Kathimerini.gr
Ο Ιωανάθαν Ιατρού είναι 42 χρονών και ζει στο Ισραήλ από τα 12 του. «Στο Τελ Αβίβ είμαστε εξοικειωμένοι στον ήχο της σειρήνας. Συνήθως μετράμε 2’ και μετά πηγαίνουμε στο καταφύγιο. Όλες οι σύγχρονες πολυκατοικίες έχουν καταφύγιο.
Είναι ένα κανονικό δωμάτιο με σιδερένια πόρτα. Οι δύο γιοι μου, δίδυμοι, 6,5 ετών δεν ανησυχούν καν όταν τους λέω να πάμε στο καταφύγιο. Το Σάββατο το πρωί όμως ήταν η πρώτη φορά που κατέβαλα προσπάθεια για να μην τους τρομάξω.
Και αυτό γιατί ήταν η πρώτη φορά που ήμουν εγώ ο ίδιος τρομαγμένος». Τα πρώτα λεπτά του ήχου της σειρήνας βρήκαν τον Ιωανάθαν στον ύπνο. Οταν ξύπνησε ένιωσε πως κάτι διαφορετικό συνέβαινε σε σχέση με τις άλλες φορές. Όπως λέει στην «Κ» ήταν η ένταση του ήχου του έκανε εντύπωση. Άνοιξε την τηλεόραση αλλά για 15’ περίπου δεν υπήρχε καμία ενημέρωση.
Η μικρή μου κόρη είναι 9 χρονών και όλο το Σάββατο είχε κρίσεις πανικού. Είναι σε μια ηλικία που καταλαβαίνει πλήρως τι γίνεται.
«Αρχισα να αγχώνομαι ακόμα περισσότερο. Λίγη ώρα αργότερα μάθαμε για την εισβολή της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ. Από εκείνη τη στιγμή μέχρι και τώρα είμαστε όλοι σε σοκ. Σήμερα η κατάσταση είναι πιο ήρεμη. Σαν τη σιωπή πριν την καταιγίδα. Οι δρόμοι είναι έρημοι. Ξέρω κόσμο που κλήθηκε για επιστράτευση. Μέχρι και στη στάση σήμερα το πρωί είδα μια νεαρή γυναίκα που περίμενε με τα στρατιωτικά της ρούχα το λεωφορείο για να πάει στη βάση της».
Ο Λευτέρης Ντελής ζει στο νότιο Ισραήλ τα τελευταία 7 χρόνια. Κατοικεί στο Νέτιβοτ, μια πόλη 40.000 κατοίκων, που απέχει μόλις 15 χιλιόμετρα από τη Γάζα. Οπως λέει στην «Κ» οι περισσότεροι συμπολίτες του είναι βαθιά θρησκευόμενοι και ο ίδιος είναι ο μοναδικός Έλληνας της περιοχής.
Ο Λευτέρης εργάζεται ως τραγουδιστής και βρέθηκε στο Νέτιβοτ λόγω της συντρόφου του, της Ουζίτ, η οποία δουλεύει σε μια δημόσια υπηρεσία. «Το Σάββατο είχα μια συναυλία και έλειπα εκτός πόλης, ήμουν στο βόρειο τμήμα της χώρας, στην Χάιφα. Με πήρε πανικόβλητη η Ουζίτ, μου είπε πως έπεσε μια ρουκέτα κοντά στο σπίτι μας, ευτυχώς έκανε ζημιά μόνο στον δρόμο. Οσο περνούσε η ώρα τα νέα ήταν όλο και χειρότερα. Αρχίσαμε να μαθαίνουμε για γνωστούς της, κάτοικοι γειτονικών πόλεων πως είναι νεκροί.
Σε μια απόσταση 10’ από το σπίτι μας είχε γίνει ένα υπαίθριο μουσικό φεστιβάλ στο οποίο όπως ακούμε εισέβαλαν οι τρομοκράτες. Επέστρεψα σήμερα με το αυτοκίνητο και στον δρόμο έβλεπα τανκς να έρχονται προς τα νότια. Δεν με σταμάτησε κανείς για έλεγχο, αν και στην εθνική οδό, στον κόμβο για την Ιερουσαλήμ έχει κάνει μπλόκο ο στρατός ώστε να ελέγχει ένα προς ένα τα αυτοκίνητα. Είχε δημιουργηθεί μια ουρά 20 χιλιομέτρων.
Στη διαδρομή σκεφτόμουν να πω στην Ουζίτ να φύγουμε, να έρθουμε στην Ελλάδα. Εγώ είμαι από το Ηράκλειο Κρήτης, θα μπορούσαμε να πάμε εκεί. Η μητέρα της Ουζίτ όμως είναι 85 χρονών κατάκοιτη και δεν μπορούμε να την αφήσουμε πίσω…».
Ο ραβίνος Μορντεχάϊ Φριζής ζει με την οικογένεια του στην Ιερουσαλήμ εδώ και 24 χρόνια. Όπως λέει στην «Κ» δεν περνάει από το μυαλό του η σκέψη να αφήσει το σπίτι του και να έρθει στην Ελλάδα. «Παραμένουμε δυνατοί.
Με κανέναν τρόπο δεν το σκέφτομαι να φύγω. Δεν έχουμε πουθενά αλλού να πάμε. Αυτή είναι η γη μας, αυτή είναι η πατρίδα μας. Η ίδια μου η ανιψιά έχει στρατευτεί. Είμαστε εδώ για να δώσουμε το παρών». Μεταφέροντας το κλίμα της Ιερουσαλήμ την Κυριακή το πρωί, αναφέρει πως «υπάρχει μια περίεργη ησυχία για την ώρα. Τα σχολεία έχουν κλείσει. Τα σούπερ μάρκετ είναι ανοιχτά τα περισσότερα μαγαζιά είναι κλειστά.
Ο κόσμος είναι πολύ μπερδεμένος. Στις 6:30 το πρωί του Σαββάτου ξυπνήσαμε με σειρήνες. Στην αρχή νομίζαμε πως πρόκειται για μια επίθεση μικρής κλίμακας, σιγά σιγά όμως αρχίσαμε να μαθαίνουμε πως πρόκειται για μια τεράστια επίθεση εισβολέων στο Νότιο Ισραήλ. Φοβόμασταν πως θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο στο απώτερο μέλλον, κανείς όμως δεν το περίμενε αυτή τη στιγμή, ειδικά την ημέρα του Γιομ Κιπούρ.
Οσοι ζούμε στο Ισραήλ για περισσότερα από 20 χρόνια έχουμε βιώσει τρομοκρατικές επιθέσεις, ανατινάξεις λεωφορείων ακόμα και μέσα στην καθημερινότητα μας. Αλλά κάτι αντίστοιχο δεν έχουμε ξαναζήσει. Κατεβαίνουμε κάθε λίγο στα καταφύγια. Η μικρή μου κόρη είναι 9 χρονών και όλο το Σάββατο είχε κρίσεις πανικού. Είναι σε μια ηλικία που καταλαβαίνει πλήρως τι γίνεται».
Καθώς ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου ορκίζεται «εκδίκηση» για την πρωτόγνωρη τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς, ο Ιωανάθαν σχολιάζει: «Δεν φοβάμαι πως μπορεί να σκοτωθώ, δεν θέλω όμως να ξυπνάω το πρωί και να έχω αυτό το άγχος, τις σειρήνες να χτυπάνε και την αναμονή για το τι θα μας ξημερώσει η επόμενη μέρα. Δεν θέλω να αφήσω το σπίτι μου, αλλά νιώθω πως δεν έχω άλλη επιλογή. Μπήκα και έκλεισα αεροπορικά εισιτήρια για την Αθήνα, πετάμε την Τετάρτη τα ξημερώματα. Εύχομαι μόνο να μην ακυρωθεί».
Οι πτήσεις προς την Ελλάδα εμφανίζονται στην πλειοψηφία τους πλήρεις, γεμίζοντας άγχος όσους θέλουν να ταξιδέψουν και δεν βρίσκουν πλέον διαθεσιμότητα για τις κοντινές ημερομηνίες εισιτήρια. Παράλληλα ο κόσμος αγχώνεται για τυχόν ακυρώσεις των δρομολογίων.
Στο μεταξύ, το Υπουργείο Εξωτερικών, μέσω της Πρεσβείας της Ελλάδας στο Τελ Αβίβ και του Γενικού Προξενείου στα Ιεροσόλυμα, έχει ανακοινώσει ότι είναι σε συνεχή επαφή με Έλληνες πολίτες που βρίσκονται στην περιοχή, ενώ αναφέρει ότι ήδη έχει καταγραφεί συνολικός αριθμός 149 Ελλήνων επισκεπτών και δρομολογούνται άμεσα διαδικασίες για την ασφαλή μετακίνησή τους στο αεροδρόμιο και τον επαναπατρισμό τους.
