Του Ονασαγόρα
Έχουμε Plan B, δηλώνουν οι αρμόδιοι, σε μια προσπάθεια να κατευνάσουν τις αντιδράσεις για τα διάφορα έργα που τα πληρώνουμε -σαν να ρίχνουμε εκατομμύρια σε άπατα πηγάδια- αλλά κανείς δεν ξέρει αν θα ζήσουμε να τα δούμε ποτέ, είτε εμείς είτε τα εγγόνια μας. Μπορεί αγαπητοί αρμόδιοι να φτιάξετε και Plans C, D, και E, σαν τις πολυβιταμίνες. Μην ξεχάσετε όμως το πιο ταιριαστό: F for Fail.
Σοβαρότατη κατηγορία -σε μια κωμικότατη χώρα- του βουλευτή Χατζηγιάννη για τον Υπουργό Ενέργειας, ότι βρίσκεται στο στρατόπεδο αυτών που ασκούν πιέσεις στην ΡΑΕΚ για να αλλάξει τη γνωμάτευσή της και να συγκατανεύσει στο πανάκριβο -μα αμφιβόλου οφέλους- έργο της υποθαλάσσιας διασύνδεσης του Great Sea Interconnector. Ο Υπουργός βέβαια το αρνείται αλλά οι πιέσεις -πανταχόθεν- παραμένουν και δημιουργούν μια πρόσθετη καχυποψία.
Αν δεν μας δώσουν την πλατφόρμα που αγοράσαμε, κανένα πρόβλημα. Θα ενοικιάσουμε άλλη! Γιώργος Παπαναστασίου, Υπουργός Ενέργειας
Ακόμη και τα social media, ιδίως το X, έχουν γεμίσει με τρολς που προωθούν το συγκεκριμένο έργο και επιτίθενται με πρωτοφανές μένος και βρισίδι σε όποιον τολμήσει να εκφέρει άποψη ενάντια στην εμπλοκή μας σε ένα πρότζεκτ τόσο δυσθεώρητου κόστους, για το οποίο οι μελέτες της ΡΑΕΚ εντοπίζουν μεγάλη επικινδυνότητα. Άξια απορίας και η μεταβολή της στάσης του Υπουργού, ο οποίος από αρνητικός μετατράπηκε σε Πυθία, που μας λέει «ήξεις αφήξεις ου εν τω αγωγώ θνήξεις». Και κάποια δισεκατομμύρια πνίξεις, θα πρόσθετα εγώ.
Όσο για το Τερματικό στο Βασιλικό, τί να πει κανείς; Τελικά η περιβόητη λύση ήταν να ενοικιάσουμε πλατφόρμα, με εκατομμύρια σε κόστος ενοικίου, παρόλο που έχει δαπανηθεί ήδη ένα ποσό που ακουμπά το μισό δισεκατομμύριο; Είναι σαν να χαλά το αυτοκίνητό μου πριν καν το παραλάβω, και να μου λέει η αντιπροσωπεία «μην ανησυχείς, έχουμε λύση, να πας να αγοράσεις άλλο!» Και όταν διαμαρτυρηθώ πως έχω ήδη πληρώσει για αυτοκίνητο που δεν παρέλαβα, να μου λένε «έλα μωρέ, πως κάνεις έτσι, μην γίνεσαι τσιγγούνης, τι θα πάθεις αν το ξαναπληρώσεις»; Και όλα αυτά τα φαιδρά να λέγονται με την μεγαλύτερη σοβαρότητα. Κάπου έλεος δηλαδή.
Όταν ο πολιτικός της καρδιάς μας, Νίκος Αναστασιάδης, λέει -στην πρόσφατη συνέντευξή του στην Καθημερινή- πως ο Χριστοδουλίδης «ακολουθεί τις δικές του πολιτικές», σε ποιες ακριβώς πολιτικές αναφέρεται; Στο όταν μας συμβούλευε να ψηφίσουμε Ναι στο σχέδιο Ανάν ή στο όταν, λίγο αργότερα, έγινε απορριπτικότερος του Τάσσου; Στις πολιτικές που ανέλυε στις δημόσιες ομιλίες του, ή σε αυτές που συζητούσε μυστικά με τον Τσαβούσογλου ή τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β’, σύμφωνα πάντα με δικές τους παραδοχές; Άβυσσος η ψυχή των «πολιτικών» μας.
Προσπαθούσα επίσης να αποκρυπτογραφήσω πρόσφατες αλληλοσυγκρουόμενες μεταξύ τους δηλώσεις του νεαρού Νίκου και σκεφτόμουν πως, όπως έλεγε και ο Γκρούτσο Μαρξ, «Είμαι άνθρωπος Αρχών. Αυτές είναι οι Αρχές μου και αν δεν σου αρέσουν…εεε, αν δεν σου αρέσουν έχω κι άλλες».
