Kathimerini.com.cy
Όταν τον Δεκέμβριο του 2019 το πρώτο τουρκικό drone “Bayraktar” προσγειώνονταν στο αεροδρόμιο του κατεχόμενου Λευκόνοικου, για μόνιμη μετεγκατάσταση, η πρόσληψη στη Λευκωσία ήταν πως πρόκειται για ένα σινιάλο ισχύος της Τουρκίας στην περιοχή παρά για ένα μοτίβο αναβάθμισης των στρατιωτικών δομών της τελευταίας στον γεωγραφικό χώρο των Κατεχομένων. Τέσσερα χρόνια μετά η ανάπτυξη στρατιωτικών αεροναυτικών δυνατοτήτων της Τουρκίας στα Κατεχόμενα αποτελεί και πραγματικότητα και είναι σίγουρα πιο ρεαλιστική από το αφήγημα «για παραχώρηση μόνιμης βάσης της Κύπρου στη Γαλλία». Και δείχνει να συνδέεται όχι μόνο με την αναβάθμιση των δυνατοτήτων της «ΤΔΒΚ» στα πλαίσια της θέσης για κυριαρχική ισότητα και δύο κράτη στο Κυπριακό αλλά και με τις επιδιώξεις της Τουρκίας, μετά το 2016, για περιφερειακή ισχύ μέσω του δόγματος του “forward basing” («προκεχωρημένη βάση») στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Διαβάστε το ρεπορτάζ του Γιάννη Ιωάννου στην έντυπη έκδοση της «Κ»
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
