Kathimerini.gr
Το 13 είναι ο τυχερός αριθμός του. Στις 13 Ιουλίου του 2005 είδε το φως του κόσμου, στις 13 Φεβρουαρίου του 2020 το πλάνο της ζωής του άλλαξε για πάντα.
Μέσα από μια αναποδογυρισμένη ξύλινη βάρκα, παλεύοντας με τα κύματα του Ατλαντικού, ο 14χρονος Αμπουμπακάρ Μπασίνγκα από το Αμπιτζάν, όχι μόνο κατάφερε να βγει αλώβητος αλλά το κυριότερο να φτιάξει από την αρχή ένα όνειρο που εξακολουθεί να το ζει μέρα με την μέρα, ώρα με την ώρα, λεπτό με το λεπτό. Η απελπισία έγινε τύχη, το παράπονο χαμόγελο και η αβεβαιότητα για το αύριο, μια μεγάλη ευκαιρία.
Τον προηγούμενο μήνα, ο 18χρονος πλέον Ιβοριανός, έγραψε την πιο σπουδαία σελίδα στο βιβλίο του και τώρα είναι έτοιμος για την επόμενη: Εγινε σύμβολο δύναμης και θάρρους για χιλιάδες ταλαιπωρημένους ανθρώπους από την Δυτική Αφρική που ξεκινούν το παρακινδυνευμένο ταξίδι προς το άγνωστο.
Ο «Αμπου» έκανε το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής με την Λας Πάλμας στο παιχνίδι κυπέλλου με την Τενερίφη και στον ορίζοντα του προβάλλει όλο και πιο ξεκάθαρα και αυτό στην La Liga.
Ζει και αναπνέει για την στιγμή που θα παίξει σε ένα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αντίπαλος ενδεχομένως της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μπαρτσελόνα.
«Ξεκινήσαμε από τις ακτές της Μαυριτανίας για να περάσουμε απέναντι στα Κανάρια. Πρέπει να είμασταν 200 άτομα μέσα σε μια αυτοσχέδια λέμβο. Υπήρχαν γυναίκες έγκυες, ηλικιωμένοι. Είχα προορισμό την Γαλλία, όπου ζει ένας θείος μου. Τα είχαμε κανονίσει όλα με την οικογένειά μου από το Αμπιτζάν. Θα πήγαινα εκεί για να πιάσω δουλειά σε εστιατόριο και παράλληλα να σπουδάσω σε μια σχολή για σεφ. Μου αρέσει να μαγειρεύω και έβλεπα πως θα είχα ένα καλό μέλλον σε αυτόν τον τομέα» ανέφερε στο τηλεοπτικό δίκτυο ESPN που ταξίδεψε μέχρι το λιμάνι του Αργκινεγκίν, ένα πρώην γραφικό ψαροχώρι στα Κανάρια Νησιά που πλέον έχει γίνει δημοφιλής τουριστικός προορισμός.
Εκεί τον ξέβρασαν τα μανιασμένα κύματα ύστερα από μια επικίνδυνη διέλευση του Ατλαντικού. Είχε παλέψει για να φτάσει στην ακτή. Για περίπου τρεις ώρες ήταν μέσα στο παγωμένο νερό στο σκοτάδι της νύχτας. Αυτός τα κατάφερε. Αρκετοί όμως όχι.
«Σχεδόν τρία μερόνυχτα ταξιδεύαμε με άσχημο καιρό. Τα τρόφιμα μετά από κάποια στιγμή τέλειωσαν και το μόνο που κάναμε ήταν να προσευχόμαστε να φτάσουμε σώοι. Ο φόβος μας είχε κυριεύσει. Δεν ήθελα να πεθάνω αλλά ούτε και να γυρίσω πίσω. Εβαλα όση δύναμη είχα. Εβλεπα τα φώτα στην στεριά, τα κοίταζα και κολυμπούσα για να τα φτασω».
Η… «σημαία» του ταξιτζή
Χωρίς τα απαραίτητα χαρτιά συνελήφθη από την αστυνομία και μεταφέρθηκε σε δομή ανήλικων μεταναστών, με προοπτική την επαναπροώθηση στην χώρα του.
Η πανδημία της Covid-19 και τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα, αποδείχθηκαν ευνοϊκά για τον μικρό Αμπουμπακάρ, ο οποίος βρήκε «καταφύγιο» στην ασπρόμαυρη μπάλα την οποία κλωτσούσε με ιδιαίτερη μαεστρία στους δρόμους και στο κεντρικό πάρκο της Λας Πάλμας «Juan Pablo II» . Αλλωστε οι αθλητικές εγκαταστάσεις είχαν κλείσει.
Ενας οδηγός ταξί από την παρακείμενη πιάτσα, παρατηρούσε τα ιδιαίτερα κόλπα που έκανε με το αριστερό του πόδι και την δεξιοτεχνία του με την μπάλα. Ενημέρωσε σχετικά τον διευθυντή ακαδημιών της Λας Πάλμας Μανουέλ Ροντρίγκεζ Τονόνο και κάπως έτσι ο Μπασίνγκα εντάχθηκε στις ακαδημίες της Λας Πάλμας, χάρη και στο πρόγραμμα κοινωνικής ένταξης UP2U – ένα πρόγραμμα που αφορούσε νέους που κινδύνευαν από κοινωνικό αποκλεισμό και το οποίο ιδρύθηκε το 2016 από τον σύλλογο, με τη συνεργασία του δικαστή ανηλίκων Ρέγιες Μαρτέλ.
Ο νεαρός διαπρέπει ως κεντρικός μέσος και όπως θα μπορούσε να διαβάσει κάποιος στο επίσημο site του κλαμπ: «Η Λας Πάλμας αναγνωρίζει τη δέσμευση και την αφοσίωση του Αμπουμπακάρ Μπασίνγκα κατά τη διάρκεια της περιόδου του στο σύστημα νεολαίας του συλλόγου. Η δημιουργική του ικανότητα στη μεσαία γραμμή και οι δεξιότητές του στο αριστερό πόδι τον καθιστούν εξαιρετικό παίκτη για τους νέους της ομάδας μας».
Ο Ιβοριανός μεγάλωσε εκεί, τόσο σε ποδοσφαιρικό όσο και σε επίπεδο ζωής, και το περασμένο καλοκαίρι, την ημέρα των γενεθλίων του, όταν έκλεισε τα 18, έκανε το άλμα στην Β΄ ομάδα της Λας Πάλμας.
Σε αυτό βοήθησε και η απόφαση της FIFA στις αρχές του 2023, με την οποία χαλάρωσε τα κριτήρια εγγραφής για τα αλλοδαπά παιδιά που εποπτεύονται από δημόσιες διοικήσεις σε ερασιτεχνικά τμήματα.
Η πορεία του προς τη σταθερότητα δεν ήταν εύκολη. Επρεπε να ενσωματωθεί, να μελετήσει και να βάλει σε τάξη όλα τα χαρτιά του.
Από κει και πέρα, το μόνο που χρειαζόταν ήταν το «καλό μάτι» του τεχνικού της πρώτης ομάδας Γκαρσία Πιμιέντα, ο οποίος έχοντας πάρει τις καλύτερες συστάσεις, 1424 ημέρες μετά την άφιξή του στη Γκραν Κανάρια, του έδωσε την δυνατότητα να κάνει το ντεμπούτο στο Copa del Rey.
Η 4η Δεκεμβρίου 2023 ήταν η μέρα που ο «Αμπου» δεν θα ξεχάσει ποτέ. Ηταν η μέρα που, αφού έφυγε από το διαμέρισμά του που μοιραζόταν με τα άλλα παιδιά της ομάδας των Νέων, έπρεπε να προπονηθεί με την πρώτη ομάδα και να δείξει την ποιότητά του, δίπλα στα αστέρια της ομάδας Τζόναθαν Βιέρα, Κιριάν Ροντρίγκες, Ελ Χαντάντι και Αλμπέρτο Μολέιρο.
Ονειρο
«Το όνειρό μου είναι πλέον να παίξω και στη La Liga. Είναι κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ στην ζωή μου» λέει ο ίδιος, ο οποίος στα τέλη του 2023 επέστρεψε στο σπίτι του στην Ακτή Ελεφαντοστού για λίγες μέρες, προκειμένου να συναντήσει και πάλι τους γονείς του.
«Οταν είδα τον πατέρα μου και την μητέρα μου ύστερα από τόσο καιρό, ένιωσα πως ξαναγεννήθηκα» λέει.
Στον λογαριασμό του στο Instagram, ακολουθούμενος από περισσότερους από 13.000 συνδρομητές, εμφανίζει περήφανα φωτογραφίες από την χώρα του με τα αγαπημένα του πρόσωπα.
«Οσο περισσότερο κατανοείς και αποδέχεσαι τις ρίζες σου, τόσο πιο όμορφος και δυνατός θα γίνεις», γράφει σε μια ανάρτησή του.
Ταυτόχρονα, στην Λας Πάλμας κατάφερε να κάνει πραγματικότητα και την αρχική του φιλοδοξία αφού παρακολουθεί μαθήματα μαγειρικής.
Ολα αυτά που έζησε μέσα σε τέσσερα χρόνια μοιάζουν με σενάριο μυθοπλασίας σε ταινία. Ομως, φαντάζουν μικρά, σε σύγκριση με την μεγάλη μάχη που έδωσε με την «αλμυρή κόλαση» και την οποία κέρδισε. Ο,τι κι αν γίνει, ότι κι αν συμβεί στο μέλλον αυτή θα είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση στο ομηρικό ταξίδι του.
