ΚΥΠΕ
Ο Ελληνισμός της Κύπρου θα εορτάσει και φέτος το Πάσχα υπό καθεστώς ημικατοχής, αναφέρει η Υπουργός Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας Αθηνά Μιχαηλίδου στο μήνυμά της για το Πάσχα, προσθέτοντας ότι από την τουρκική εισβολή του 1974 οι πρόσφυγές συνεχίζουν να στερούνται το δικαίωμα της επιστροφής στην πατρώα γη, οι εκκλησίες μένουν έκτοτε αλειτούργητες και τα χωριά βουβά, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι "παρ’ όλα αυτά, αισιοδοξούμε ότι σύντομα θα εξευρεθεί δίκαιη και βιώσιμη λύση στο εθνικό μας πρόβλημα και ότι θα επέλθει η ποθούμενη ανάσταση και για την πολύπαθη πατρίδα μας".
Απευθυνόμενη σε εκπαιδευτικούς, μαθητές και φοιτητές, η Υπουργός Παιδείας παρατηρεί ότι η ανθρωπότητα πορεύεται προς τη Μεγάλη Εβδομάδα υπό τη σκιά πολλών κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων σε όλες τις γωνιές της γης, καθώς, ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα έθνη και τους ανθρώπους, τα οικονομικά συμφέροντα, οι φιλοδοξίες, οι έριδες, η έλλειψη σεβασμού και ανοχής στον συνάνθρωπο, αλλά και η αδιαφορία για το σύνολο, δημιουργούν αλλεπάλληλους κινδύνους και συνθήκες ανασφάλειας σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδιαίτερα για τους συνανθρώπους μας που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες.
Προσθέτει πως το κλίμα της γενικότερης κρίσης του πολιτισμού και των αξιών, που καθιστά την ανθρώπινη ζωή δύσκολη και επισφαλή, μεγαλώνει την ανάγκη μας για άντληση ελπίδας από την υπερφυσική υπόσταση του θείου πάθους και σημειώνει πως μέσα από το μήνυμα των ημερών, ο άνθρωπος, αποδεχόμενος το μήνυμα της αγάπης και της ανάστασης μετά το μαρτύριο, αντικρίζει αχτίδες φωτός και προοπτικής για απαλλαγή από τα δικά του δεινά.
Τονίζει ακόμα πως η ελπίδα για τον θρίαμβο της ζωής που έρχεται τελικά μετά τις δοκιμασίες, "μας χαρίζει το κουράγιο και τη δύναμη να συνεχίζουμε τον σωματικό και τον πνευματικό αγώνα και να προσπαθούμε για τη βελτίωση της ζωής μας".
Προτρέπει όλους όπως «υποδεχθούμε τη Μεγάλη Εβδομάδα και να χαρούμε την Ανάσταση και το ανέσπεροv φως της, κάνοντας βίωμα στην καθημερινότητά μας την ειλικρινή και ανιδιοτελή αγάπη προς τον συνάνθρωπο, την ευσπλαχνία, τη δικαιοσύνη, τη συγχώρηση, να εκτιμήσουμε ξανά την αρετή, τη σύνεση, την ταπεινοφροσύνη και να αντλήσουμε αισιοδοξία από τη βεβαιότητα για πραγμάτωση της σταυροαναστάσιμης πορείας, τόσο στην προσωπική όσο και στη συλλογική μας ζωή».
