυντή, γιατί φοβούνται ότι πρόκειται για απάτη ή κάτι τέτοιο. Λοιπόν, ξέρετε, τους λέω, ορίστε η ταυτότητά μου», λέει.