ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Το αμερικανικό όνειρο, για ένα τέλειο ζουμερό burger, κατέφθανε στην Κύπρο με δόσεις, την περίοδο μεταξύ 80s και 00s.
Και παρόλο που σήμερα, ποιοτικά τουλάχιστον αλλά και σε θέμα εξέλιξης των συνταγών και φαντασίας στην παρουσίαση, τα burgers έχουν εξελιχθεί σε επιστήμη, έχοντας πάει σε άλλο επίπεδο, κανένας και τίποτε δεν μπορεί να σβήσει από τη (γευστική) μνήμη μας όλα όσα είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε στην εφηβεία μας.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα τεράστια burgers, τις συλλεκτικές κονκάρδες, ακόμα και τα χαρακτηριστικά τραπέζια με τα διαχωριστικά στο Big Boy;
Ποιος δεν έχει ακόμα στον ουρανίσκο του την αξεπέραστη γεύση των sunday παγωτών του Dairy Queen;
Ποιος δεν χαμογελά όποτε φέρνει στον νου του τις χαρακτηριστικές κόκκινες καρέκλες, τα cheeseburgers με τις πατάτες ή το milkshake σοκολάτας του Wimpy;
Ποιος λησμονεί το αντίπαλο δέος του Big Boy, το Fat Boy, στο οποίο η φάση ήταν αρκετά πιο… οικογενειακή σε σχέση με το πρώτο, όπου σύχναζαν κυρίως τα πιο cool τυπάκια της τότε εποχής;
Το Big Boy, ως γνωστό, βρισκόταν στο εμπορικό κέντρο Γαλαξίας, στη Λεωφόρο Μακαρίου στη Λευκωσία. Fat Boy διέθετε τόσο η Λευκωσία όσο και η Λεμεσός (μάλιστα, ενδεχομένως να υπάρχει ακόμα ένα Fat Boy εστιατόριο στη Λεμεσό), Dairy Queen υπήρχαν τότε σε όλες τις πόλεις (σίγουρα είχε Λευκωσία, Λεμεσό και Πάφο, κοντά στα Μπάνια), ενώ η απόλαυση ενός λαχταριστού burger από το Wimpy αποτελούσε -αν δεν κάνουμε λάθος- προνόμιο μόνο των Λεμεσιανών.
Ό,τι και να λέμε, πάντως, όσα smash burgers κι αν καταβροχθίσουμε σήμερα, είτε επί τόπου σε μια pub είτε μέσω delivery από ένα ghost kitchen, πάντα θα θυμόμαστε με νοσταλγία τις πρώτες μπουκιές από τα ζουμερά -υπερμεγέθη ενίοτε- american style burgers της εφηβείας μας, αφού εκεί ξεκινούσε και εκεί τελείωνε για εμάς το αμερικανικό όνειρο.
