Kathimerini.com.cy
Η θέση ότι μία ισχυρή συμμαχία ΗΠΑ – Κυπρου μπορεί κάλλιστα να είναι το κλειδί για τη μετατροπή του Κυπριακού προβλήματος σε Κυπριακή λύση, διατυπώνεται σε σημερινό άρθρο του POLITICO.
Με αφορμή τον πρόσφατο ρόλο που απέκτησε η Κύπρος στις ενέργειες των ΗΠΑ για ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Γάζα, ο αρθρογράφος σημειώνει ότι τους τελευταίους οκτώ μήνες, οι ΗΠΑ έμαθαν για τη στρατηγική αξία του νησιού για στρατιωτικές και ανθρωπιστικές επιχειρήσεις, και τώρα υπάρχει ένα άνοιγμα για να εξετάσει το ενδεχόμενο μιας βαθύτερης στρατιωτικής συνεργασίας και ασφάλειας. «Επιπλέον, η Κύπρος επιθυμεί να εκσυγχρονίσει τον στρατό της — κάτι που θα διευκόλυνε στο να συμφωνήσει με τα επανειλημμένα αιτήματα για τη μεταφορά του μεγάλου αποθέματός της από ρωσικής κατασκευής πυροβολικού, ρουκετών και αεράμυνας στην Ουκρανία. Ωστόσο, η πρόσβαση στην αμυντική αγορά των ΗΠΑ είναι προς το παρόν μπλοκαρισμένη, καθώς το εμπάργκο όπλων που άρθηκε ισχύει μόνο για ένα έτος και υπόκειται σε ανανέωση», προστίθεται.
«Η Λευκωσία έχει τερματίσει τη μακρόχρονη και ζεστή σχέση της με τη Μόσχα, κάνοντας μια αποφασιστική στροφή προς τη Δύση - ειδικότερα προς τις ΗΠΑ», σημειώνεται.
Πλεονεκτήματα για την Ουάσιγκτον
Σε σχέση με τα πλεονεκτήματα που θα μπορούσε να αποκτήσει η Ουάσιγκτον από μία γεωστρατηγική συνεργασία της με τη Λευκωσία, τονίζεται ότι οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να βασιστούν στις ισχυρές σχέσεις του νησιού με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τους Παλαιστίνιους, βοηθώντας τις εργασίες για μια πιο μακροπρόθεσμη επίλυση του πολέμου στη Γάζα. Μία τέτοια συμμαχία θα πρόσφερε μια ισχυρή αντιμετώπιση στις προσπάθειες της Ρωσίας και της Κίνας να επεκτείνουν τη στρατηγική τους επιρροή στην ανατολική Μεσόγειο. Θα ενίσχυε τους ενεργειακούς δεσμούς των ΗΠΑ με την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Και θα μπορούσε να οικοδομήσει εμπιστοσύνη μεταξύ των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ακόμη και ενδεχομένως να πείσει την Άγκυρα ότι, μετά από 50 χρόνια, ήρθε η ώρα να βρεθεί ένα δίκαιο διπλωματικό τέλος στο Κυπριακό πρόβλημα.
Ξέπλυμα βρώμικου χρήματος
Στο άρθρο του Politico δεν απουσιάζει και η αναφορά στη συνεργασία Κύπρου – ΗΠΑ για να καθαρίσει το όνομα της πρώτης ως προορισμός ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. «Από την οικονομική κρίση του 2012-2013, η χώρα έχει γίνει πηγή της τόσο αναγκαίας οικονομικής σταθερότητας και ανάπτυξης. Η κυβέρνηση στη Λευκωσία κάλεσε το FBI και τους αξιωματούχους του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ να βοηθήσουν στη διερεύνηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και άλλων εγκληματικών δραστηριοτήτων, ανοίγοντας τα βιβλία της, μεταρρυθμίζοντας τους θεσμούς της και συνεργαζόμενοι σε έρευνες που γίνονται από το FBI — ακόμη και για δικούς της πολίτες. Η Λευκωσία έχει επίσης τερματίσει τη μακρόχρονη και ζεστή σχέση της με τη Μόσχα, κάνοντας μια αποφασιστική στροφή προς τη Δύση - ειδικότερα προς τις ΗΠΑ», σημειώνεται.
Η ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Γάζα
Τονίζοντας ότι παρά τη διαίρεση και τη συνεχιζόμενη σύγκρουση, η Κύπρος είναι ένα νησί σταθερότητας σε ένα ολοένα και πιο ταραγμένο μέρος του κόσμου, παρέχοντας μια πλατφόρμα για πολιτική, οικονομική, ανθρωπιστική και στρατιωτική εμβέλεια στη διασταύρωση της Ευρώπης με τη Μέση Ανατολή, ο αρθρογράφος αναφέρεται εκτενώς στον ρόλο της Κύπρου στην πρόσφατη κρίση στη Μέση Ανατολή:
«Η αξία του νησιού υπογραμμίστηκε στις 7 Οκτωβρίου, όταν οι βάναυσες επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ έφεραν την περιοχή σε αναβρασμό. Η Κύπρος ήταν η πλησιέστερη δυνατή τοποθεσία για να σχεδιαζόταν η πιθανή εκκένωση των Αμερικανών και άλλων δυτικών πολιτών, από το Ισραήλ, τον Λίβανο και αλλού στην περιοχή σε περίπτωση κλιμάκωσης του πολέμου - όπως πολλοί φοβήθηκαν ότι θα γινόταν. Η Κύπρος πρόσφερε επίσης το έδαφος και τα ύδατά της στον στρατό των ΗΠΑ για να προετοιμαστεί για αυτό το ενδεχόμενο (η Βρετανία διατηρεί επίσης κρίσιμες στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην πρώην αποικία της).
»Στη συνέχεια, εντός ημερών από την απάντηση του Ισραήλ στη Γάζα, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης προσφέρθηκε να ανοίξει έναν ανθρωπιστικό διάδρομο στην πολιορκημένη λωρίδα. Το Ισραήλ καλωσόρισε προσεκτικά την προσφορά και βοήθησε στη δημιουργία εγκαταστάσεων επιθεώρησης για να διασφαλιστεί ότι οποιαδήποτε βοήθεια που αποστέλλεται από το νησί δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς από τη Χαμάς ή άλλες δυνάμεις.
»Αρχικά, ωστόσο, η διεθνής κοινότητα - συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ευρώπης και των αραβικών εθνών - προτιμούσε να χρησιμοποιεί καθιερωμένες διαδρομές από την Αίγυπτο και το Ισραήλ, έτσι ώστε η βοήθεια να μπορεί να παραδοθεί πιο γρήγορα και αποτελεσματικά. Αλλά αυτό άλλαξε νωρίτερα φέτος, όταν η απόγνωση μέσα στη Γάζα αύξησε την αναζήτηση εναλλακτικών μέσων για την παροχή τροφής και φαρμάκων στα 2 εκατομμύρια άτομα που είχαν παγιδευτεί σε αυτόν τον βίαιο πόλεμο.
»Το αποτέλεσμα είναι ένας ανθρωπιστικός διάδρομος όπου τα εμπορεύματα που επιθεωρούνται στην Κύπρο αποστέλλονται τώρα σε μια αυτοσχέδια προβλήτα στη Γάζα που κατασκευάστηκε από τον στρατό των ΗΠΑ και στο ισραηλινό λιμάνι Ashdod. Στη συνέχεια, τα εμπορεύματα μεταφέρονται στη Γάζα χωρίς πρόσθετους ελέγχους, με τις ΗΠΑ και τον γαλλικό στρατό να συντονίζουν τις αποστολές από το νησί. Το κλειδί τώρα —όπως ήταν εδώ και πολύ καιρό— είναι να εξασφαλιστεί η διανομή σε όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη εντός παλαιστινιακού εδάφους».
«Βλέπετε την Κύπρο ως πρόβλημα. Αλλά αυτό είναι λάθος»
Την ίδια ώρα ο αρθρογράφος συμφωνεί με την εξής αναφορά του Προέδρου Χριστοδουλίδη κατά τη διάρκεια πρόσφατου γεύματος με επισκέπτες από τις ΗΠΑ: «Βλέπετε την Κύπρο ως πρόβλημα. Αλλά αυτό είναι λάθος. Πρέπει να δείτε την Κύπρο ως τη λύση».
Σύμφωνα με τον συντάκτη «ο Κύπριος πρόεδρος έχει δίκιο. Οι Αμερικανοί βλέπουν εδώ και καιρό την Κύπρο ως πρόβλημα – κυρίως επειδή υπήρξε πηγή σύγκρουσης μεταξύ δύο βασικών συμμάχων των ΗΠΑ, της Ελλάδας και της Τουρκίας, ένα νησί διαιρεμένο εδώ και 50 χρόνια. Μια γρήγορη ματιά στη σελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ με τίτλο ‘‘Σχέσεις των ΗΠΑ με την Κύπρο’’ επιβεβαιώνει αυτό το σημείο, εστιάζοντας στη σύγκρουση στην Κύπρο αμέσως μετά την πρώτη φράση. Αλλά η χώρα — μέλος της ΕΕ από το 2004 — έχει πολύ περισσότερα να προσφέρει πέρα από το να είναι ο ατυχής τόπος των τουρκικών περιφερειακών φιλοδοξιών».
