«Τριφύλλι» σε κέφια, αλλά ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα

Το «τριφύλλι» έχει για τα καλά συνέλθει αγωνιστικά. Εξακολουθεί να βγάζει εμπιστοσύνη με τον τρόπο που αγωνίζεται και τη συνοχή που έχει ως ομάδα και με ποδοσφαιρικά κριτήρια αξίζει και με το παραπάνω να κατακτήσει το κύπελλο και να αγωνιστεί στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Είναι αποδεκτό μεταξύ των ποδοσφαιρόφιλων ότι η ομάδα έχει αναγεννηθεί και ότι αυτή τη χρονική στιγμή παρουσιάζεται στην καλύτερη της κατάσταση κατά τη φετινή χρονιά. Ομάδα σταθερή, αξιόπιστη, ελκυστική και φορμαρισμένη. Δεν είναι τυχαίο που κάποιοι λένε ότι αν η ομάδα ήταν τώρα στο πρώτο γκρουπ μπορεί να διεκδικούσε το πρωτάθλημα. Όμως ...«το πουλί έχει πετάξει».

Εκείνο που μετρά είναι η βαθμολογία. Όταν τέλειωσε η κανονική περίοδος η ομάδα βρισκόταν στο δεύτερο γκρουπ. Αυτό δεν αλλάζει. Επίσης κατά τη διάρκεια της σεζόν, όλοι λέγανε ή σχεδόν όλοι ότι αυτή η ομάδα δεν είναι για δεύτερο γκρουπ. Όμως το ξανάλεμε. Αυτό που μετρά είναι η βαθμολογία και όχι οι θεωρίες, οι εκτιμήσεις, οι υποθέσεις και οι ευσεβοποθισμοί.

Επιστρέφουμε στο παρόν. Η αγωνιστική εικόνα και τα αποτελέσματα το τελευταίο δίμηνο, είναι ενδεικτικά της εξαιρετικής κατάστασης της ομάδας. Από την έλευση του Νιλ Λένον και μετά (το πρώτο του ματς ήταν με αντίπαλο τη Δόξα στις 12 Μαρτίου με το τριφύλλι να εξέρχεται ισόπαλο με την προσφυγική ομάδα με σκορ 2-2) η ομάδα της Λευκωσίας σε 12 ματς σε πρωτάθλημα και κύπελλο, έχει 5 νίκες, 6 ισοπαλίες και έχει χάσει μια φορά με την ήττα να έρχεται από τον Ολυμπιακό με σκορ 0-3 στις 8 Απριλίου. Για 7  ματς η Ομόνοια είναι αήττητη.

Όλα αυτά είναι πολύ θετικά και ευχάριστα. Και ελπιδοφόρα για το μέλλον. Η ειδοποιός διαφορά, εντούτοις, έγκειται στο ότι, παρά τα παραπάνω δεδομένα και διαπιστώσεις, το τριφύλλι δεν έχει πετύχει ακόμα το στόχο. Την έξοδο στην Ευρώπη που θα έλθει μέσα από την κατάκτηση του κυπέλλου.

Άρα δεν είναι ώρα για μεγάλα λόγια και ...χαρούλες.

Βέβαια η Ομόνοια δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένη με τίποτα λιγότερο εκτός από την κατάκτηση του τροπαίου.